Ιάκωβος Παναγόπουλος
υποψήφιος Διδάκτορας[*]
πρώην διωκόμενος φοιτητής και μέλος του “Ξεκινήματος”
Από το 2014 είχε ξεκινήσει μια τραγελαφική ιστορία φοιτητικών διώξεων στο νησί της Κέρκυρας η οποία αποτελεί ένα πρωτόγνωρο δείγμα τρομοκράτησης του φοιτητικού συλλόγου και η οποία δεν απασχόλησε τον τύπο όσο θα έπρεπε. Το 2014 μια ομάδα ενεργά πολιτικοποιημένων φοιτητών ενημερώθηκε από την ασφάλεια Κέρκυρας ότι είναι κατηγορούμενοι από την τότε πρυτανική αρχή για κάποια περιστατικά τα οποία έλαβαν χώρα στο πανεπιστήμιο και αφορούσαν την συνδικαλιστική δράση των ιδίων μέσα σε αυτό. Εδώ είναι σωστό να αναφερθεί ότι ως επί το πλείστων οι διωκόμενοι φοιτητές αποτελούνταν από μέλη του ΔΣ του φοιτητικού συλλόγου. Η παρούσα δίωξη αφορούσε μια σειρά περιστατικών τα οποία συνέβησαν κατά την περίοδο των φοιτητικών καταλήψεων 2011- 2012 και 2012- 2013. Σε αυτήν την δικογραφία περικλείονταν διακοπές μαθημάτων, αποφάσεις γενικών συνελεύσεων, που οι διωκόμενοι υπέγραφαν ως μέλη του ΔΣ και δημιουργία ανοιχτών φοιτητικών χώρων για τους φοιτητές του συλλόγου. Στην ουσία οι ίδιες οι κατηγορίες δεν αφορούσαν τίποτα άλλο από την ίδια την νόμιμη συνδικαλιστική δράση των εκλεγμένων εκπροσώπων του ΔΣ.
Όσο φαιδρές και εάν ακούγονται όμως αυτές οι κατηγορίες αποτέλεσαν ένα πολύ βαρύ “βραχνά” για τους πέντε διωκόμενους φοιτητές, καθώς για τα τέσσερα χρόνια που ακολούθησαν αναγκαζόμασταν να έρθουμε από όλες τις γωνιές τις Ευρώπης για να παρευρεθούμε στο δικαστήριο. Το ηθικό ζήτημα που τίθεται φυσικά δεν αφορά μόνο τις ίδιες τις μηνύσεις και το ήθος των “ακαδημαϊκών καθηγητών” που τις προώθησαν αλλά και το γεγονός ότι κάποια από τα περιγραφόμενα περιστατικά ήταν κατασκευασμένα από τους ίδιους τους καθηγητές! Γεγονός που αποδείχτηκε περίτρανα στο δικαστήριο. Ένα ακόμη χαρακτηριστικό που δείχνει και την ποιότητα των συγκεκριμένων “δασκάλων” είναι και η συνεχής απουσία τους από την δικαστική αίθουσα, η οποία είχε σαν αποτέλεσμα τις συνεχόμενες αναβολές τις δίκης και τα απανωτά έξοδα και μετακινήσεις των κατηγορούμενων.
Οι παρούσες διώξεις δεν ήρθαν όμως από το πουθενά καθώς αποτελούσαν μια πολύ στοχευμένη τρομοκράτηση του φοιτητικού σώματος από την τότε αντιδραστική κυβέρνηση Σαμαρά-Δένδια που τα αποτελέσματα των πολιτικών της μπορούν να εκτιμηθού σε όλη τους την μεγαλοπρέπεια σήμερα. Σημαντικό είναι επίσης να αναφερθεί ότι την περίοδο των διώξεων όσοι φοιτητές ήταν ενεργά τοποθετημένοι στο φοιτητικό κίνημα αποτελούσαν στόχο για επαναλαμβανόμενες “τυχαίες” εξακριβώσεις και ελέγχους από την ασφάλεια, προβλήματα στον χώρο εργασίας τους μετά από την ανάλογη προειδοποίηση από τις αρχές και μια συνεχόμενη καταστολή, η οποία ήθελε να επιβάλει με όλους του πιθανούς τρόπους τη γραμμή της τότε κυβέρνησης.
Στις 15 Μαΐου και μετά την 6η κατά σειρά αναβολή, η δίκη πραγματοποιήθηκε χαρίζοντας επιτέλους την πολυπόθητη αθώωση τους κατηγορούμενους.
Αυτή η αθώωση δεν είναι σημαντική μόνο γιατί μας αφαιρεί πολλά προβλήματα που θα μπορούσαμε να είχαμε στο μέλλον αλλά γιατί δεν καταδικάζει τους δίκαιους αγώνες του φοιτητικού κινήματος και των φοιτητών γενικά. Οι οποίοι σήμερα “λούζονται” τις καταστροφικές πολιτικές των νομοθετικών διατάξεων που αντιπαλεύαμε τότε και προσπαθούν να επιβιώσουν σε ένα πανεπιστήμιο ετοιμόρροπο από την υποχρηματοδότηση.
Φυσικά πρέπει να ανοίξει και το ζήτημα όχι μόνο της ακαδημαϊκής επάρκειας των καθηγητών που διδάσκουν στα ΑΕΙ αλλά και της ηθικής τους επάρκειας. Καθώς στο Ελληνικό δημόσιο πανεπιστήμιο δεν μπορεί να υφίσταται καθηγητής ο οποίος μηνύει τους φοιτητές του, κατασκευάζει στοιχεία εναντίον τους και τους στέλνει επί τέσσερα χρόνια στα δικαστήρια, χωρίς ο ίδιος να εμφανίζεται με μοναδικό σκοπό να τους στραγγαλίσει οικονομικά και ψυχολογικά.
Τέλος ένα από τα βασικά στοιχεία αυτής της περιπέτειας είναι ότι καθ’ όλη την διάρκεια των τεσσάρων αυτών χρόνων είχαμε στο πλευρό μας όλους τους ενεργά αγωνιζόμενους φοιτητές, καθηγητές και εργαζόμενους τις Κέρκυρας και τους εξαιρετικούς δικηγόρους Διονύση Νικομάνη και Δημήτρη Σαραφιανό οι οποίοι αφιλοκερδώς όλα αυτά τα χρόνια μας στήριξαν με την πολύτιμη βοήθεια τους. Ας μην αφήσουμε τέτοια περιστατικά και τέτοιες αντιδραστικές νοοτροπίες να μπαίνουν και να αλλοιώνουν τα χαρακτηρίστηκα των ακαδημαϊκών χώρων, οι οποίοι όσο και να ενοχλούν κάποιους είναι και θα παραμείνουν ελεύθεροι από τέτοιου είδους συμπεριφορές.
[*] Scientific Collaborator, In Arts, Interactive Research Lab, http://inarts.eu/en/
Video director Manager, Be There Corfu Animation Festival
PhD Candidate, School of Film, Media and Performance, University of Central Lancashire, U.K.
Master of Cinematography, Media School, Bournemouth University, U.K.
iakovospanagopoulos.com
Σχετικά άρθρα:
