Ρεπορτάζ του «Ξ»
Λίγες μέρες πριν κλείσει το 2018, οι εργαζόμενοι των ξενώνων ασυνόδευτων παιδιών της PRAKSIS ενημερώθηκαν μέσω e-mail για την πρόθεση της διοίκησης της Μ.Κ.Ο. να κλείσει τους ξενώνες μέχρι το τέλος του 2018.
Η κυβέρνηση τότε προσπαθώντας να περιορίσει τις αντιδράσεις διέρρεε στα ΜΜΕ ότι θα βρεθεί λύση τόσο για τα παιδιά όσο και για τους εργαζόμενους.
«Πηγές του υπουργείου Κοινωνικής Αλληλεγγύης επισημαίνουν ότι το υπουργείο παρακολουθεί στενά την υπόθεση και διαβεβαιώνουν ότι θα γίνει κάθε τι δυνατό ώστε να μη βρεθεί στον δρόμο κανένα παιδί και κανένας εργαζόμενος. Την πεποίθηση ότι θα βρεθεί λύση και για τους ασυνόδευτους ανηλίκους και για τους εργαζομένους εκφράζουν επίσης πηγές του υπουργείου Μεταναστευτικής Πολιτικής.»
Όταν όμως οι ξενώνες της PRAKSIS παραδόθηκαν στον ΔΟΜ (Διεθνή Οργανισμό Μετανάστευσης, υπό την αιγίδα του ΟΗΕ) το 22% των εργαζομένων δεν προσλήφθηκε από το νέο εργοδότη. Βρέθηκε στο δρόμο αφότου απολύθηκε από την PRAKSIS και μάλιστα χωρίς αποζημίωση, αφού η MKO ποτέ δεν υπέγραψε μαζί τους σύμβαση αορίστου χρόνου όπως όφειλε. Αντιθέτως επί χρόνια σύναπτε με όλους τους εργαζόμενους συνεχόμενες μηνιαίες, διμηνιαίες και τριμηνιαίες συμβάσεις για να περιορίσει τα εργατικά τους δικαιώματα.
Τέλος των προγραμμάτων στέγασης προσφύγων;
Με την έλευση της νέας χρονιάς ήρθε η σειρά των εργαζομένων στα προγράμματα στέγασης ενήλικων προσφύγων και οικογενειών της PRAKSIS, οι οποίοι ενημερώθηκαν πως θα υπέγραφαν δίμηνη σύμβαση, αντί της καθιερωμένης τρίμηνης, λόγω αλλαγών στο πρόγραμμα. Η PRAKSIS δεν μπήκε στον κόπο να ενημερώσει τους εργαζόμενους ποιες θα είναι αυτές οι αλλαγές, ή έστω σε ποια κατεύθυνση κινούνται, αν υπάρχει περίπτωση διακοπής του προγράμματος ή αλλαγής του χαρακτήρα του κοκ για να μπορέσουν να κάνουν αντίστοιχα τα δικά τους σχέδια και προγραμματισμό. Η παντελής έλλειψη σεβασμού των εργαζομένων αλλά και η τρομοκρατία που ασκείται εμμέσως κρατώντας τους εργαζόμενους στο σκοτάδι είναι μια πάγια τακτική της PRAKSIS.
Αν τέλος του μήνα η ΜΚΟ προχωρήσει σε απολύσεις εργαζομένων θα έχουμε δεκάδες ακόμα εργαζόμενους που θα έχουν βρεθεί στο δρόμο χωρίς αποζημίωση αλλά και χωρίς δικαίωμα ένταξης στο ταμείο ανεργίας, λόγω του άθλιου εργασιακού καθεστώτος, των συνεχόμενων ανανεούμενων συμβάσεων με μπλοκάκι.
Μεγαλύτερη ανασφάλεια από τους εργαζόμενους ωστόσο, βιώνουν και οι πρόσφυγες που κάνουν χρήση των προγραμμάτων αυτών, ανήκουν σε πολύ ευάλωτες κοινωνικές ομάδες (οικογένειες με μωρά, ανάπηροι, καρκινοπαθείς, άνθρωποι με ψυχικά νοσήματα, κ.α.) και κινδυνεύουν να βρεθούν ξανά στα camp προσφύγων, όπου κυριαρχούν άθλιες και επικίνδυνες συνθήκες.
Οι αγώνες μας μονόδρομος
Οι εργαζόμενοι στην PRAKSIS, στις ΜΚΟ συνολικά, αλληλέγγυοι και πρόσφυγες πρέπει να δώσουμε έναν ενωτικό αγώνα για την αξιοπρεπή στέγαση και σίτιση των προσφύγων, την διασφάλιση των θέσεων εργασίας των εργαζομένων με πλήρη εργασιακά δικαιώματα και όχι ελαστικές μορφές εργασίας. Το ΣΒΕΜΚΟ (Σωματείο Βάσης Εργαζομένων στις ΜΚΟ), το πιο δραστήριο και μαχητικό σωματείο στον χώρο, που έχει καλέσει πολλές φορές κινητοποιήσεις για να υπερασπιστεί τα δικαιώματα εργαζομένων του χώρου πρέπει να μπει μπροστά σε αυτό τον αγώνα. Ξεκινώντας από την PRAKSIS που χρειάζεται να καλεστούν κινητοποιήσεις για να μη χαθούν άλλες θέσεις εργασίας και συντονίζοντας τους εργαζόμενους σε όλες τις ΜΚΟ που εφαρμόζουν ελαστικές σχέσεις εργασίας, αφήνουν εργαζόμενους απλήρωτους, προχωρούν σε αυθαίρετες απολύσεις κοκ.
Όσο οι πόλεμοι συνεχίζονται το προσφυγικό δεν πρόκειται να λυθεί. Αυτό σημαίνει ότι τα προγράμματα αρωγής προσφύγων θα είναι αναγκαία για πολύ καιρό. Γι’ αυτό πρέπει να διεκδικήσουμε τα προγράμματα αυτά αντί να δίνονται σε ημέτερους που ιδρύουν ΜΚΟ να τα διαχειρίζονται κεντρικά κράτος και ΟΤΑ με διαφάνεια, στη βάση ενός συνολικού σχεδίου και με τη συμμετοχή και τον έλεγχο των ίδιων των εργαζόμενων και των κοινωνικών φορέων.
