Το φετινό κάμπινγκ ήταν ένα από τα πιο πετυχημένα που οργάνωσε το Antinazi Zone. Ήταν μαζικό, με 348 συμμετοχές και πάρα πολύ καλά οργανωμένο στη βάση της αυτοδιαχείρισης και του εθελοντισμού. Η μικρή κοινότητα των 348 συντρόφων-ισσών και φίλων ξεκινούσε από το πρωί την προετοιμασία καφέδων και πρωινού και προχωρούσε σε μεσημεριανό, σνακ και βραδινό, έχοντας παράλληλα οργανώσει πολλές συζητήσεις, πολιτικού, κινηματικού και διεθνούς ενδιαφέροντος ενώ κάθε βραδιά είχε τη δική της ξεχωριστή νότα διασκέδασης. Όλα κύλησαν εξαιρετικά ομαλά και για μια ακόμη φορά ο κόσμος του κάμπινγκ έφυγε με τις πιο ωραίες εμπειρίες κι αναμνήσεις και την προσμονή του επόμενου κάμπινγκ, το 2018.
Την τελευταία μέρα του κάμπινγκ Antinazi Zone – YRE, προτού αποχωρήσουν οι διάφορες ομάδες από τις διαφορετικές πόλεις, μιλήσαμε με μερικούς από τους ανθρώπους που συμμετείχαν σ’ αυτό.
Βάσω Αγγέλου
- Βάσω, φέτος είναι η δεύτερη φορά που έρχεσαι στο κάμπινγκ του Antinazi Zone – YRE. Ποιες είναι οι εντυπώσεις σου;
Την Παρασκευή (4/8) ξαφνικά συνειδητοποίησα ότι μείνανε μόνο δύο ακόμα μέρες μέχρι το τέλος του κάμπινγκ και άρχισε να με πιάνει στεναχώρια. Δεν κατάλαβα πότε πέρασαν οι μέρες – περνάγαμε τόσο ωραία. Μου άρεσε πάρα πολύ. Ο χώρος είναι λιγότερο τουριστικός από πέρυσι και αυτό βοήθησε στην καλύτερη σύσφιξη σχέσεων – γνωριστήκαμε και δεθήκαμε περισσότερο με τα παιδιά από τις άλλες πόλεις.
- Τι σου άρεσε περισσότερο στο κάμπινγκ;
Πέρα από τις συζητήσεις που ήταν πάρα πολύ ενδιαφέρουσες και πρόσφεραν πολύτιμες γνώσεις κι ανταλλαγή απόψεων, το πιο σημαντικό μέρος του κάμπινγκ είναι ότι είναι αυτοδιαχειριζόμενο – από την αρχή μέχρι το τέλος είναι στηριγμένο στη συλλογικότητα, την ομαδική δουλειά και τον εθελοντισμό. Το αποτέλεσμα είναι εντυπωσιακό. Δείχνει πόσο αρμονικά θα μπορούσαν να λειτουργήσουν μεταξύ τους οι άνθρωποι και η κοινωνία κάτω από διαφορετικές συνθήκες.
- Από τις συζητήσεις τι ξεχώρισες;
Ξεχώρισα τη συζήτηση για το γυναικείο. Είχε μεγάλη απήχηση σε όλο τον κόσμο που την παρακολούθησε. Ήταν μια πολύ ζωντανή συζήτηση με πολλές τοποθετήσεις και ο κόσμος κρατήθηκε μέχρι το τέλος. Η συζήτηση μας εξόπλισε όλους, γυναίκες και άνδρες και μας έκανε να νιώθουμε πως πρέπει να δουλέψουμε περισσότερο πάνω στο θέμα – χρειάζονται και περισσότερες συζητήσεις και περισσότερες δράσεις και πρωτοβουλίες πάνω στο θέμα.
Ηλίας
- Ηλία τι σε έφερε στο φετινό κάμπινγκ;
Είμαι φίλα προσκείμενος στις ιδέες του αντιφασισμού και του αντιρατσισμού και ήθελα να έρθω στο περσινό κάμπινγκ στη Νάξο αλλά δεν τα κατάφερα λόγω υποχρεώσεων. Ήρθε η παρέα μου, μου μετέφεραν το πόσο ωραία πέρασαν και το έβαλα στο πρόγραμμα για φέτος και ήρθα.
- Ποιές είναι οι εντυπώσεις σου;
Καταρχάς μου άρεσε πολύ ο χώρος του κάμπινγκ αλλά και η όλη διοργάνωση. Ένιωσα πως είμαι σ’ έναν χώρο και με ανθρώπους που ήθελα να είμαι και έγινα άμεσα κομμάτι του. Έκανα καινούργιους φίλους, ανθρώπους που μπορώ να εμπιστευτώ, χαλάρωσα και 3 μέρες που έφυγα στο ενδιάμεσο για δουλειά, μου έλειψε!
Μου άρεσαν πάρα πολύ οι συζητήσεις. Μου άρεσε το ότι δεν υπήρχαν αυστηρά δογματικές απόψεις όπως σε άλλους πολιτικούς χώρους. Όλα τα ζητήματα τέθηκαν προς συζήτηση και δεν υπήρχε η λογική του εγώ ξέρω τη λύση και στην παρουσιάζω.
Σίλια ντελ Μπάριο Celia del Barrio (Ισπανία) Κάρα Ντάνιελ Carah Daniel (Ιρλανδία)
- Σίλια και Κάρα περιγράψτε μας τις εντυπώσεις σας από το φετινό κάμπινγκ
Σίλια: είναι η πρώτη φορά που έρχομαι στον κάμπινγκ, αφορμή στάθηκε ο πατέρας μου που είναι μέλος της Επαναστατικής Αριστεράς (αδερφή οργάνωση του Ξεκινήματος και τμήμα της CWI στο Ισπανικό κράτος) ο οποίος ήταν καλεσμένος ομιλητής, αλλά και το ενδιαφέρον μου να μάθω περισσότερα πράγματα για το τι συμβαίνει στην Ελλάδα. Μου άρεσαν οι συζητήσεις και συμφωνώ με το σύνολο των απόψεων που διατυπώθηκαν και θεωρώ πως η πιο ενδιαφέρουσα συζήτηση ήταν αυτή για το γυναικείο ζήτημα.
Κάρα: είναι η τρίτη φορά που έρχομαι στο κάμπινγκ. Το βλέπω σαν μια ευκαιρία να συνδυάσω τις διακοπές και την χαλάρωση, την γνωριμία με νέους ανθρώπους, με την πολιτική και την γνώση καινούργιων πραγμάτων. Μου άρεσε που φέτος στο πρόγραμμα των συζητήσεων υπήρχαν δύο ιστορικά θέματα για την Ρώσικη επανάσταση και τον Ισπανικό εμφύλιο.
Θάνος Μπικάκης
- Θάνο, είναι η πρώτη φορά που έρχεσαι σε κάμπινγκ της YRE-antinazi zone, ποιες είναι οι εντυπώσεις σου;
Μου άρεσε η διαδικασία των καθημερινών συζητήσεων. Είχε πολύ ενδιαφέρον η ύπαρξη ομιλητών από διάφορες χώρες του εξωτερικού, καθώς μπορούσες να σχηματίσεις εικόνα για το τι συμβαίνει διεθνώς σε μια σειρά ζητημάτων και αγώνων που μας απασχολούν. Οι τοποθετήσεις του κόσμου που συμμετείχε, είτε ανήκαν σε κάποιο πολιτικό χώρο είτε ήταν ανένταχτοι, είχαν μια σοβαρότητα που δεν την συναντάς πάντα σε συζητήσεις άλλων πολιτικών χώρων.
- Υπάρχει κάποια συζήτηση που ξεχώρισες;
Η συζήτηση για την ομοφυλοφιλία στον κινηματογράφο, καθώς είναι πάνω στο αντικείμενό μου, είμαι φοιτητής στο Τμήμα Ήχου και Εικόνας στην Κέρκυρα.
- Έχεις κάτι να μας προτείνεις σε σχέση με την καλύτερη λειτουργία του κάμπινγκ;
Η πρότασή μου για επόμενες χρονιές είναι να διοργανωθεί στα πλαίσια του κάμπινγκ μια μεγάλη συναυλία κάποιου γνωστού καλλιτέχνη, κάτι που θα λειτουργήσει σαν κίνητρο για μεγαλύτερη παρουσία νεολαίας.
Έλενα Τούσσα
- Έλενα είσαι συνδικαλίστρια στην Εθνική Τράπεζα. Τι σε έφερε στο φετινό κάμπινγκ;
Είναι η δεύτερη φορά που έρχομαι, η πρώτη ήταν πέρυσι. Τις μέρες πριν από το κάμπινγκ περίμενα με ανυπομονησία να έρθω εδώ γιατί ήταν τόσο ωραίες οι αναμνήσεις από το περυσινό. Φέτος ο αποχωρισμός είναι πιο δύσκολος κι από πέρυσι. Γιατί τώρα ξέρω περισσότερο κόσμο κι έχω δεθεί περισσότερο με ανθρώπους και με φιλίες που ξεκίνησαν από πέρυσι αλλά έγιναν πιο βαθιές φέτος.
- Τι ξεχωρίζεις από τη διοργάνωση;
Τον συνδυασμό πολιτικών συζητήσεων με ξεκούραση και διασκέδαση. Περνάμε πάρα πολύ καλά, είναι μια πάρα πολύ ωραία εμπειρία από άποψη κοινωνικών και προσωπικών σχέσεων και χαλάρωσης/διασκέδασης και, ταυτόχρονα, συνδυάζεται με πολύ σημαντικές συζητήσεις, πάνω σε θέματα που με απασχολούν και σε προσωπικό επίπεδο.
- Όπως;
Όπως το γεγονός ότι είμαι στο χώρο του συνδικαλισμού και είμαι αντιμέτωπη με πολλές πιέσεις και δυσκολίες. Το κάμπινγκ μου δίνει τη δυνατότητα να βρεθώ από κοντά με εργαζόμενους και συνδικαλιστές από πολλούς και διαφορετικούς χώρους και από την Ελλάδα και από το εξωτερικό, για να ανταλλάξουμε απόψεις και εμπειρίες, προβληματισμούς, σκέψεις, κλπ. Η συζήτηση για τα εργασιακά την οποία παρακολούθησα και τοποθετήθηκα ήταν πολύ χρήσιμη.
Ιδιαίτερα όμως χρήσιμη ήταν και η επαφή με τους/τις συντρόφους/ισσες που είναι εδώ από διάφορες χώρες του εξωτερικού. Έχουμε πολλά ελπιδοφόρα μηνύματα από τα κινήματα, τους αγώνες και τις διεργασίες στο επίπεδο της συνείδησης, από το εξωτερικό. Κι αυτό, για εμάς εδώ στην Ελλάδα που βιώνουμε μια ήττα και την υποχώρηση των κινημάτων, είναι πολύ ελπιδοφόρο.
Εδώ νιώθεις πως δεν είσαι μόνος σου! Ούτε στην Ελλάδα αλλά ούτε και στο εξωτερικό!
