Από τις 7 Οκτωβρίου έχουν διοργανωθεί στην Κύπρο εβδομαδιαίες διαδηλώσεις αλληλεγγύης στην Παλαιστίνη. Αξίζει να σημειωθεί ότι ακόμη και κατά τη διάρκεια των διακοπών των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς, η ομάδα «Ενωμένοι για την Παλαιστίνη», η οποία δημιουργήθηκε μετά τις αρχικές διαδηλώσεις και είναι βασικός διοργανωτής αυτών που ακολούθησαν, πραγματοποίησε κινητοποίηση έξω από την πρεσβεία των ΗΠΑ και διοργάνωσε διαδήλωση στις 30 Δεκεμβρίου. Οι κινητοποιήσεις συνεχίζονται, με προγραμματισμένες διαδηλώσεις κάθε Σαββατοκύριακο μέχρι το τέλος Ιανουαρίου. «Η Νέα Διεθνιστική Αριστερά στην Κύπρο» (συμμετέχει στο Internationalist Standpoint) μίλησε με τον Νικ Μπράουν, εκπρόσωπο της οργάνωσης «Ενωμένοι για την Παλαιστίνη». Παρακάτω δημοσιεύουμε αποσπάσματα της συνέντευξης, που μπορείτε να διαβάσετε ολόκληρη στα αγγλικά εδώ.
- Βλέπουμε ότι στην Κύπρο το κίνημα αλληλεγγύης προς το λαό της Παλαιστίνης είναι πολύ ενεργό. Διοργανώνεται τουλάχιστον μία δράση τη βδομάδα σε κάποια κυπριακή πόλη. Πες μας λίγα πράγματα για αυτό το κίνημα.
Σε όλο τον κόσμο εκατομμύρια άνθρωποι έχουν συγκλονιστεί από το μέγεθος της βαρβαρότητας που επιδεικνύει ο στρατός του Ισραήλ στη Γάζα. Αν και όσοι βρίσκονται στον αραβικό κόσμο, όπως και οι ακτιβιστές και η Αριστερά δεν εκπλήσσονται ιδιαίτερα, είναι σαφές ότι η επίθεση έχει αγγίξει ευαίσθητες χορδές σε πλατιές μάζες ανθρώπων εκτός του αραβικού κόσμου. Οι κινητοποιήσεις εκατομμυρίων ανθρώπων σηματοδότησαν ένα ιστορικό βήμα προς τα εμπρός για τη διεθνή αλληλεγγύη στην Παλαιστίνη. Η εικόνα του Ισραήλ ως της «μοναδικής δημοκρατίας στη Μέση Ανατολή» έχει αμαυρωθεί σημαντικά, σε βαθμό που έχουν οργανωθεί ακόμη και πολύ μεγάλες διαμαρτυρίες από Εβραίους στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Η Κύπρος δεν αποτέλεσε εξαίρεση σε αυτό. Είδαμε μερικές από τις μεγαλύτερες διαμαρτυρίες για την Παλαιστίνη εδώ και πολλές δεκαετίες. Συνθήματα στα ελληνικά, τα αγγλικά και τα αραβικά ηχούν στους δρόμους της Λευκωσίας, της Λάρνακας και της Λεμεσού σχεδόν κάθε Σαββατοκύριακο από τις 7 Οκτωβρίου και έπειτα. Η σφαγή στην Παλαιστίνη έχει φέρει κοντά πολλά διαφορετικά κομμάτια της κοινότητας, συμπεριλαμβανομένων φυσικά των Παλαιστινίων, των ελληνοκύπριων και των τουρκοκύπριων, των Σύρων, των Λιβανέζων και πολλών άλλων ανθρώπων από άλλες χώρες. Ο κόσμος είναι θυμωμένος και κυρίως διατεθειμένος για περισσότερη δράση. Το κίνημα, αν και δεν έχει την κλίμακα των αντίστοιχων κινημάτων σε μεγαλύτερες χώρες, έχει φέρει πολλούς νέους ανθρώπους κοντά στον ακτιβισμό και την αλληλεγγύη.
- Πως σχολιάζεις το γεγονός ότι η Κυπριακή Δημοκρατία, αν και ιστορικά είχε πολύ στενή και φιλική σχέση με την Παλαιστίνη, μετά την 7η Οκτωβρίου ύψωσε την ισραηλινή σημαία στα κρατικά κτίρια και έδωσε άνευ όρων υποστήριξη στην επίθεση στη Γάζα;
Παρά τους ιστορικούς δεσμούς μεταξύ της Κυπριακής Δημοκρατίας και του αγώνα των Παλαιστινίων, το κυπριακό κράτος συνεργάζεται και υποστηρίζει το Ισραήλ. Η σχέση αυτή δεν προέκυψε ως απάντηση στην επίθεση της Χαμάς κατά ισραηλινών πολιτών στις 7 Οκτωβρίου του περασμένου έτους, αλλά αναπτύχθηκε την τελευταία δεκαετία λόγω της πολιτικής θέσης της Κυπριακής Δημοκρατίας εντός της ΕΕ και του οικονομικού της ρόλου ως ανεξάρτητου παράγοντα στην περιοχή.
Καθώς η Κυπριακή Δημοκρατία έχει ενσωματωθεί στο δίκτυο διεθνών σχέσεων εντός της Ευρώπης, έχει επίσης ενσωματώσει τη φιλοϊσραηλινή ιδεολογία στην εξωτερική της πολιτική. Ακόμη περισσότερο, το κράτος δεν έχει απλώς απορροφήσει παθητικά αυτή την ιδεολογία, αλλά έχει συγκεκριμένο συμφέρον να υπερασπιστεί το Ισραήλ ως βασικό οικονομικό παράγοντα στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου. Τα τελευταία χρόνια οι έρευνες αποκάλυψαν κοιτάσματα φυσικού αερίου στα ανοικτά των ακτών της Κύπρου και του Ισραήλ, γεγονός που οδήγησε σε περιφερειακές εντάσεις, στις οποίες εμπλέκονται η Κύπρος, το Ισραήλ, αλλά και η Τουρκία.
Η στάση της Κυπριακής Δημοκρατίας στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, όπου ψήφισε υπέρ της κατάπαυσης του πυρός, θα πρέπει να αντιμετωπίζεται με επιφύλαξη. Κράτη όπως η Αυστραλία είχαν μια παρόμοια στάση, αλλά είναι σαφές ότι εξακολουθούν να υποστηρίζουν το «δικαίωμα του Ισραήλ στην αυτοάμυνα» και δεν αμφισβητούν τις συνθήκες απαρτχάιντ που εφαρμόζει το Ισραήλ, ή την αυξανόμενη βία και την επέκταση του ισραηλινού εποικισμού στη Δυτική Όχθη. Στην πραγματικότητα πρόκειται απλά για μια κίνηση που προσπαθεί να μετριάσει τις αντιδράσεις μέσα στο εσωτερικό αυτών των χωρών – είναι μια απελπισμένη προσπάθεια να κρατήσουν το προσωπείο της υπεράσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, το οποίο η αρχική τους υποστήριξη στη γενοκτονία του Ισραήλ αποκάλυψε ότι ήταν ψέμα.
- Πως δημιουργήθηκε και πως λειτουργεί η οργάνωση «Ενωμένοι για την Παλαιστίνη»;
Το σχήμα «Ενωμένοι για την Παλαιστίνη» ξεκίνησε από μια μικρή αρχική ομάδα, στο πλαίσιο της δυναμικής που αναπτύχθηκε παγκόσμια γύρω από την αλληλεγγύη στην Παλαιστίνη. Θέλαμε να βοηθήσουμε στο συντονισμό και τη συνέχιση των δράσεων με τη μορφή μαζικών διαδηλώσεων, εκδηλώσεων, μοιράσματος ενημερωτικού υλικού, κα. Αρχικά η ομάδα αποτελούνταν βασικά από φοιτητές, αλλά στην πορεία διευρύνθηκε και σήμερα συνεχίζει να αναπτύσσεται, ενώ ταυτόχρονα έχουμε δημιουργήσει και ένα μεγαλύτερο οργανωτικό δίκτυο.
- Ποιοι είναι οι στόχοι και τα βασικά συνθήματα σας;
Ο στόχος από την αρχή ήταν να δημιουργηθεί ένας χώρος που θα μπορούσε να διοργανώνει συστηματικά δράσεις αλληλεγγύης προς την Παλαιστίνη, καθώς δεν υπήρχε κάτι τέτοιο. Τα βασικά συνθήματα/αιτήματα αφορούν τον άμεσο τερματισμό της τρέχουσας εισβολής, τον τερματισμό της πολιορκίας (με αποκλεισμό εισαγωγής καυσίμων, νερού και τροφίμων) και τον τερματισμό των περιορισμών στην ανθρωπιστική βοήθεια μέσω του περάσματος της Ράφα. Έχουμε κάνει εκκλήσεις για τον τερματισμό της κατοχής της Δυτικής Όχθης από τον ισραηλινό στρατό και την κατάργηση των νόμων του απαρτχάιντ εντός των ισραηλινών συνόρων.
Ειδικά για την Κύπρο, έχουμε ασκήσει μεγάλη κριτική στη σημερινή κυβέρνηση του Νίκου Χριστοδουλίδη, ο οποίος είναι ο πιο φιλοϊσραηλινός πρόεδρος στην ιστορία. Το ζήτημα των βρετανικών βάσεων είναι επίσης ένας στόχος της εκστρατείας μας, καθώς αξιοποιούνται για να βοηθήσουν το Ισραήλ στη γενοκτονία που διαπράττει. Το Ηνωμένο Βασίλειο έχει δύο μεγάλες στρατιωτικές βάσεις, συμπεριλαμβανομένων των υποδομών του ναυτικού και της πολεμικής αεροπορίας, οι οποίες διευκολύνουν τις βρετανικές και αμερικανικές προμήθειες προς το Ισραήλ.
- Ποιος είναι ο ρόλος της Αριστεράς σε αυτό το κίνημα;
Η Αριστερά στην Κύπρο άργησε πολύ να αντιδράσει στον αρχικό βομβαρδισμό της Γάζας. Ήταν η παλαιστινιακή κοινότητα της Λάρνακας αυτή που διοργάνωσε την πρώτη δράση. Από εκεί και πέρα οι αριστεροί φίλαθλοι ήταν οι επόμενοι και τελικά το Κυπριακό Συμβούλιο Ειρήνης οργάνωσε μια πολύ μεγάλη διαδήλωση, αλλά μετά από αρκετές εβδομάδες. Η οργάνωση «Ενωμένοι για την Παλαιστίνη» ξεκίνησε για να αντισταθμίσει τις καθυστερήσεις και τα κενά στην ανταπόκριση. Οι σοσιαλιστικές οργανώσεις και οι οργανώσεις της ριζοσπαστικής Αριστεράς θα πρέπει να μπουν πιο ενεργά σε αυτό το ιστορικό κίνημα ενάντια σε ένα ιστορικό έγκλημα κατά της ανθρωπότητας.
- Ποια πιστεύετε ότι πρέπει να είναι τα επόμενα βήματα του κινήματος για την Παλαιστίνη;
Οι ηγέτες του δυτικού κόσμου δεν διεκδικούν να παίξουν τον ρόλο του υπερασπιστή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και πλέον αυτό γίνεται εμφανές σε εκατομμύρια ανθρώπους. Οι άνθρωποι αυτοί δεν θα ξεχάσουν τη θέση που πήραν οι κυβερνήσεις τους για τη δολοφονία πάνω από 20.000 ανθρώπων, για τα παιδιά που σκοτώθηκαν και ακρωτηριάστηκαν για όλη τους τη ζωή, για μια ολόκληρη κοινωνία που συνθλίφθηκε κάτω από την ισραηλινή μπότα με αμερικανικές βόμβες. Το ερώτημα τώρα είναι αν μπορούμε να μετατρέψουμε αυτή την οργή και την απέχθεια σε μια μαζική εκστρατεία αλληλεγγύης για την απελευθέρωση της Παλαιστίνης και τη διάλυση των ευρωπαϊκών δεσμών με το Ισραήλ. Αυτό δεν θα γίνει βέβαια με μια διαμαρτυρία ή μια απεργία, αλλά μόνο με ένα διαρκές κίνημα που είναι πρόθυμο να διαταράξει την ομαλή λειτουργία του συστήματος, να προκαλέσει μαζικές κινητοποιήσεις και να αμφισβητήσει την εξουσία των κυβερνήσεων και των μέσων ενημέρωσης.
