Ένα θέατρο του παραλόγου ξετυλίχτηκε με την δημοσιοποίηση του Γραφείου Προϋπολογισμού της Βουλής, σχετικά με την βιωσιμότητα του Δημόσιου Χρέους αλλά και των προοπτικών της ελληνικής οικονομίας.
Το Γραφείο, στηριζόμενο σε στοιχεία του 2014, υποστηρίζει ότι το ελληνικό χρέος δεν είναι βιώσιμο, καθώς οι πληρωμές τόκων την περίοδο 2021-2026 ανέρχονται στο ιλιγγιώδες ποσό των 84,3 δισεκατομμυρίων ευρώ.
Υποστηρίζει ακόμα ότι δεν μπορεί να υπάρξει ανάπτυξη που στηρίζεται μονίμως στην υπερφορολόγηση, ότι τα μόνιμα πρωτογενή πλεονάσματα «πνίγουν» την οικονομία και ότι ακόμα και η πολυπόθητη για την Κυβέρνηση «έξοδος στις αγορές» δεν πρόκειται να σημάνει την κατάργηση της Επιτροπείας υπό την οποία βρίσκεται η Ελλάδα εδώ και μια δεκαετία.
Το Υπουργείο Οικονομικών και ο Πρόεδρος της Βουλής (στον οποίο υπάγεται απ’ ευθείας το Γραφείο Προϋπολογισμού) απάντησαν, «οργισμένα» υποτίθεται, λέγοντας πως τα στοιχεία που χρησιμοποιήθηκαν είναι παρωχημένα και πως οι ανάγκες για τόκους μετά τις καινούριες συμφωνίες, θα είναι περίπου 30% χαμηλότερες.
Μάλιστα! Τώρα σωθήκαμε! Ας δούμε αναλυτικά τι σημαίνει αυτό.
Οι τόκοι που καλείται να πληρώσει η Ελλάδα στην 5ετία 2017-2021 είναι 32 δισ. ευρώ. Αυτό είναι επίσημο και δεν επιδέχεται αμφισβήτηση. Για την επόμενη 5ετία –αν πιστέψουμε την Κυβέρνηση, που άλλωστε δεν έχει δώσει ποτέ αφορμή για το αντίθετο– είναι άλλα 60 δισ. € περίπου.
Έτσι λοιπόν, η χειμαζόμενη ελληνική οικονομία καλείται μέσα στην επόμενη δεκαετία να πληρώσει μόνο για τόκους το εξωφρενικό ποσό των περίπου 100 δισ. €, χωρίς στο τέρμα αυτής της περιόδου να έχει μειωθεί το συνολικό χρέος ούτε κατά ένα ευρώ!
Αυτό το ποσό υποτίθεται ότι θα προκύψει απ’ τα περιβόητα «πρωτογενή πλεονάσματα», με άλλα λόγια η Ελλάδα θα πρέπει να παράξει 100 δισ. € μέσα σε μια δεκαετία, τα οποία δεν θα χρησιμοποιηθούν στην πραγματική οικονομία, αλλά θα κατευθυνθούν για την πληρωμή των τόκων και μόνο.
Αυτό εννοούν όταν λένε ότι το ελληνικό χρέος είναι βιώσιμο, αγνοώντας το κατά πόσο μπορούν να είναι βιώσιμοι μέσα σε τέτοιες συνθήκες και οι πολίτες…
Αλλά γιατί μιλήσαμε πιο πάνω για γαϊδάρους που μαλώνανε σε ξένο αχυρώνα και για θέατρο του παραλόγου; Διότι, ενώ είναι φυσικά σωστά τα όσα λέει, δεν έπιασε ξαφνικά κανένας πόνος για την κοινωνία το Γραφείο Προϋπολογισμού, αντιπολίτευση κάνουν οι άνθρωποι. Ενώ από την άλλη, η Κυβέρνηση φαίνεται ότι δεν έχει κανένα πρόβλημα να μοιράζει απλόχερα στους δανειστές δισεκατομμύρια, τη στιγμή που οι πραγματικές ανάγκες είναι τεράστιες.
Αλλά πρόκειται και για θέατρο του παραλόγου, με την έννοια ότι έσπευσε η Κυβέρνηση να καυτηριάσει τις αναλύσεις του Γραφείου, ενώ στην πραγματικότητα το ίδιο υποτίθεται ότι υποστηρίζει κι εκείνη.
Γιατί, αν το χρέος είναι βιώσιμο, με ποια λογική ζητάει ελάφρυνση του χρέους; Αν δηλαδή μπορεί η Ελλάδα να πληρώνει 100 δισ. € για τους τόκους και ταυτόχρονα να αναπτύσσεται η οικονομία, να μειώνεται η ανεργία κι όλα αυτά τα ειδυλλιακά που περιγράφουν σε όλους τους τόνους, γιατί οι δανειστές να πειστούν να μειώσουν τις απαιτήσεις τους; Επειδή θα δείξουμε καλή διαγωγή; Υπάρχουν ακόμα άνθρωποι που πιστεύουν κάτι τέτοιο;
Η πραγματικότητα είναι δυστυχώς άλλη. Το χρέος προφανώς δεν είναι βιώσιμο, κι αυτό το ξέρουν όλοι. Η ελληνική οικονομία θα υποφέρει για χρόνια ακόμα προσπαθώντας να πετύχει το ακατόρθωτο, οι δανειστές θα αποκομίσουν όσα περισσότερα οφέλη μπορούν, μέχρι να έρθει κάποια καινούρια «αξιολόγηση» που θα εγείρει και νέες απαιτήσεις και αυτό το γαϊτανάκι θα συνεχίζεται…
Καμιά θυσία δεν πρόκειται να πιάσει τόπο κάτω απ’ αυτές τις συνθήκες. Ή θα κοπεί μια και καλή ο γόρδιος δεσμός της υποταγής στα συμφέροντα των δανειστών ή θα συνεχιστεί επ’ άπειρον η αφαίμαξη της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας, χωρίς κανένα μέλλον όχι μόνο για τη δική μας γενιά αλλά και γι’ αυτές που θα έρθουν.
