Ο σεισμός 6,3 ρίχτερ που έγινε στη Μυτιλήνη τον περασμένο Ιούνιο, άφησε πίσω του κατεστραμμένα σπίτια, μία νεκρή και πολλούς τραυματίες. Μάλιστα, ο σεισμός ισοπέδωσε σχεδόν ολοκληρωτικά το χωριό Βρίσα και οι κάτοικοι από τη μία στιγμή στην άλλη είδαν την ζωή τους να ανατρέπεται.
Έχουμε ένα καλό νέο…
Μετά από αυτή την καταστροφή, η Ιερά Αρχιεπισκοπή Αυστραλίας αποφάσισε να διενεργήσει έρανο για τους σεισμοπαθείς, ενώ στην ανακοίνωσή της αναφερόταν πέρα από τους ντόπιους και στους ταλαιπωρημένους πρόσφυγες που επλήγησαν από το σεισμό! Η ανταπόκριση στο κάλεσμα της Αρχιεπισκοπής ήταν συγκινητική, αφού οι Έλληνες της Αυστραλίας συγκέντρωσαν 150.000 δολάρια μέσα σε μία μέρα, μετατρέποντας την αλληλεγγύη προς τους πληγέντες σε μία σχεδόν αντανακλαστική αντίδραση. Στη συνέχεια, τα λεφτά εστάλησαν στη Μητρόπολη Μυτιλήνης…
… και πολλά κακά
… και από τότε αγνοούνται. Ο «Πολιτιστικός Σύλλογος Βρισαγωτών Αθήνας», που γνωρίζει για τη δωρεά, έχει στείλει επιστολές, τόσο στον Δήμο και την Περιφέρεια, όσο και στη Μητρόπολη, ζητώντας να μάθει πώς και πού έχουν αξιοποιηθεί τα λεφτά. Δήμος και Περιφέρεια απαντούν ότι δε γνωρίζουν τίποτα για τη δωρεά, ενώ η Μητρόπολη κρατά σιγή ιχθύος για το που βρίσκονται τα λεφτά, τα οποία προφανώς δεν έχουν δοθεί για μέτρα υπέρ των σεισμόπληκτων!
Παρά τις «ενοχλήσεις» του συλλόγου, η Μητρόπολη δεν «καταδέχεται» καν να απαντήσει, κάτι που κάνει ξεκάθαρο, αφενός ότι το θράσος τους είναι τεράστιο, αφετέρου ότι τα χρήματα δεν έχουν διατεθεί στους/ις σεισμόπληκτους/ες αλλά έχουν «χαθεί», με τελευταία γνωστή στάση τους στη Μητρόπολη.
Τί ωραία κομπίνα!
Δεν είναι ούτε η πρώτη, ούτε η τελευταία -φοβόμαστε- φορά που η Εκκλησία και οι εκπρόσωποί της έχουν εμπλακεί σε οικονομικά σκάνδαλα και καταχρήσεις, ενώ είναι ξεκάθαρο ότι οι οικονομικές κομπίνες είναι μέρος της καθημερινότητας της Εκκλησίας, είτε σε επίπεδο ηγεσίας, είτε και σε επίπεδο «ατομικής πρωτοβουλίας» διαφόρων παπάδων. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το σκάνδαλο της ΜΚΟ «Αλληλεγγύη» της Εκκλησίας, που το 2005-2006 αγόρασε… 371.093 κιλά κατεψυγμένων πουλερικών, με σκοπό την αποστολή τους σαν ανθρωπιστική βοήθεια στο Ιράκ, δίνοντας 5,6 εκατ. ευρώ από κρατική επιχορήγηση. Το κρέας κρίθηκε ακατάλληλο, δε στάλθηκε ποτέ στο Ιράκ και η ΜΚΟ δεν επέστρεψε ποτέ τα λεφτά στο κράτος!
Μόνο στα Φάρσαλα και μόνο τα τελευταία χρόνια, έχουν επίσης ξεσπάσει μία σειρά από σκάνδαλα: Επιχειρηματίες έκαναν εικονικές δωρεές σε εκκλησίες με σκοπό τη φοροαπαλλαγή και γενναίες «δωρεές» στους ιερείς που υπέγραφαν τις πλαστές αποδείξεις. Άλλοι ρασοφόροι πρωταγωνιστούσαν σε κύκλωμα τοκογλυφίας, ενώ δύο από αυτούς πλαστογραφούσαν τα παραστατικά μισθοδοσίας των ιερέων της περιοχής, με αποτέλεσμα να υπεξαιρέσουν 690.000 ευρώ από το δημόσιο.
Στο όνομα του Πατρός και του Υιού…
Σε όλα τα παραπάνω, πέρα από το γεγονός ότι παπάδες κλέβουν λεφτά από το κράτος και ότι κάνουν τις πλάτες σε επιχειρηματίες, προφανώς με ένα «χαρτζιλικάκι» και για τους ίδιους, ίσως το πιο αισχρό, είναι το ότι πατάνε πάνω στα καλύτερα αισθήματα των ανθρώπων, στο αίσθημα αλληλεγγύης, στη συμπόνια, στην επιθυμία να βοηθήσουν όσους έχουν ανάγκη, για να βάλουν στις τσέπες τους ζεστά λεφτά και όλα αυτά στο όνομα της χριστιανικής αγάπης!
Όσο λοιπόν περιμένουμε την απάντηση της Μητρόπολης σε σχέση με το πού πήγαν τα λεφτά για τους σεισμόπληκτους, μπορούμε να αναλογιστούμε τα δύο μέτρα και δύο σταθμά που χρησιμοποιούν η Εκκλησία και οι εκπρόσωποί της: ηθικολογία, συντηρητισμός και σκοταδισμός για την κοινωνία, ανήθικες πρακτικές από τους ίδιους, για να γεμίσουν τις τσέπες τους!
Αυτή η υποκρισία πρέπει επιτέλους να σταματήσει και η αλληλεγγύη που γεννιέται σε κάθε περίπτωση ανθρωπιστικής κρίσης, να εκφραστεί μέσα από υγιείς διαδικασίες, οργανωμένες από τους ίδιους/ες τους/ις αλληλέγγυους/ες, χωρίς «μεσάζοντες» που κατά καιρούς… χάνουν μερικές δεκάδες ή εκατοντάδες χιλιάδες δολάρια…
