Η κυβέρνηση έχει επιδοθεί -εδώ και μήνες- σε μια απίστευτη και πολυδάπανη διαφημιστική προπαγάνδα για τις "επιτυχίες" της στο χώρο της παιδείας. Πληρωμένες ολοσέλιδες καταχωρήσεις, εξαγγελίες Ευθυμίου, ειδικό υπουργικό συμβούλιο, συνθέτουν τη δημιουργία μιας εικονικής πραγματικότητας για προεκλογική κατανάλωση.
Οι εξαγγελίες των εκπαιδευτικών όλων των βαθμίδων για απεργιακές κινητοποιήσεις με την αρχή της χρονιάς, αποδεικνύουν ότι η κυβέρνηση "περί άλλων τυρβάζει".
Τα αιτήματα για αυξήσεις στους μισθούς αποτελούν τον κοινό παρονομαστή των εκπαιδευτικών όλων των βαθμίδων. Αυτό μπορεί να "ξενίζει" αρχικά τους εργαζόμενους άλλων κλάδων με πολύ χαμηλότερους μισθούς, όμως αφενός δεν πρέπει να επικρατήσει η λογική της εξίσωσης των μισθών προς τα κάτω που προωθεί η κυβέρνηση και αφετέρου δεν μπορεί να θέλουμε αναβαθμισμένη δημόσια παιδεία σε όλες τις βαθμίδες και καθηγητές πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης χωρίς ιδιαίτερα ή εξωπανεπιστημιακή απασχόληση και να αρνούμαστε αυξήσεις στους μισθούς ή την παροχή του επιδόματος των 176 ευρώ που ήδη έχουν πάρει οι δημόσιοι υπάλληλοι. Οι γονείς, οι μαθητές, οι σπουδαστές και οι φοιτητές πρέπει να σταθούν στο πλάι των εκπαιδευτικών, να συμπληρώσουν και τα δικά τους αιτήματα στην προοπτική συγκρότησης ενός μαζικού πανεκπαιδευτικού μετώπου.
Παράλληλα τα συνδικαλιστικά όργανα των πανεπιστημιακών (ΠΟΣΔΕΠ) και των εκπαιδευτικών της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης (ΔΟΕ – ΟΛΜΕ) πρέπει να συντονίσουν τα βήματά τους και να μην επιτρέψουν στην κυβέρνηση να τους διασπάσει με χωριστές παροχές και υποσχέσεις, όπως έκανε με τους πανεπιστημιακούς τον περασμένο Απρίλη, όπου το πόρισμα της σχετικής κοινής επιτροπής πρότεινε αύξηση 20% από 1.1.2004 στις μεικτές μηνιαίες αποδοχές των μελών ΔΕΠ και έπειτα η κυβέρνηση -μέχρι στιγμής τουλάχιστον- απλά την "αγνόησε".
Αλήθειες και ψέματα στις εξαγγελίες της κυβέρνησης
Εισαγωγικές εξετάσεις
Χιλιάδες έμειναν εκτός ΑΕΙ-ΤΕΙ ή μπήκαν σε σχολή την οποία δεν ήθελαν παρότι η κυβέρνηση υποσχόταν το 1997 "ελεύθερη πρόσβαση σε ΑΕΙ-ΤΕΙ". Ο ελεύθερος χρόνος έχει εκλείψει και οι μαθητές είναι οι πιο σκληρά εργαζόμενοι σύμφωνα με επίσημες έρευνες. Όσο για την παραπαιδεία την οποία επίσης η κυβέρνηση υποσχόταν να εξαλείψει, 250.000 μαθητές παρακολουθούν φροντιστήρια δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης σύμφωνα με τα στοιχεία της Ομοσπονδίας Εκπαιδευτικών Φροντιστών Ελλάδος, δαπανώντας 400 εκατομμύρια ευρώ το χρόνο.
Ολοήμερα σχολεία
Πράγματι αυξήθηκαν, χωρίς όμως να καλύπτουν τις ανάγκες και στην πραγματικότητα αποτελούν κακής ποιότητας πάρκινγκ μαθητών που συνδυάζει μετριότατη απασχόληση και διατροφή.
Διορισμοί καθηγητών
Παραμένουν χιλιάδες οι αδιόριστοι, οι έκτακτοι και οι αναπληρωτές παρότι καλύπτουν οργανικές ανάγκες των σχολείων.
Ξένες γλώσσες
Οργιάζει η παραπαιδεία των φροντιστηρίων ξένων γλωσσών με συνολικό κόστος για τους γονείς 700 εκατομμύρια ευρώ ετησίως.
Η/Υ στα σχολεία
120.000 μαθητές, σύμφωνα με στοιχεία της Πανελλήνιας Ένωσης Ιδιοκτητών Πληροφορικής, μαθαίνουν πληροφορική στα ιδιωτικά κέντρα πληρώνοντας από 350-670 ευρώ ετησίως ο καθένας.
Κρατικές δαπάνες
Η κυβέρνηση δεν κάνει κουβέντα για αύξηση των δαπανών που είναι οι χαμηλότερες στην Ε.Ε. και ενώ ένας μαθητής κοστίζει στον οικογενειακό προϋπολογισμό ετησίως 1.300 ευρώ (δημοτικό) – 2.500 ευρώ (γυμνάσιο) – 3.000 ευρώ (λύκειο) και 7.500 ευρώ (ιδιωτικό λύκειο).
Συνολικά το ποσό που δαπανούν οι γονείς για την υποτιθέμενη δωρεάν παιδεία προσεγγίζει τα 2 δις ευρώ !!
Νέα πανεπιστήμια και ΤΕΙ
Η πολιτική αυτή εκφράζεται με το "κάθε πόλη και νησί, πανεπιστήμιο ή ΤΕΙ". Όμως αυτή η λογική εντείνει την υποβάθμιση της ανώτατης παιδείας, καθώς τα νέα ιδρύματα δεν είναι προϊόν συνολικού σχεδιασμού των αναγκών, δεν συνοδεύονται με ανάλογη αύξηση των δαπανών και μερικά ιδρύματα δεν έχουν καν -παρότι εξαγγέλθηκαν- γνωστικό αντικείμενο…!
Αξιολόγηση
Όλοι οι φορείς της εκπαίδευσης διαφωνούν γιατί καταλαβαίνουν ότι η ουσία της επιχειρούμενης αξιολόγησης είναι η κατανομή των πόρων και των ιδρυμάτων σύμφωνα με τις ανάγκες της αγοράς, η χειραγώγηση και όχι η βοήθεια στους εκπαιδευτικούς για τις τυχόν αδυναμίες τους και η καλλιέργεια κλίματος αντιδικίας ανάμεσα στην κοινωνία και τους δήθεν "χαραμοφάηδες" εκπαιδευτικούς.
Όσον αφορά την συμμετοχή των φοιτητών στην αξιολόγηση, αν η κυβέρνηση ήθελε πραγματικά να ακούσει τους φοιτητές δεν είχε παρά να υιοθετούσε τουλάχιστον κάποια από τα αιτήματα που διατυπώνουν με τους αγώνες τους.
