Του Νίκου Κανελλή,
υποψήφιου δημοτικού συμβούλου
με τους «Δρόμους Συνεργασίας, Ανατροπής & Αλληλεγγύης» στο δήμο του Βόλου.
Το ζήτημα της καθαριότητας και της σωστής διαχείρισης των απορριμμάτων είναι από τα σημαντικότερα θέματα που αφορούν κάθε Δήμο.
Αναμφίβολα, οι περισσότεροι Βολιώτες δεν είναι ευχαριστημένοι με τη σημερινή κατάσταση. Το αίτημα για μια πόλη καθαρή και ταυτόχρονα για μια μέθοδο διαχείρισης των απορριμμάτων οικονομική για τους δημότες και περιβαλλοντικά ορθή είναι ένα αίτημα στο οποίο επίσης συμφωνεί η συντριπτική πλειοψηφία του Βολιώτικου λαού.
Κατά τη γνώμη μας όρος για να υλοποιηθούν τα παραπάνω είναι το να εφαρμοστεί ένα αριστερό – ριζοσπαστικό πρόγραμμα σε επίπεδο Δήμου αλλά και σε εθνικό επίπεδο. Ας δούμε το γιατί παίρνοντας τα πράγματα με τη σειρά.
Το Μνημόνιο βλάπτει σοβαρά την καθαριότητα
Στην Οικονομοτεχνική Μελέτη που παρουσιάστηκε πρόσφατα από το Δήμο Βόλου με θέμα τη λειτουργία της Διεύθυνσης Καθαριότητας και Ανακύκλωσης (ΔΚΑ) ανάμεσα σε πολλά άλλα αναφέρεται ότι:
«το ανθρώπινο δυναμικό της ΔΚΑ είναι ποσοτικά ανεπαρκές…θα χρειάζονταν τουλάχιστον 85 άτομα ακόμη»
και ότι:
«ο Μηχανολογικός εξοπλισμός της Υπηρεσίας δεν επαρκεί καταρχάς αριθμητικά και είναι πεπαλαιωμένος».
Άρα το πρώτο που πρέπει να γίνει για βελτιωθεί η κατάσταση στην καθαριότητα είναι προσλήψεις μόνιμου προσωπικού και επενδύσεις στον απαραίτητο εξοπλισμό. Για ποιο λόγο δεν γίνεται τίποτα από τα δυο; Επειδή η χρηματοδότηση των Δήμων έχει πετσοκοφτεί λόγω της μνημονιακής λιτότητας και του Καλλικράτη.
Ένα δίκτυο μαχητικών Δήμων από όλη τη χώρα θα είχε τη δυνατότητα να κινητοποιήσει τις τοπικές κοινωνίες για να διεκδικήσουν άμεσες προσλήψεις μόνιμου προσωπικού, αύξηση της χρηματοδότησης από το κράτος προς τους Δήμους ώστε να καλύπτονται οι ανάγκες και εν τέλει ανατροπή του Καλλικράτη. Προϋπόθεση για τη δημιουργία αυτού του μαχητικού δικτύου Δήμων είναι η Αριστερά να πετύχει μια μεγάλη νίκη στις ερχόμενες εκλογές.
Εναλλακτικοί τρόποι διαχείρισης και οικονομικά συμφέροντα
Επιπλέον, όπως είναι γνωστό, μεγάλα οικονομικά και εργολαβικά συμφέροντα, με τη στήριξη της κυβέρνησης και της τρόικας, θέλουν να βάλουν χέρι στη διαχείριση των απορριμμάτων με σκοπό πάντα την κερδοφορία.
Αυτό σχεδιάζεται να γίνει μέσα από την κατασκευή μεγάλων ιδιωτικών εργοστασίων διαχείρισης απορριμμάτων αρχής γενομένης από την Αττική. Αυτά τα εργοστάσια «επεξεργασίας» των απορριμμάτων γίνονται με σκοπό την καύση και την παραγωγή «φτηνής» ηλεκτρικής ενέργειας.
Η καύση μπορεί να υπόσχεται πολλά κέρδη για τους μεγαλο-επενδυτές, αλλά θα προκαλέσει ανεπανόρθωτη ζημιά στο περιβάλλον, μολύνοντας και τον αέρα και τη γη και τον υδροφόρο ορίζοντα. Ο μεθοδικός αυτός σχεδιασμός δεν είναι ένα σενάριο συνομωσίας. Αρκεί να θυμηθούμε ότι μόλις πριν από τρία χρόνια η ιδιωτική εταιρία Engal ήθελε να δημιουργήσει ένα εργοστάσιο παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από καύση απορριμμάτων στο Βελεστίνο, κάτι που αποτράπηκε κάτω από τις αντιδράσεις της τοπικής κοινωνίας.
Στο Δήμο Βόλου ήδη προλειαίνεται το έδαφος στην παραπάνω κατεύθυνση. Στην Οικονομοτεχνική Μελέτη του Δήμου αναφέρεται ρητά η προοπτική Συμπράξεων Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ) όπως και η προοπτική της «ενεργειακής αξιοποίησης» χωρίς να αποκλείεται η καύση. Αντίθετα δεν γίνεται καμία απολύτως πρόταση για την αξιοποίηση (μέσω κομποστοποίησης) του 50% των ετήσιων απορριμμάτων του Βόλου που είναι οργανικά και ζυμώσιμα. Άρα ο δρόμος για την καύση παραμένει ορθάνοιχτος.
Στον αντίποδα αυτών των σχεδιασμών έχει κατατεθεί εδώ και καιρό η εναλλακτική πρόταση για την ολοκληρωμένη διαχείριση των απορριμμάτων, από την «Πρωτοβουλία για τη Διαχείριση των Απορριμμάτων», ΠΡΩΣΥΝΑΤ.
Αυτή η πρόταση, την οποία παρουσιάσαμε αναλυτικά πριν 2 μήνες σε ανοιχτή εκδήλωση στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, περιλαμβάνει επιγραμματικά τα εξής:
- διαλογή των απορριμμάτων στην πηγή (κατοικίες, χώροι εργασίας) σε 4 ξεχωριστούς κάδους
- ανακύκλωση του χαρτιού, των μετάλλων, του γυαλιού και του πλαστικού και αερόβια κομποστοποίηση (δηλαδή παραγωγή λιπάσματος από τα ζυμώσιμα και οργανικά υλικά)
- η διαλογή των ανακυκλώσιμων και η κομποστοποίηση μπορεί να γίνει σε αποκεντρωμένες μονάδες δημόσιας – δημοτικής ιδιοκτησίας με ένα σχετικά απλό και φτηνό μηχανολογικό εξοπλισμό
- ταφή υπολειμμάτων σε ΧΥΤΥ
- αξιοποίηση των αδρανών
Με την εναλλακτική αυτή μέθοδο μειώνεται δραστικά (μέχρι και 85%) ο όγκος των απορριμμάτων που οδηγούνται σε ταφή και με αυτό τον τρόπο προστατεύεται το περιβάλλον και ο υδροφόρος ορίζοντας. Επιπλέον μειώνονται σημαντικά τα έξοδα ταφής που σήμερα, για το Δήμο Βόλου φτάνουν ετησίως τις 715.000 ευρώ. Επίσης σε μικρό χρονικό διάστημα ο Δήμος θα μπορεί να αποκομίσει και έσοδα από τη διάθεση του κομπόστ αλλά και των ανακυκλώσιμων υλικών σε βιομηχανίες. Τέλος, η δημιουργία μιας τέτοιας μονάδας (εργοστάσιου) διαλογής των ανακυκλώσιμων και κομποστοποίησης ιδιοκτησίας του δήμου δεν είναι ακριβή, ο μηχανολογικός εξοπλισμός είναι απλός και φτηνός και ταυτόχρονα ανοίγουν άμεσα δεκάδες θέσεις εργασίας.
Πρόκειται για μια μέθοδο που ανταποκρίνεται στις ανάγκες της πλατιάς κοινωνικής πλειοψηφίας αλλά βέβαια δεν εξυπηρετεί τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα, ούτε κινείται στη λογική της τρόικας «όλα για το κεφάλαιο». Ίσως αυτό να εξηγεί το γιατί δεν εφαρμόζεται σήμερα και γιατί δεν προτείνεται από κανέναν από τους υποψήφιους δημάρχους του συστήματος (κ. Σκοτινιώτη, Μπέο, Μιτζικό)
Εν κατακλείδι. Τρόπος για να έχουμε μια καθαρή πόλη και μια σωστή διαχείριση των απορριμμάτων υπάρχει. Για να υλοποιηθεί όμως χρειάζεται να εφαρμοστεί μια αριστερή – ριζοσπαστική πολιτική στο Δήμο και τη χώρα. Μια πολιτική υπέρ των λαϊκών και όχι των επιχειρηματικών συμφερόντων.
