Πάνω από 100.000 κόσμου βγήκαν στους δρόμους της Βιέννης το Σάββατο 30 Ιούνη, ενάντια στο νομοσχέδιο της 12ωρης εργάσιμης ημέρας ή 60ωρης εβδομαδιαίας εργασίας που θέλει να περάσει η συμμαχική κυβέρνηση του δεξιού «Λαϊκού Κόμματος» (ÖVP) και του ακροδεξιού «Κόμματος της Ελευθερίας» (FPÖ). Η διαδήλωση ήταν η μεγαλύτερη που έχει γίνει στη χώρα από το 2003.
***
Το νομοσχέδιο θεσμοθετεί το δικαίωμα των επιχειρήσεων να επεκτείνουν τις εργάσιμες ώρες της μέρας από 10 σε 12. Κατά την κυβέρνηση «οι αλλαγές την νομοθεσία είναι αναγκαίες για να έχουν οι επιχειρήσεις μεγαλύτερη ευελιξία». Όπου «ευελιξία» βέβαια σημαίνει κέρδη για τις επιχειρήσεις. Και αυτά τα κέρδη βγαίνουν με την εντατικοποίηση της εργασίας στις πλάτες των εργαζομένων. Όλα αυτά στην «ανεπτυγμένη» Αυστρία, και όχι στη Μνημονιακή Ελλάδα…
Κάτω από τις πιέσεις, η κυβέρνηση έκανε μια «παραχώρηση». Θα επιβληθεί το υποχρεωτικό 10ωρο, αλλά οι εργαζόμενοι θα μπορούν υποτίθεται να αρνηθούν γραπτά τις υπόλοιπες 2 ώρες να δουλέψουν, χωρίς να εξηγήσουν τον λόγο που δεν επιθυμούν να δουλέψουν παραπάνω. Η υποκρισία σε όλο της το μεγαλείο! Είναι γνωστό ότι τα αφεντικά θα κάνουν τα πάντα για να εκφοβίσουν τους εργαζόμενους προκειμένου να δουλέψουν παραπάνω, ενώ όσοι δεν υπακούσουν μπορούν να βρεθούν αντιμέτωποι με απολύσεις.
***
Η κινητοποίηση είχε στοιχεία λαϊκού ξεσηκωμού, καθώς έγιναν πολλές τοπικές συνελεύσεις των συνδικάτων που η βάση έδινε τον τόνο. Μάλιστα, σε κάποιες συνελεύσεις και στην πορεία άρχισε να συζητιέται η ανάγκη απεργιακής δράσης, που δεν είναι καθόλου κάτι «συνηθισμένο» στα αυστριακά συνδικάτα.
Ο πρόεδρος της γενικής ομοσπονδίας συνδικάτων της Αυστρίας (ÖGB), Βόλφγκανγκ Κάτσιαν δήλωση στη συγκέντρωση του Σαββάτου
«Θα αντισταθούμε σε αυτό με όλα τα μέσα που έχουμε στη διάθεσή μας»
ενώ κάλεσε την κυβέρνηση να προχωρήσει σε δημοψήφισμα, προκειμένου να αποφασίσει η αυστριακή κοινωνία για το νέο νομοσχέδιο.
Η ηγεσία όμως των συνδικάτων, που ανήκει στους Σοσιαλδημοκράτες, το μόνο που θέλει είναι να βάλει την κυβέρνηση στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων ώστε να πετύχει κάποιες «παραχωρήσεις». Δεν έχει κανένα σχέδιο για τη νίκη.
***
Η ακροδεξιά κυβέρνηση της Αυστρίας, που εμφανιζόταν σαν οι «προστάτες των φτωχών», δείχνει το πραγματικό της πρόσωπο. Η τεράστια κινητοποίηση των αυστριακών εργαζομένων όμως δείχνει ότι τέτοιες επιθέσεις δεν πρόκειται να περάσουν αμαχητί.
