Του Γιάννη Παπία
Με μεγάλη τους χαρά οι απανταχού φίλοι του ποδοσφαίρου περιμένανε με περισσή λαχτάρα και αισιοδοξία, ορμώμενοι κυρίως από την κατάκτηση του euro, να αρχίσει το ελληνικό πρωτάθλημα. Αυτή η χαρά μετατράπηκε πολύ γρήγορα σε σκεπτικισμό και ανησυχία μετά τα πρώτα στοιχεία που βγήκαν στο φως της δημοσιότητας για το ελληνικό ποδόσφαιρο. Το ερώτημα κοινό σε όλους, πόσο θα στοιχίσει το φετινό πρωτάθλημα στους Έλληνες εργαζόμενους. Δεν αποτελεί πλέον μυστικό ότι οι περισσότερες ΠΑΕ είναι καταχρεωμένες στο ελληνικό δημόσιο, στους ποδοσφαιριστές αλλά και προς τρίτους. Η νοοτροπία των επιχειρηματιών, "άσε θα πληρώσει ο επόμενος επιχειρηματίας", αλλά και η ελαφρότητα με την οποία αντιμετωπίζει το ζήτημα η πολιτεία λόγω πολιτικού κόστους, τους οδηγεί να σκέφτονται μόνο τη ρύθμιση χρεών όπως είχε γίνει το 1986 και το 1993.
Σήμερα τα συσσωρευμένα χρέη των ΠΑΕ όλων των επαγγελματικών κατηγοριών ξεπερνούν τα 500 εκ. ευρώ, ενώ δεν υπάρχει καμία ΠΑΕ που να παρουσιάζει κερδοφορία στον ισολογισμό της για φέτος. Τέλος το ΙΚΑ στις αρχές του Σεπτέμβρη ανακοίνωσε τις οφειλές των ΠΑΕ, ΚΑΕ, ΤΑΚ, ΤΑΠ, που φτάνουν το εκπληκτικό νούμερο των 122 εκ ευρώ. Άρα με πολύ απλά μαθηματικά αποδεικνύεται ότι τις δυο προηγούμενες ρύθμισης χρεών οι ΠΑΕ δεν τις είχαν εκτιμήσει βλέποντας τη σημερινή τραγική οικονομική κατάσταση που βρίσκονται.
Το κράτος με φούμαρα περί εξυγίανσης των ΠΑΕ, χρησιμοποιεί δυο μέτρα και δυο σταθμά (βλέπε υπόθεση ΑΕΚ και τον υποβιβασμό της Παναχαϊκής). Και τελικά θα μας ανακοινώσει για άλλη μια φορά ότι για τα χρέη των ιδιωτών θα επιβαρυνθούν οι ήδη επιβαρυμένες πλάτες των εργαζομένων.
