Παράνομη μετά από αίτημα των υπουργείων παιδείας και οικονομικών κρίθηκε η απεργία των δασκάλων (ΔΟΕ) που είχε προκηρυχθεί για την Τετάρτη 23 Οκτωβρίου. Πραγματοποιήθηκε βέβαια κανονικά, καθώς η ΑΔΕΔΥ προκήρυξε απεργία τόσο στην πρωτοβάθμια, όσο και στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση προκειμένου να καλύψει τους εκπαιδευτικούς, επιτρέποντάς τους έτσι να παρακάμψουν την απαγόρευση. Ωστόσο, η δικαστική απόφαση, αλλά και η ίδια η προσφυγή της κυβέρνησης στα δικαστήρια ενάντια στην απεργία, αποτελεί ένα ακόμη επεισόδιο στο ρεσιτάλ αντεργατικού αυταρχισμού που παρακολουθούμε το τελευταίο διάστημα.
Την Πέμπτη 10 Οκτώβρη, η Πανελλήνια Ένωση Προσωπικού Έλξης (ΠΕΠΕ) -εργαζόμενοι στα τρένα- είχε εξαγγείλει 24ωρη απεργία με αιτήματα που είχαν να κάνουν με το θέμα της ασφάλειας στους σιδηροδρόμους. Ήταν μάλιστα η ημέρα πριν τη μεγάλη συναυλία για τα θύματα των Τεμπών. Η απεργία κρίθηκε παράνομη μετά από αίτημα της Hellenic Train.
Ο υπουργός υγείας δεν χάνει ευκαιρία να απειλεί το υγειονομικό προσωπικό και τα σωματεία του και συχνά προσφεύγει στα δικαστήρια ενάντια σε απεργίες. Πρόσφατα μάλιστα, έφτασε στο σημείο να ζητήσει από δικαστήριο, όχι απλά να κρίνει παράνομη μια απεργία που προκήρυξε στα μέσα Οκτώβρη ο Ενιαίος Σύλλογος Εργαζομένων στο ΨΝΑ (Δαφνί) αλλά και να κάνει το ίδιο και για κάθε μελλοντική απεργία του συγκεκριμένου σωματείου!
Αυτά είναι μερικά μόνο από τα πρόσφατα παραδείγματα αυταρχισμού και καταπάτησης συνδικαλιστικών – εργασιακών δικαιωμάτων στα οποία καταφεύγουν τακτικά πλέον κυβέρνηση και εργοδοσία. Στον χώρο της παιδείας, δεν έχουμε μόνο την πρόσφατη απεργία που κρίθηκε παράνομη, αλλά και διώξεις εκπαιδευτικών (που απειλούνται μέχρι και με απόλυση) που συμμετέχουν στην απεργία – αποχή από την αξιολόγηση, ή άλλες κινητοποιήσεις.
Η προσπάθεια της κυβέρνησης και των εργοδοτών να διαλύσουν κάθε εργατική κινητοποίηση πριν ακόμη προλάβει να εκδηλωθεί, εντείνεται όλο και περισσότερο. Από την πλευρά τους, οι εργαζόμενοι στην παιδεία, την υγεία, τις δημόσιες συγκοινωνίες, αλλά και άλλων κλάδων του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα που πλήττονται, είναι απαραίτητο να συντονιστούν και να απαντήσουν μαχητικά στον αυταρχισμό και την καταστολή.
