Του Θόδωρου Μαράκη
Μετά το συλλαλητήριο του ΠΑΜΕ, που έγινε την Τρίτη 21 Φλεβάρη η Εκτελεστική Γραμματεία κάλεσε, την Πέμπτη 23, σύσκεψη σωματείων και συνδικαλιστών της Αττικής στο κατειλημμένο ξενοδοχείο «Athens Ledra» με σκοπό (όπως μας ενημερώνει ο «Ριζοσπάστης» της 25ης, ο οποίος παραθέτει αποσπάσματα από την εισήγηση) να:
«Απευθύνουμε κάλεσμα οργάνωσης και ανόδου των αγώνων, κλιμάκωσης της πάλης με επίκεντρο τους εργασιακούς χώρους σε κάθε κλάδο, με συντονισμό και αλληλεγγύη. Απευθύνουμε κάλεσμα αγώνα, ενημέρωσης και προετοιμασίας των εργαζομένων μέσα από μαζικές συλλογικές διαδικασίες, με γενικές συνελεύσεις, συσκέψεις, συζητήσεις, για να δοθεί μαζική μαχητική απεργιακή απάντηση στη νέα ολομέτωπη επίθεση που εξαπολύουν στη ζωή μας.
…Ανεξάρτητα από το πότε θα αποφασίσει η κυβέρνηση να νομοθετήσει τα αντιλαϊκά μέτρα που συμφώνησε στο Γιούρογκρουπ, χρειάζεται τις επόμενες μέρες σχεδιασμένα και μεθοδικά να ανοίξει η συζήτηση στους τόπους δουλειάς για την ανάγκη αγωνιστικής κλιμάκωσης με όλες τις μορφές και με απεργία. Να οργανωθούν εκατοντάδες περιοδείες και εξορμήσεις σε χώρους δουλειάς και επιχειρήσεις.
Δυναμώνουμε το μέτωπό μας στην κυβέρνηση, στην εργοδοσία και στην ΕΕ, επιδιώκοντας να οργανωθεί η εργατική και λαϊκή πάλη ενάντια στα νέα μέτρα που σχεδιάζουν, αλλά και να προβάλει τα αιτήματα των σύγχρονων αναγκών μας».
Οι σύγχρονες ανάγκες σύμφωνα με την εισήγηση είναι:
«Ανοίγουμε με στόχους πάλης και αιτήματα το θέμα των σύγχρονων αναγκών της εργατικής τάξης…
Η μόνη ελπιδοφόρα επιλογή βρίσκεται στους ταξικούς αγώνες για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών μας, για την ανάπτυξη προς όφελος των εργαζομένων και όχι των κερδών των μονοπωλίων, για την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο.
Αγωνιζόμαστε για:
- Μόνιμη σταθερή εργασία για όλους, με συλλογική σύμβαση, 7ωρο – 5ήμερο – 35ωρο, Κοινωνική Ασφάλιση, προστασία στη δουλειά. Αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις, κάλυψη των απωλειών τώρα.
- Κατάργηση των ατομικών συμβάσεων εργασίας και των ενώσεων προσώπων.
- Να μην πληρώνεται κανένας εργαζόμενος με μισθό κάτω από 751 ευρώ.
- Να μη μένει κανένας άνεργος χωρίς κάλυψη. Επίδομα ανεργίας 600 ευρώ για όλο το διάστημα της ανεργίας.
- Κατώτερη κύρια σύνταξη στα 600 ευρώ και κάλυψη των απωλειών σε συντάξεις, κύριες και επικουρικές. Κατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών νόμων και των τριών μνημονίων.
- Απαγόρευση πλειστηριασμών για την εργατική – λαϊκή οικογένεια.
- Ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις, στην παράδοση του δημόσιου πλούτου στους επιχειρηματικούς ομίλους, στις επιπτώσεις στους εργαζόμενους με ένταση της εκμετάλλευσης και των απολύσεων, την αύξηση τιμών για τη λαϊκή οικογένεια σε ηλεκτρικό, νερό, εισιτήρια, τηλέφωνο, βασικά αγαθά».
Σ’ αυτό το κάλεσμα που γενικά κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση έχουμε να παρατηρήσουμε τρία βασικά σημεία που απουσιάζουν για να κάνουν το «κάλεσμα» πραγματικό βήμα για την ανασύνταξη του κινήματος, για την κοινωνική συμμαχία, για την ανάπτυξη της συνείδησης των εργαζομένων σε αντικαπιταλιστική κατεύθυνση.
Κοινό μέτωπο και ολοκληρωμένη πρόταση δράσης
Το πρώτο απουσιάζει το κάλεσμα για κοινό μέτωπο στη δράση προς τις άλλες συνδικαλιστικές παρατάξεις της Αριστεράς.
Το δεύτερο το πρόγραμμα κλιμάκωσης σταματάει στην σωστή και αναγκαία αλλά γενικόλογη «προετοιμασία της εργατικής τάξης για πιο σκληρούς αγώνες και απαιτητικούς αγώνες. Ανεξάρτητα από το πότε θα αποφασίσει η κυβέρνηση να νομοθετήσει τα αντιλαϊκά μέτρα (σ.σ.: σοβαρό προχώρημα σε σχέση με το περυσινό φιάσκο της 48ωρης μετά από την γενική απεργία της 4ης του Φλεβάρη που προσδιορίστηκε για το όποτε η κυβέρνηση ψήφιζε το αντιασφαλιστικό νομοσχέδιο!!) που συμφώνησε στο Γιουρογκρουπ…» αλλά δεν προχωρεί συγκεκριμένα στον καθορισμό μορφών αγώνα και ημερομηνιών. Δεν υιοθετεί δηλαδή μια ολοκληρωμένη πρόταση η οποία να κατατεθεί στις γραμμές του κινήματος, την οποία να ψηφίσουν τα Δ.Σ. και οι γενικές συνελεύσεις των σωματείων.
Μεταβατικό πρόγραμμα
Τρίτο περιορίζει τα αιτήματα «για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών της εργατικής τάξης» καλλιεργώντας αυταπάτες ότι μπορεί να ικανοποιηθούν μέσα στα πλαίσια του συστήματος –πράγμα που κάθε άλλο παρά βοηθάει στην ανάπτυξη αντικαπιταλιστικής συνείδησης. Με άλλα λόγια τα αιτήματα που προβάλλει δεν έχουν καμία σχέση με το μεταβατικό πρόγραμμα των Μπολσεβίκων.
Για παράδειγμα, για μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους, σήμερα, με 1,5 εκατ. άνεργους και τον ελληνικό καπιταλισμό σε βαθιά κρίση, δεν αρκεί να ζητάμε απλά συλλογική σύμβαση, 7ωρο κλπ. Γιατί να γίνουν αυτά, τα απλά, στην πραγματικότητα χρειάζεται:
- Να εθνικοποιηθούν οι επιχειρήσεις που κλείνουν και να λειτουργήσουν κάτω από εργατικό έλεγχο και διαχείριση. Όπως για παράδειγμα το ξενοδοχείο που φιλοξένησε την σύσκεψη!!
- Για να δοθούν αυξήσεις στους μισθούς με κατώτερο μισθό τα 751 €, επίδομα ανεργίας 600€, και κατώτερη σύνταξη 600€, χρειάζεται σκληρή φορολογία στις επιχειρήσεις και στον πλούτο.
- Για να μην φυγαδευτούν τα κεφάλαια στο εξωτερικό, απαιτείται εθνικοποίηση των τραπεζών.
- Για να υπάρξουν κονδύλια για την ανάπτυξη της οικονομίας απαιτείται διαγραφή του επονείδιστου παράνομου χρέους.
- Κι αυτά βέβαια σημαίνουν έξοδο από την ΕΕ και το ευρώ, και επιστροφή σε εθνικό νόμισμα.
- Για να αντιμετωπιστεί το σαμποτάζ της οικονομίας από το μεγάλο κεφάλαιο, απαιτείται εθνικοποίηση των επιχειρήσεων στρατηγικής σημασίας και να περάσει το εξαγωγικό και εισαγωγικό εμπόριο στον έλεγχο του δημοσίου.
- Τέλος για να αντιμετωπιστεί η επίθεση που θα αντιμετωπίσουμε από την ΕΕ και τους διεθνείς οργανισμούς είναι απαραίτητη η σύνδεση των αγώνων του ελληνικού κινήματος με αυτούς των υπόλοιπων εργαζομένων στην Ευρώπη και διεθνώς – με άλλα λόγια απαιτείται διεθνισμός.
Με αυτή την εξήγηση, στη βάση ενός τέτοιου μεταβατικού προγράμματος, μπορεί να δημιουργηθεί αντικαπιταλιστική συνείδηση στην κοινωνία και τα κινήματα που θα επιτρέψει στην εργατική τάξη να επιτελέσει την ιστορική της αποστολή, να καταλάβει την εξουσία. Σε αντίθετη περίπτωση, τα άμεσα αιτήματα του ΚΚΕ θα μένουν στα χαρτιά όπως θα μένει και το κάλεσμα για ένα «σοσιαλιστικό μέλλον».
