Σε μια αποφασιστικής σημασίας μάχη ενάντια στην ιδιωτικοποίηση μπήκαν από τον Οκτώβριο οι Βρετανοί εργαζόμενοι στα ταχυδρομεία. Πρόκειται για τη μεγάλη εταιρία των κρατικών ταχυδρομείων της Αγγλίας (Royal Mail), τα οποία τα τελευταία χρόνια υφίστανται τις συνέπειες του «εκσυχρονισμού» (στο βάθος βλέπε ιδιωτικοποίηση): Μείωση προσωπικού κατά 60.000 μέσα σε 7 χρόνια, εντατικοποίηση της δουλειάς για τους 120.000 εναπομείναντες υπαλλήλους, πάγωμα μισθών σε σημείο που οι ταχυδρομικοί να θεωρούνται πλέον από τους πιο χαμηλά αμειβόμενους εργαζόμενους, αυταρχικοί κανονισμοί προσωπικού. Όμως οι ορέξεις της διοίκησης δεν σταματούν εδώ. Το ποτήρι ξεχείλισε, όταν ο (καλοπληρωμένος) μάνατζερ της εταιρίας ανακοίνωσε πριν από μερικούς μήνες ότι προτίθεται να μειώσει κι άλλο το προσωπικό μετατρέποντας αρκετές χιλιάδες συμβάσεις πλήρους απασχόλησης σε μερικής, ενώ είναι φανερή και η προσπάθεια να χτυπηθεί το συνδικάτο (CWU) μέσω της επιβολής του απόλυτου διευθυντικού δικαιώματος στην οργάνωση της δουλειάς, στις προσλήψεις αλλά και στις απολύσεις.
Σε όλα αυτά αποφάσισαν να απαντήσουν οι εργαζόμενοι με μια απεργία πρωτόγνωρη σε συμμετοχή για τα δεδομένα της Αγγλίας. Η ηγεσία της CWU ξεκίνησε με δύο 24 ωρες απεργίες στις 22 και 23 Οκτώβρη και συνέχιση των απεργιακών δράσεων με στάσεις εργασίας ανά ειδικότητα ή περιοχή. Η απεργία είχε να αντιμετωπίσει τη σκληρή στάση της διοίκησης που αποφάσισε να προσλάβει 30.000 συμβασιούχους για να τους χρησιμοποιήσει ως απεργοσπάστες, τις ειρωνείες των ΜΜΕ που μιλούσαν για «τεμπέληδες» απεργούς, αλλά και τις πισώπλατες μαχαιριές συνδικαλιστικών στελεχών που υπέγραψαν ένα δημόσιο κείμενο στο οποίο κρατούν ίσες αποστάσεις από διοίκηση και εργαζόμενους.
Παρά όμως τα εμπόδια, η μεγάλη συμμετοχή στην απεργία καθώς και το πρωτόγνωρο κίνημα συμπαράστασης από άλλους κλάδους (κίνημα στο οποίο τα μέλη του Σοσιαλιστικού Κόμματος πρωτοστατούν), κάνουν σήμερα εφικτή μια νίκη που θα αναπτερώσει το ηθικό όλης της εργατικής τάξης της Αγγλίας. Απαραίτητη προϋπόθεση για αυτό, είναι η ηγεσία της CWU να σταματήσει τη συμβιβαστική της στάση, εξ?αιτίας της οποίας οι εργαζόμενοι μετράνε μόνο ήττες την τελευταία δεκαετία και να παρουσιάσει ένα ολοκληρωμένο σχέδιο κλιμάκωσης και εξάπλωσης του αγώνα. Τα δείγματα γραφής όμως της γραφειοκρατίας δεν είναι ενθαρρυντικά. Αφού αποδέχθηκε την εντατικοποίηση της δουλειάς, αφού συμβιβάστηκε με το πάγωμα μισθών πέρσι (όταν η εταιρία παρουσίασε κέρδη σε συνθήκες κρίσης), σήμερα δεν χάνει ευκαιρία να δηλώσει πρόθυμη για διαπραγματεύσεις. Επομένως η σκυτάλη αναγκαστικά πρέπει να περάσει στους αριστερούς συνδικαλιστές της βάσης, κάτι για το οποίο παλεύουν τα συνδικαλιστικά στελέχη του Σοσιαλιστικού Κόμματος.
Η εμπειρία από τους αγώνες των ταχυδρομικών είναι διδακτική για τους εργαζόμενους όλου του κόσμου. Τα ταχυδρομεία είναι ένας κλάδος που χτυπιέται σε όλες τις χώρες της ΕΕ (και στην Ελλάδα), στο όνομα της απελευθέρωσης των υπηρεσιών και του ανταγωνισμού με τις ιδιωτικές εταιρίες.
Δημήτρης Χατζηκώστας
