Δημοσιεύουμε κείμενο στελεχών (3 μέλη της Πολιτικής Γραμματείας και 2 βουλευτές) της Αριστερής Πλατφόρμας που κατατέθηκε σήμερσ στην κοινή συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας και της Πολιτικής Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ. Αναδημοσίευση από το Iskra.gr
Η κυβέρνηση με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει καμία άλλη επιλογή στην κρίσιμη αυτή συγκυρία από το να απορρίψει τον εκβιασμό των «θεσμών» για την επιβολή ενός προγράμματος λιτότητας, απορρυθμίσεων και ιδιωτικοποιήσεων.
Η κυβέρνηση οφείλει να δηλώσει προς τους «θεσμούς» και να διακηρύξει στον ελληνικό λαό ότι, έστω και την ύστατη στιγμή, αν δεν γίνει δεκτός ένας θετικός συμβιβασμός, ο οποίος να αποτυπώνεται σε ένα πρόγραμμα που θα τερματίζει τη λιτότητα, θα παρέχει ικανή ρευστότητα στην οικονομία και θα διασφαλίζει τη βαθιά διαγραφή του χρέους, τότε είναι έτοιμη να ακολουθήσει ένα εναλλακτικό προοδευτικό δρόμο που θα θέτει υπό αμφισβήτηση την παρουσία της χώρας μας στην ευρωζώνη, ενώ θα διακόπτει την αποπληρωμή του χρέους.
Η συγκρότηση μιας πορείας που θα μπορούσε να θέσει την Ελλάδα εκτός ευρωζώνης προκειμένου να αντιμετωπίσει τις απαράδεκτες πιέσεις και απαιτήσεις των πιστωτών, ήταν ένα έργο σύνθετο και σοβαρό και έπρεπε να είχε προετοιμαστεί συστηματικά από την κυβέρνηση και τον ΣΥΡΙΖΑ, πράγμα, όμως, που, λόγω τραγικών αγκυλώσεων των τελευταίων, δεν έχει επιτευχθεί.
Παρόλα αυτά η κυβέρνηση έστω και τώρα μπορεί και πρέπει να απαντήσει στους εκβιασμούς των «θεσμών» με το δίλημμα : πρόγραμμα χωρίς νέα λιτότητα, με ρευστότητα και διαγραφή του χρέους ή έξοδος από το ευρώ και διακοπή αποπληρωμής του άδικου και μη βιώσιμου χρέους.
Η κυβέρνηση, έστω και τώρα, εφόσον το επιβάλλουν οι συνθήκες, έχει τη δυνατότητα αλλά και τη στοιχειώδη ρευστότητα, προκειμένου να εφαρμόσει ένα πρόγραμμα γέφυρα μετάβασης στο εθνικό νόμισμα, που θα της επιτρέψει να εφαρμόσει τις δεσμεύσεις της απέναντι στον ελληνικό λαό και ειδικότερα:
- Τη ριζική αναδιοργάνωση του τραπεζικού συστήματος, με εθνικοποίηση και αναπροσανατολισμό σε αναπτυξιακή κατεύθυνση υπό κοινωνικό έλεγχο
- Την πλήρη απόρριψη της δημοσιονομικής λιτότητας (πρωτογενών πλεονασμάτων και ισοσκελισμένων προϋπολογισμών) με στόχο την αποτελεσματική αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης, την κάλυψη των κοινωνικών αναγκών, την ανασύσταση του κοινωνικού κράτους και την έξοδο της οικονομίας από τον φαύλο κύκλο της ύφεσης.
- Την εκκίνηση των διαδικασιών εξόδου από το ευρώ και της διαγραφής του μεγαλύτερου μέρους του χρέους που αποτελούν απολύτως διαχειρίσιμη επιλογή και μπορεί να οδηγήσει σε ένα νέο οικονομικό μοντέλο προσανατολισμένο στην παραγωγή, την ανάπτυξη και την αλλαγή των κοινωνικών συσχετισμών προς όφελος των εργατικών και λαϊκών στρωμάτων.
Η έξοδος από την ευρωζώνη κάτω από τις παρούσες συνθήκες είναι μια δύσκολη αλλά εφικτή διαδικασία , που θα επιτρέψει στη χώρα να ακολουθήσει έναν άλλο δρόμο, πέρα από απαράδεκτα προγράμματα που θα προσομοιάζουν με την πρόταση Γιούνκερ. Πρέπει να τονιστεί ότι η έξοδος δεν είναι αυτοσκοπός, αλλά το πρώτο βήμα σε μια πορεία κοινωνικής αλλαγής, ανάκτησης της εθνικής κυριαρχίας, οικονομικής προόδου και ανάπτυξης με κοινωνική δικαιοσύνη. Εντάσσεται σε μια γενικότερη στρατηγική που βασίζεται στην ανασυγκρότηση του παραγωγικού ιστού, την τόνωση των επενδύσεων και την ανασύσταση του κράτους πρόνοιας και δικαίου. Η έξοδος είναι μια πολιτικά και ηθικά δίκαιη επιλογή απέναντι στην αδιάλλακτη συμπεριφορά των δανειστών , που ως στόχο έχει να εξαναγκάσει την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ σε πλήρη παράδοση.
Η έξοδος, τέλος, είναι ένας δρόμος που εμπεριέχει συγκρούσεις με ισχυρότατα εγχώρια και ξένα συμφέροντα. Για αυτό και ο σημαντικότερος παράγοντας στην αντιμετώπιση το δυσκολιών που θα προκύψουν είναι η αποφασιστικότητα του ΣΥΡΙΖΑ να εφαρμόσει το πρόγραμμά του αντλώντας δύναμη από τη λαϊκή στήριξη.
Πιο συγκεκριμένα, μερικές από τις θετικές πλευρές της εξόδου περιλαμβάνουν:
- Την ανάκτηση της νομισματικής κυριαρχίας που σημαίνει αυτόματα και ανάκτηση της δυνατότητας παροχής ρευστότητας προς την οικονομία. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος για να σπάσει η θηλιά της ΕΚΤ στην Ελλάδα.
- Τη διαμόρφωση σχεδίου ανάπτυξης που θα βασίζεται σε δημόσιες επενδύσεις, αλλά θα ευνοεί παράλληλα τις ιδιωτικές επενδύσεις. Η Ελλάδα χρειάζεται μια νέα και παραγωγική σχέση ανάμεσα στον δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα ώστε να μπει σε τροχιά βιώσιμης ανάπτυξης. Η υλοποίηση του σχεδίου θα γίνει εφικτή μετά από την ανάκτηση της παροχής ρευστότητας και σε συνδυασμό με την εθνική αποταμίευση.
- Την ανάκτηση της εγχώριας αγοράς από τα εισαγόμενα προϊόντα που θα αναζωογονήσει και θα αναβαθμίσει τον ρόλο των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, οι οποίες παραμένουν ο κορμός της ελληνικής οικονομίας. Παράλληλα θα υπάρξει και τόνωση των εξαγωγών.
- Την αποδέσμευση του κράτους από το ασφυκτικό πλαίσιο της ΟΝΕ στο πεδίο της δημοσιονομικής και της νομισματικής πολιτικής. Θα μπορέσει έτσι να υπάρξει ουσιαστική άρση της λιτότητας, χωρίς παράλογους περιορισμούς στην έκδοση χρήματος. Θα μπορέσει επίσης το κράτος να υιοθετήσει μέτρα που θα φέρουν φορολογική δικαιοσύνη, καθώς και αναδιανομή του πλούτου και του εισοδήματος.
- Τη δυνατότητα ταχύρρυθμης ανάπτυξης μετά τους πρώτους μήνες δυσκολιών. Οι τεράστιοι ανενεργοί πόροι που δημιουργήθηκαν κατά την περίοδο της κρίσης, 2008-2015, μπορούν γρήγορα να κινητοποιηθούν για να αντιστραφεί η καταστροφική πολιτική των μνημονίων, εάν υπάρξει ρευστότητα και τόνωση της ζήτησης. Θα δημιουργηθεί έτσι προοπτική συστηματικής μείωσης της ανεργίας και αύξησης των εισοδημάτων.
Τέλος, με την έξοδο από την ΟΝΕ η χώρα δεν θα γίνει λιγότερο ευρωπαϊκή, αλλά θα ακολουθήσει μια διαφορετική προσέγγιση από τις χώρες του πυρήνα της ΕΕ, μια επιλογή στην οποία έχουν ήδη προχωρήσει χώρες όπως η Σουηδία και η Δανία. Η έξοδος από την ΟΝΕ όχι μόνο δεν θα απομονώσει τη χώρα μας, αλλά θα της επιτρέψει να αποκτήσει ένα νέο ρόλο στη διεθνή σκηνή, με ανεξαρτησία και αξιοπρέπεια, πολύ διαφορετικό από αυτόν του ασήμαντου παρία που της επιφυλάσσει η συνέχιση των μνημονιακών πολιτικών.
Η πορεία μιας εξόδου από την ΟΝΕ απαιτεί φυσικά πολιτική νομιμοποίηση και ενεργή λαϊκή υποστήριξη. Το δημοψήφισμα κατέδειξε τη βούληση του λαού για την οριστική απόρριψη της λιτότητας ανεξάρτητα από τα διλήμματα που του έθεσε το ξένο και το εγχώριο κατεστημένο. Είναι πλέον σαφές ότι η κυβέρνηση μας έχει κατ΄ ουσίαν εξαναγκαστεί σε έξοδο λόγω της οριστικής άρνησης της ΕΕ να δεχτεί εύλογους όρους σχετικά με τη διαγραφή του χρέους, την άρση της λιτότητας και τη διάσωση της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας, όπως καταδεικνύεται από το νέο τελεσίγραφο μετά το δημοψήφισμα.
