Προκήρυξη της Οργάνωσης του Ξεκινήματος στη Θεσ/νίκη
Μόνο σαν πρόκληση μπορεί να θεωρηθεί η τελευταία κίνηση του εκκαθαριστή της Ernst & Young (που ορίστηκε στην ΕΛΒΟ μετά από απαίτηση της προηγούμενης κυβέρνησης) να στείλει γράμμα στην νέα κυβέρνηση στο οποίο «ενημερώνει για την εξέλιξη της διαδικασίας και τα επόμενα στάδια της εκκαθάρισης»!
Σαν να μην άλλαξε η κυβέρνηση της χώρας, σαν να συνεχίζεται η διαδικασία ξεπουλήματος της ΕΛΒΟ κανονικά, σαν να μην έχει εκλεγεί μια κυβέρνηση που έχει σαφή δέσμευση να σταματήσει το ξεπούλημα και να επαναλειτουργήσει κανονικά το εργοστάσιο!
Στο γράμμα αυτό ο εκκαθαριστής, σαν μακρύ χέρι της Τρόικα, λέει στη νέα κυβέρνηση τι μπορεί και τι δεν μπορεί να κάνει με την ΕΛΒΟ λόγω «μνημονιακών υποχρεώσεων» και απειλεί ότι αν δεν ολοκληρωθεί επιτυχώς η εκκαθάριση θα έχουμε απώλεια των θέσεων εργασίας!
Τι ρόλο παίζει ο εκκαθαριστής;
Επιπλέον, εντύπωση προκαλεί ότι το γράμμα «διέρρευσε» στο site «tilegrafima.gr» (από ποιον άραγε;) όπου δημοσιεύεται ανάμεσα σε ειδήσεις όπως «Ο Ντα Βίντσι ”έκρυψε” έναν εξωγήινο μέσα στη Μόνα Λίζα» και διάφορες άλλες αντιστοίχου ποιότητας «ειδήσεις».
Δεν είναι τυχαία η αναφορά σε αυτό το γράμμα για «μέσο μισθό 2.000€». Εδώ βλέπουμε μια συνειδητή προσπάθεια να ενεργοποιηθεί ο νόμος της ζούγκλας. Να δημιουργηθεί ένα κλίμα δηλαδή ότι «οι εργαζόμενοι στην ΕΛΒΟ κάθονται και τους πληρώνουμε 2.000€ το μήνα». Με αυτό τον τρόπο διάφοροι προσπαθούν να δημιουργήσουν εντυπώσεις και να πιέσουν για μια «άμεση λύση» που θα είναι φυσικά ξεπούλημα του εργοστασίου ή κομματιού της περιουσίας του.
Δεν μας λέει κανένας βεβαίως πώς αυτά τα «2.000€» (κατά μέσο όρο) κατανέμονται στους εργαζόμενους και επίσης αν είναι μικτά ή καθαρά. Γιατί η συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων παίρνει 800€ – 900€. Κάποιοι όμως παίρνουν πολύ περισσότερα… Ύπουλο πράγμα ο μέσος όρος… πχ ο μέσος όρος 4 εργαζομένων που παίρνουν 1.000€ και ενός στελέχους που παίρνει 6.000€ είναι 2.000€ ο καθένας…
Μόνη λύση να σταματήσει άμεσα η εκκαθάριση!
Η κυβέρνηση πρέπει να σταματήσει άμεσα την εκκαθάριση και να πάρει μια σειρά μέτρα που όχι μόνο θα στήσουν ξανά στα πόδια της την ΕΛΒΟ, αλλά θα βοηθήσουν και στην παραγωγική ανασυγκρότηση της οικονομίας που τόσο έχει ανάγκη ο τόπος:
- Να δοθεί εντολή σε όλους τους δημόσιους οργανισμούς να κάνουν συμβάσεις με την ΕΛΒΟ για τα οχήματα τους. Έτσι και το εργοστάσιο θα έχει δουλειά και το δημόσιο θα βγει κερδισμένο. Αυτό αφορά απορριμματοφόρα, ασθενοφόρα, λεωφορεία, κτλ και πρέπει να περιλαμβάνει και την επισκευή τους.
- Να οριστεί άμεσα νέα διοίκηση για να μπορέσει η εταιρία να λειτουργήσει κανονικά. Για να αποφευχθεί η κακοδιαχείριση και η διαφθορά του παρελθόντος πρέπει να υπάρξει αποφασιστική συμμετοχή στη διοίκηση εκπροσώπων των εργαζομένων που να εκλέγονται από τη βάση (να ενημερώνουν, να ελέγχονται και να είναι ανακλητοί). Πρέπει να υπάρξει επίσης συμμετοχή των αντίστοιχων κοινωνικών φορέων που θα έχουν σχέση με την παραγωγή της ΕΛΒΟ (εργαζόμενοι ΕΚΑΒ για τα ασθενοφόρα, οδηγοί των Δήμων για τα απορριμματοφόρα, κτλ) ώστε να υπάρχει σύνδεση με αυτούς που χρησιμοποιούν τα οχήματα και να παράγεται το καλύτερο δυνατό προϊόν.
- Να δοθεί η δυνατότητα στο εργοστάσιο να παράγει και εμπορικά οχήματα.
- Να ακυρώσει το ελληνικό κράτος τις σκανδαλώδεις και πολυέξοδες συμβάσεις με τα πολυεθνικά λόμπι της στρατιωτικής βιομηχανίας και να αναλάβει η ΕΛΒΟ να καλύψει μέρος των αναγκών, είτε σε οχήματα είτε σε υλικό (κάτι που έκανε εξάλλου στο παρελθόν – παρότι κάτω από όρους αρνητικούς για το δημόσιο και υπέρ των ιδιωτικών συμφερόντων)
Με αυτό τον τρόπο θα βουλώσει το στόμα και στα παπαγαλάκια που λένε ότι «οι εργαζόμενοι της ΕΛΒΟ κάθονται και τους πληρώνουμε». Αν όμως η κυβέρνηση καθυστερήσει να πάρει αυτά τα μέτρα το θέμα θα τεθεί ξανά στο τραπέζι, πιθανά και μέσω ανοιχτών ή υπόγειων πιέσεων από τους «δανειστές».
Όχι στον εφησυχασμό!
Γι’ αυτό το λόγο δεν πρέπει να υπάρχει εφησυχασμός, ιδιαίτερα καθώς η κυβέρνηση δέχεται αφόρητες πιέσεις από τους δανειστές να συνεχίσει την πολιτική των προκατόχων.
Η ηγεσία του σωματείου, έχει ευθύνη να πιέσει, να κρατάει τους εργαζόμενους σε εγρήγορση και να χτίσει γέφυρες ενημέρωσης και αλληλεγγύης με την κοινωνία της Θεσ/νίκης που είναι σίγουρα στο πλευρό των εργαζομένων.
Έτσι θα κρατιέται το θέμα ζωντανό, για να μπορέσουμε στην επόμενη περίοδο να μιλάμε για νίκη, όπως τα κατάφεραν οι εργαζόμενοι της ΕΡΤ, οι καθαρίστριες και άλλοι κλάδοι που κράτησαν ψηλά τη σημαία του αγώνα την προηγούμενη περίοδο.
