Του Λεωνίδα Βατικιώτη. Αναδημοσίευση από την εφημερίδα ΠΡΙΝ
Οι παλινωδίες της κυβέρνησης με την Τρόικα θα μπορούσαν να τιτλοφορούνται κι ως εξής: «Ζητείται φύλλο συκής για την απόκρυψη ενός νέου γύρου εξοντωτικής, αντιλαϊκής πολιτικής»! Μάλιστα, αυτή η εξοντωτική αντιλαϊκή πολιτική δεν αποτελεί πιθανολογούμενο σενάριο ή σκοτεινό σχέδιο που εξυφαίνουν άγνωστα κέντρα εις βάρος μας. Έχει ήδη τυπωθεί κι αναμένεται να ψηφισθεί, με φαρδιά – πλατιά την υπογραφή κορυφαίων υπουργών. Είναι ο κρατικός προϋπολογισμός του 2015, ο οποίος αποτελεί το «καλό σενάριο», σύμφωνα με την κυβέρνηση, …ό,τι καλύτερο μπορεί να μας συμβεί σε αυτόν τον …απρόβλεπτο κόσμο το νέο χρόνο που έρχεται.
Ας δούμε λοιπόν η συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ τι μας επιφυλάσσει για το 2015 κι έμμεσα πλην σαφώς μάλιστα ζητάει από την κοινωνία να στοιχηθεί πίσω από αυτό το σχέδιο, το οποίο χαρακτηρίζει φιλολαϊκή πολιτική. Σε αδρές γραμμές, πρώτο, αύξηση των φόρων κατά 1,409 δισ. ευρώ. Μάλιστα, οι αυξημένοι φόροι θα προέλθουν κατά τα δύο τρίτα από την έμμεση φορολογία. Όπως προβλέπεται, 925 εκ. επιπλέον θα προέλθουν από την έμμεση και 484 εκ. ευρώ από την άμεση φορολογία. Το δεύτερο «δώρο» που επιφυλάσσουν Σαμαράς – Βενιζέλος στην ελληνική κοινωνία, κρατώντας γερά στα χέρια τους την σκυτάλη που πρώτος έδωσε ο Γ. Παπανδρέου το 2010, είναι η κάθετη μείωση του κοινωνικού προϋπολογισμού κατά 1,1 δισ. ευρώ. Το ύψος των δαπανών κοινωνικής ασφάλισης και περίθαλψης θα φτάσει το 2015 τα 13,93 δισ. ευρώ, όταν το 2014 ήταν 14,39 δισ. ευρώ κι ακόμη και το 2013 ήταν 15,92 δισ. ευρώ. Τρίτο και τελευταίο, από τα πολλά «δώρα», της συγκυβέρνησης στους εργαζομένους είναι ένα νέο μπαράζ ιδιωτικοποιήσεων, με το ταμείο ξεπουλήματος ΤΑΙΠΕΔ να χαρίζει σε φίλους και γνωστούς της κυβέρνησης ό,τι προλαβαίνει. Το νέο έτος προβλέπεται να εισπραχθούν 2,5 δισ. ευρώ, όταν το 2014 μέχρι στιγμής έχουν συγκεντρωθεί 365 εκ. ευρώ. Τα φιλέτα που θα βγουν στο σφυρί περιλαμβάνουν το 35% των μετοχών των Ελληνικών Πετρελαίων, το 65% της ΔΕΠΑ, ακίνητα του Δημοσίου, 10 περιφερειακά λιμάνια, μαρίνες, το 30% του αεροδρομίου Ελ. Βενιζέλου, το 90% των Ελληνικών Ταχυδρομείων, κ.α.
Ποιο είναι το τρικ της κυβέρνησης; Η προσπάθεια να εμφανίσει τα παραπάνω μέτρα ως πολιτική παροχών που κινδυνεύει να αλωθεί από τους ανάλγητους της Τρόικας! Η αλήθεια είναι πως τα παραπάνω μεγέθη θα αναθεωρηθούν αλλεπάλληλες φορές γιατί είναι προϊόν δημιουργικής λογιστικής. Η προβλεπόμενη αύξηση του ΑΕΠ, για παράδειγμα, κατά 2,9% εξυπηρετεί μόνο και μόνο την συγκράτηση του δημοσιονομικού κενού, μέσω μιας φυσιολογικής, δηλαδή αναλογικής προς την αύξηση του προϊόντος και τίποτε παραπάνω, αύξησης των φορολογικών εσόδων. Η μεγαλύτερη όμως αλήθεια είναι πως την αναθεώρηση αυτή, περιλαμβανομένης και της αναθεώρησης του δημοσιονομικού κενού στο ύψος που το προβλέπει η Τρόικα, δηλαδή από 2,5 έως 3,6 δισ. ευρώ, θα την κάνει η κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου.
Όσοι απορούν με την υπερήφανη και ανυποχώρητη στάση της έναντι της Τρόικας ας θυμηθούν πόσες άλλες φορές τα τελευταία 4,5 χρόνια πριν μπει το μαχαίρι στο λαιμό των εργαζομένων με το δίλημμα «μνημόνιο ή χρεοκοπία» δεν είχαν ακολουθήσει ανάλογοι λεονταρισμοί. Κι αν αυτό φαίνεται μακρινό ας αναρωτηθούμε πόσο λίγο κράτησε η μονομερής ενέργεια της κυβέρνησης με το νόμο για την ρύθμιση των ληξιπρόθεσμων οφειλών μέχρι και 100 δόσεις. Ούτε μια εβδομάδα δεν χρειάστηκε για να ψηφίσουν οι κυβερνητικοί βουλευτές την τροποποίηση του νόμου κατ’ απαίτηση των πιστωτών. Γιατί να μην ξανακάνουν το ίδιο;
Πολύ περισσότερο που τα επίδικα δεν είναι κάποια εμμονή της Τρόικας, αλλά εξυπηρετούν πολύ συγκεκριμένα τμήματα της ελληνικής ολιγαρχίας. Κραυγαλέο παράδειγμα ο αντιαπεργιακός νόμος που θα κατοχυρώνει τις εκδικητικές ανταπεργίες της εργοδοσίας, επιδιώκοντας να βάλει ταφόπλακα στις εργατικές διεκδικήσεις. Επίσης, η απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων που θα λύσει τα χέρια στην κορυφή της πυραμίδας της αστικής τάξης, που κατέχει τους εναπομείναντες μεγάλους εργασιακούς χώρους, για να απολύει κατά εκατοντάδες. Ή, η προώθηση νέου αντιασφαλιστικού νόμου που θα ενοποιεί τα ταμεία και θα μειώνει το ύψος των συντάξεων, προς όφελος των δημόσιων οικονομικών όπως και των ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιρειών, μιας και τότε τα προϊόντα τους θα γίνουν πιο ελκυστικά. Πρόκειται για μέτρα που η κυβέρνηση τα έχει στηρίξει κατ’ επανάληψη. Το ίδιο θα κάνει και τώρα, διπλώνοντας άρον – άρον τις σημαίες του αντάρτικου, γιατί γνωρίζει ότι τη νομιμοποίησή της πρώτα και κύρια την αντλεί από τους πιστωτές, τις Βρυξέλλες, την Φρανκφούρτη και τις ξένες πρωτεύουσες κι όχι από τους απεργούς, όσους κινδυνεύουν να απολυθούν και τους συνταξιούχους.
