Aναδημοσίευση από το site της Κομμουνιστικής Οργάνωσης Ανασύνταξη (anasyntaxi.gr)
A. Η Πολιτική Επιτροπή της κομμουνιστικής οργάνωσης ΑΝΑΣΥΝΤΑΞΗ συνεδρίασε στις 16 Φλεβάρη και συζήτησε μεταξύ άλλων θεμάτων και το ζήτημα της μετωπικής συμπόρευσης, καθώς και το σχετικό κείμενο που μας στάλθηκε στις 14 Φλεβάρη.
Το κείμενο πάνω στο οποίο συζητήσαμε και για το οποίο πήραμε απόφαση, είναι αυτό πάνω στο οποίο συζήτησε και το ΠΣΟ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και θεωρούσαμε ότι το ίδιο κείμενο θα συζητούσε και το Σχέδιο Β. Με έκπληξη διαπιστώσαμε την Δευτέρα, ότι η σύσκεψη του Σχεδίου Β συζήτησε και αποφάσισε πάνω σε άλλο κείμενο!!! Αν και οι διαφορές ανάμεσα στα δύο κείμενα δεν είναι ιδιαίτερα σημαντικές, η εξέλιξη αυτή είναι τουλάχιστον αξιοπερίεργη.
Στην προκειμένη περίπτωση είτε έχουμε να κάνουμε με κάποιον μικροπολιτικό «ελιγμό» το νόημα του οποίου αδυνατούμε να συλλάβουμε, είτε έχουμε να κάνουμε με δυνάμεις που αδυνατούν να «συμπορευτούν» ακόμα και στο στοιχειώδες ζήτημα συνεννόησης για το πάνω σε ποιο κείμενο συζητάμε και αποφασίζουμε.
Η εξέλιξη αυτή δείχνει τουλάχιστον έλλειψη σοβαρότητας και από τη μεριά μας δεν είμαστε διατεθειμένοι να παρακολουθήσουμε άλλο την ατέρμονη αυτή διαδικασία, η οποία δεν φαίνεται να οδηγεί πουθενά.
Β. Όπως επισημαίναμε και στην σχετική απόφαση της Π.Ε.: «Το συγκεκριμένο κείμενο [το κείμενο της ΑΝΤΑΡΣΥΑ] αποτελεί ένα στοιχειώδες πλαίσιο πάνω στο οποίο μπορεί να ξετυλιχτεί η συζήτηση για την αναγκαία πολιτική τακτική στην περίοδο». Όπως φαίνεται από την απόφαση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, η οποία αναφέρει ότι: «Ο πολιτικός αυτός χαρακτήρας των εκλογών δεν επιτρέπει συνεργασία με δυνάμεις της ρεφορμιστικής Αριστεράς (ΣΥΡΙΖΑ ή ΚΚΕ), ούτε την υποστήριξη κοινών σχημάτων με ΣΥΡΙΖΑ και ΚΚΕ. Αντιτασσόμαστε, σε λογικές και κινήσεις για απεύθυνση στις δυνάμεις αυτές…» οι διαφορές στην πολιτική τακτική είναι χαώδεις. Οι δυνάμεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ αδυνατούν να κατανοήσουν το επίδικο των εκλογών και τον χαρακτήρα της περιόδου και με την τακτική τους δείχνουν ότι η μοναδική τους φιλοδοξία είναι να περιχαρακώσουν τις δυνάμεις τους. Οι διαφορές στην τακτική δεν απαντιούνται ούτε πρόκειται να λυθούν με τη συμφωνία πάνω σε ένα κείμενο σαν αυτό που πρότεινε η ΑΝΤΑΡΣΥΑ ή σαν αυτό που αποφάσισε το Σχέδιο Β.
Η εξέλιξη αυτή δείχνει ότι κάποιες πολιτικές δυνάμεις θέλουν την συζήτηση ενταγμένη στους μικροπολιτικούς σχεδιασμούς τους και αδιαφορούν για την οικοδόμηση μετώπου εξουσίας στη βάση ενός προγράμματος το οποίο να απαντά από την εργατική σκοπιά στα εργατικά και λαϊκά προβλήματα. Μέτωπο το οποίο αποτελεί πόθο και απαίτηση χιλιάδων Αριστερών και αγωνιστών του κινήματος και της ίδιας της εργατικής τάξης η οποία κατανόησε την αναγκαιότητά του μέσα από την εμπειρία της στους αγώνες στην τελευταία πενταετία.
