Μετά από μία μακρά περίοδο εσωτερικών συγκρούσεων και αντιπαραθέσεων ο ΣΥΡΙΖΑ Χαλανδρίου αποφάσισε την Πέμπτη 6/2 να στηρίξει στις ερχόμενες δημοτικές εκλογές τη δημοτική κίνηση «ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΜΕ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ ΤΟΥ ΧΑΛΑΝΔΡΙΟΥ» (στο εξής θα αναφέρεται «ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ») δημοτική κίνηση με 10% περίπου στις προηγούμενες εκλογές και με 2 εκλεγμένους δημοτικούς συμβούλους. Η απόφαση αυτή της τοπικής οργάνωσης του ΣΥΡΙΖΑ, παρότι πήρε πολύ χρόνο μέχρι να παρθεί, είναι μια απόφαση σωστή – έχει όμως σημασία να δούμε μέσα από ποιες διαδικασίες πάρθηκε καθώς και τη στάση της υπόλοιπης Αριστεράς για να δικαιολογήσουμε τη χρήση του όρου «παράνοια» στον τίτλο του άρθρου.
Ποια είναι η «ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΜΕ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ ΤΟΥ ΧΑΛΑΝΔΡΙΟΥ»;
Η «ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ» δημιουργήθηκε το 2006 μετά από τη συμμαχία δύο παρατάξεων της Αριστεράς στην περιοχή και απέκτησε μια αρκετά μεγάλη δυναμική[1]. Συσπειρώνει στο εσωτερικό της αγωνιστές από όλο το φάσμα της Αριστεράς (ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ, Σχέδιο Β’, ανένταχτοι αριστεροί) με εξαίρεση βέβαια το ΚΚΕ που ούτως ή άλλως αρνείται πεισματικά κάθε συνεργασία. Αποτελεί έτσι πραγματική συνεργασία της Αριστεράς ενώ τη στηρίζουν και οι Οικολόγοι Πράσινοι.
Έχει πάρει μέρος σε όλες τις μικρές και μεγάλες μάχες της κοινωνίας στις γειτονιές του Χαλανδρίου. Λειτουργεί δημοκρατικά μέσα από συλλογικές διαδικασίες και εφαρμόζει την αρχή της εναλλαγής για τους εκλεγμένους δημοτικούς της συμβούλους. Μέσα από τους κόλπους της δημοτικής κίνησης έχουν ξεκινήσει μια σειρά πολύ επιτυχημένες δράσεις αλληλεγγύης που έχουν αγκαλιαστεί από την τοπική κοινωνία. Μέσα πάλι από τους κόλπους της παράταξης, ακόμα κι αν δεν αποτελεί δική της πρωτοβουλία, προήλθε και η αντιφασιστική πρωτοβουλία νέων «ΣΒΗΣΤΕ ΤΟΥΣ». Τέλος, με ευθύνη της «ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ» λειτουργεί εδώ και χρόνια το στέκι της παράταξης, ο «Xώρος διαλόγου Αβέρωφ 7Α» στον οποίο έχουν γίνει πλήθος πολιτικών και πολιτιστικών εκδηλώσεων όλα αυτά τα χρόνια αλλά και έχουν βρει στέγη διαδικασίες όλης της Αριστεράς. Όλα τα παραπάνω δε σημαίνουν ότι η «ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ» δεν έχει αδυναμίες ή δεν έχει κάνει λάθη, δείχνουν όμως ξεκάθαρα ότι πρόκειται για μια αριστερή και μαχητική δημοτική κίνηση η οποία σε καμία περίπτωση δεν έχει σχέση με τις πολιτικές των μνημονίων, του Καλλικράτη και της διαχείρισης.
Με αυτά τα δεδομένα και με τη νέα πολιτική κατάσταση που έχει διαμορφωθεί σε σχέση με τις προηγούμενες δημοτικές εκλογές μια ριζοσπαστική δημοτική κίνηση όπως η «ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ» έχει σήμερα τη δυνατότητα να διεκδικήσει το δήμο στο Χαλάνδρι. Έτσι λοιπόν θα ήταν λογική και επόμενη η στήριξη της από το σύνολο της Αριστεράς. Κάτι τέτοιο όμως δε συμβαίνει.
Οι όψιμοι μικρομεγαλισμοί τμήματος του ΣΥΡΙΖΑ
Η τοπική οργάνωση του ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να πήρε τελικά μια σωστή απόφαση αλλά για να φτάσει σε αυτή πέρασε από 40 κύματα.
Στην πραγματικότητα στο ζήτημα της στήριξης της «ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ» συμπυκνώθηκε και εκφράστηκε η βαθιά διαίρεση που υπάρχει στην τοπική οργάνωση του ΣΥΡΙΖΑ και η οποία, παρά τα όποια προσωπικά χαρακτηριστικά μπορεί να πήρε κατά καιρούς, έχει τη βάση της σε ουσιαστικές πολιτικές διαφορές για την πορεία του ΣΥΡΙΖΑ και αντανακλά και τις αντιθέσεις που υπάρχουν στο εσωτερικό του κόμματος.
Έτσι ένα σημαντικό κομμάτι (1/3 περίπου σύμφωνα με τα αποτελέσματα της εσωτερικής ψηφοφορίας για τη στήριξη της δημοτικής παράταξης) των μελών του ΣΥΡΙΖΑ στο Χαλάνδρι πρότεινε να μην στηριχθεί η «ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ» αλλά να δημιουργηθεί μία νέα δημοτική κίνηση που θα δίνει τον τόνο του μεγάλου ποσοστού του ΣΥΡΙΖΑ, θα εκφράζει ένα πιο διευρυμένο κομμάτι της κοινωνίας απ’ ότι η «ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ» και θα μπορέσει να κερδίσει το δήμο.
Αυτές οι απόψεις ασφαλώς δεν έχουν τοπική προέλευση, αλλά εκπορεύονται από τμήματα της κεντρικής ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ – εξάλλου παρόμοια βλέπουμε σε πάρα πολλές άλλες περιπτώσεις. Πρόκειται για απόψεις επικίνδυνες που κατέληξαν σε υποψηφιότητες τύπου Βουδούρη και Καρυπίδη.
Διατυπώθηκε το επιχείρημα ότι η «ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ» έκλεισε τον κύκλο της μια που δε μπορεί να εκφράσει το εύρος της δυναμικής του ΣΥΡΙΖΑ γιατί είναι «αριστεριστές» και δε μπορούν να διευρυνθούν με άλλες δυνάμεις όποτε ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να φτιάξει νέα, δική του δημοτική κίνηση που να καλέσει την «ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ», αν θέλει, να έρθει σε συνεργασία αλλά και να κοιτάξει για συνεργασίες με άλλες δυνάμεις ώστε να πάρει το δήμο. Σε αυτή λοιπόν την τοποθέτηση είναι σαφής η επικίνδυνη «δεξιόστροφη» λογική που προαναφέραμε. Από τη μια γιατί ξαφνικά δείχνει ξεκάθαρα τη λογική του ηγεμονισμού και μικρομεγαλισμού που έχει κυριαρχήσει σε τμήματα του ΣΥΡΙΖΑ, μια λογική που λέει «τώρα εγώ είμαι ο ισχυρός, κάνω ό,τι θέλω, και όποιος θέλει με ακολουθεί». Από τη άλλη όμως αυτή η λογική στον πυρήνα της υποστηρίζει ότι αν είσαι πολύ αριστερός όπως είναι η «ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ» αυτό μειώνει το ακροατήριο σου, όποτε πρέπει να βάλεις νερό στο κρασί σου για να διευρυνθεί η απεύθυνση σου. Πρόκειται για το πιο κλασικό και ταυτόχρονα πιο τραγικό λάθος που οδηγεί την Αριστερά στην ήττα και την ενσωμάτωση.
Με αυτή την έννοια η πολύ σημαντική μάχη που δόθηκε στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ τόσο από τις οργανωμένες τάσεις (Αρ. Πλατφόρμα, ΑΝΑΣΑ, κομμάτι της ΑΡΕΝ) αλλά και από πολλούς αγωνιστές της βάσης που δεν ανήκουν σε κάποια τάση με αποτέλεσμα μια καθαρή πλειοψηφία σχεδόν 2/3, αποτελεί μια σημαντική νίκη αλλά και παρακαταθήκη για το μέλλον.
Η ένοχη(;) σιωπή της ΑΝΤΑΡΣΥΑ
Ενώ λοιπόν στο ΣΥΡΙΖΑ γίνονταν όλα τα παραπάνω, θα περίμενε κανείς από την ΑΝΤΑΡΣΥΑ να έχει στηρίξει από νωρίς ξεκάθαρα την «ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ».
Μέχρι τη στιγμή που γράφεται αυτό το άρθρο όμως δεν έχει πέσει στην αντίληψη μας, όσο και αν ψάξαμε, καμία δημόσια στήριξη της από την ΑΝΤΑΡΣΥΑ ή κομμάτια της. Ελπίζουμε οι εξελίξεις να μας διαψεύσουν αλλά μία σειρά αποφάσεις των οργάνων της ΑΝΤΑΡΣΥΑ μας κάνουν να πιστεύουμε ότι και για αυτούς η στήριξη της «ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ» δεν είναι αυτονόητη.
Σύμφωνα με τις 2 τελευταίες αποφάσεις του Πανελλαδικού Συντονιστικού Οργάνου της η ΑΝΤΑΡΣΥΑ δε θα στηρίξει σχήματα κοινά με το ΣΥΡΙΖΑ ή το ΚΚΕ [2]. Το ΝΑΡ μάλιστα, στο τελευταίο συνέδριο του πήγε τα πράγματα ένα βήμα παραπέρα αποκλείοντας την συνεργασία ακόμη και με τμήματα (!!!) του ΣΥΡΙΖΑ![3]
Αν λοιπόν η ηγεσία και τμήματα του ΣΥΡΙΖΑ διακατέχονται από «κυβερνητισμό» και κινούνται γοργά προς την ενσωμάτωση με το σύστημα και τις πολιτικές του είναι σαφές ότι η ηγεσία της ΑΝΤΑΡΣΥΑ δίνει μαθήματα «επιστημονικού» σεχταρισμού. Η απόφαση της για a priori άρνηση συνεργασίας με την υπόλοιπη Αριστερά αποτελεί τραγικό σφάλμα. Ειδικά όμως στο Χαλάνδρι η ΑΝΤΑΡΣΥΑ τη στιγμή που ο ΣΥΡΙΖΑ ταλαντευόταν για μήνες θα μπορούσε να έχει ανακοινώσει πρώτη τη στήριξη της στην «ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ» και να είναι συνεπής και με τις αποφάσεις της. Ούτε αυτό συνέβη όμως, γεγονός που δείχνει ότι και σε αυτό το χώρο της Αριστεράς περισσεύει η πολιτική ανευθυνότητα.
Είναι σαφές επίσης ότι ένα μέρος της ΑΝΤΑΡΣΥΑ ανεξάρτητα από το τι θα γίνει τελικά θα προτιμούσε να μη στηρίξει την «ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ» και να φτιάξει μια νέα δημοτική κίνηση με τα δικά του «καθαρά» χαρακτηριστικά…
Από την πλευρά μας νομίζουμε ότι η παράνοια είναι παραπάνω από εμφανής. Εκτός του ΚΚΕ που η ηγεσία του έχει διαλέξει οριστικά το μοναχικό της δρόμο φαίνεται ότι και τα άλλα 2 κόμματα – συμμαχίες της Αριστεράς δεν έχουν συναίσθηση της κατάστασης. Ειδικά στο Χαλάνδρι αυτό φαίνεται ξεκάθαρα. Αν δεν ήταν για κλάματα θα ήταν για γέλια το γεγονός ότι μια πετυχημένη ενωτική αριστερή δημοτική κίνηση με σημαντική ιστορία και προσφορά στη τοπική κοινωνία κινδυνεύει από τις ηγεσίες των κομματικών σχηματισμών που τη δημιούργησαν και οι οποίες μάλιστα τη στήριξαν στις 2 προηγούμενες εκλογές!
Η βάση του ΣΥΡΙΖΑ κατάφερε μια νίκη. Θα δούμε τι θα γίνει και με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ – τι στάση θα κρατήσουν οι ηγετικοί και πως θα αντιδράσει η βάση.
Για μια ακόμα φορά όμως φαίνεται ότι η βάση των κομμάτων έχει πολύ πιο «σώας τας φρένας» από τις ηγεσίες. Στη βάση μπορεί κάποιος να επενδύσει, να δείξει εμπιστοσύνη. Στις ηγεσίες, όχι. Το συμπέρασμα που προκύπτει εδώ είναι εξαιρετικά σημαντικό! Έχει σημασία να γίνει κατανοητό στην πλήρη του διάσταση!
____________________
Σημειώσεις:
[1]. Για την ιστορία να αναφέρουμε ότι στον τοπικό ΣΥΝ η στήριξη της «ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ» πέρασε δια πυρος και σιδήρου λόγω των ισχυρών τότε αντιδράσεων της ανανεωτικής πτέρυγας και αποτέλεσε νίκη της αριστεράς.
[2]. Θέσεις 19 & 20 της απόφασης του ΠΣΟ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ 19/1/14 http://www.antarsya.gr/node/1890
Θέσεις 20 & 21 της απόφασης του ΠΣΟ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ 2/11/2013 http://www.antarsya.gr/node/1750
[3]. Πολιτική Απόφαση 3ου συνεδρίου ΝΑΡ, θέση 24: http://www.narnet.gr/articles/%CE%B7-%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%B9%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CE%B1%CF%80%CF%8C%CF%86%CE%B1%CF%83%CE%B7-%CF%84%CE%BF%CF%85-3%CE%BF%CF%85-%CF%83%CF%85%CE%BD%CE%B5%CE%B4%CF%81%CE%AF%CE%BF%CF%85-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%BD%CE%B1%CF%81
