Του Θανάση Μαρίνη, μέλους του συντονιστικού της Πόλης Ανάποδα
Στις 10 και 11 Οκτώβρη πραγματοποιήθηκε με μεγάλη επιτυχία το 3ο φεστιβάλ της Πόλης Ανάποδα στις γειτονιές της Θεσσαλονίκης.
Δυο λόγια για το «Ανάποδο» Φεστιβάλ
Από την πρώτη στιγμή της ίδρυσης μας θέσαμε έναν πολύ σημαντικό στόχο: να ξαναζωντανέψουμε τις γειτονιές, να συζητήσουμε με τους κατοίκους, να δούμε τι μπορούμε να κάνουμε από κοινού. Να διεκδικήσουμε πίσω τον δημόσιο χώρο. Θέλουμε πλατείες, πάρκα πρασίνου, παιδικές χαρές, σχολικά κτίρια. Για να τα έχουμε αυτά, πρέπει να αγωνιστούμε κόντρα στα οικονομικά συμφέροντα που λυμαίνονται του δήμους. Το φεστιβάλ μας, λοιπόν, είναι περιφερόμενο, κάθε φορά και σε μια νέα πλατεία, μια νέα γειτονιά.
1η μέρα, Πλατεία Μαβίλη – Το δικαίωμα στη στέγη
Την πρώτη μέρα βρεθήκαμε στην Πλατεία Μαβίλη, στον Βαρδάρη. Ο Βαρδάρης από μια λαϊκή γειτονιά, εγκαταλελειμμένη από την πολιτεία και τις τοπικές αρχές, τα τελευταία χρόνια έχει γίνει το επίκεντρο νέας τουριστικής «ανάπτυξης». Η γειτονιά έχει αποκτήσει πολλά μαγαζιά, σχετικά επαρκή φωτισμό, πεζοδρόμους και κάποιες υποδομές, αλλά δεν μπορούν να μείνουν, πλέον, φτωχά, λαϊκά στρώματα.
Λόγω αυτής της αλλαγής χαρακτήρα της γειτονιάς και της «εκδίωξης» των μονίμων κατοίκων επιλέξαμε να συζητήσουμε για το δικαίωμα στη στέγη. Παρουσιάσαμε τις προτάσεις μας για δημιουργία μεγάλου αποθέματος κοινωνικής κατοικίας, τον περιορισμό της βραχυχρόνιας μίσθωσης, τη δημιουργία κοινωνικών δομών (όπως, φοιτητικές εστίες, κέντρα ηλικιωμένων, κέντρα κακοποιημένων γυναικών κτλ).
Πέρα από την Πόλη Ανάποδα, στη συζήτηση συμμετείχαν η Ένωση Ενοικιαστών Θεσσαλονίκης, μια νέα πρωτοβουλία που επιχειρεί να καλύψει το τεράστιο κενό που υπάρχει στην οργάνωση και εκπροσώπηση των ενοικιαστών, εργαζόμενοι/ες στον Δήμο, που μας ανέλυσαν τις προσπάθειες που καταβάλουν για εύρεση χρηματοδότησης προγραμμάτων κοινωνικής στέγης, αλλά και τα εμπόδια που συναντούν και η ομάδα κατοίκων Βαρδάρη, που δραστηριοποιείται κινηματικά και πολιτιστικά στην περιοχή.
Μετά τη συζήτηση φάγαμε, ήπιαμε και χορέψαμε με τις πολύ όμορφες μουσικές των Ρουμπαγιάτ. Η πλατεία γέμισε, ήταν μια βραδιά που θα θυμόμαστε για καιρό.
2η μέρα, Πλατεία Χαριλάου – Οι αγώνες στις γειτονιές
Τη δεύτερη μέρα, στην πλατεία Χαριλάου, έγινε μια εξαιρετικά ζωντανή και μαζική συζήτηση ανάμεσα στην Πόλη Ανάποδα και σε μια σειρά από πρωτοβουλίες κατοίκων της περιοχής.
Ήταν εκεί κάτοικοι που διεκδικούν πάρκο πρασίνου στην Αλυσίδα, αναβάθμιση της γειτονιάς του Γαλαξία, νηπιαγωγείο στα πρώην Μάρμαρα Μόσχου, διατήρηση και αναβάθμιση της πεζοδρόμησης της πλατείας Χαριλάου, προστασία και ανάδειξη του δάσους και του ρέματος στο Κρυονέρι αλλά και γονείς που αγωνίζονται να μην κλείσει το 89ο δημοτικό σχολείο.
Όλες και όλοι μαζί, την ίδια στιγμή που δραστηριοποιούνται στις γειτονιές τους, μαζί με την Πόλη Ανάποδα και πολλές ακόμα συλλογικότητες έχουν ενεργή εμπλοκή και στην κορυφαία μάχη για αναβάθμιση των ελεύθερων χώρων πρασίνου, τον αγώνα για τοπικό Δημοψήφισμα για δημιουργία μητροπολιτικού πάρκου στη ΔΕΘ.
Σε αντίθεση με τις επικοινωνιακές φιέστες του Δημάρχου, η Πόλη Ανάποδα επιχειρεί να δώσει έμφαση στο χτίσιμο πραγματικών σχέσεων αλληλεγγύης με τους κατοίκους των γειτονιών.
Μέσα από την πλούσια κουβέντα αναδείχτηκε η ανάγκη και η διάθεση για κοινούς, συντονισμένους αγώνες στην περιοχή και σε όλη την πόλη. Στο τέλος της συζήτησης μπήκαν και οι επόμενοι κινηματικοί στόχοι και διεκδικήσεις στην περιοχή.
Μετά τη συζήτηση ο κόσμος έμεινε στην πολύ όμορφη πλατεία, ήρθαν και άλλα άτομα, μεγάλωσε κι άλλο η παρέα και απολαύσαμε τις ωραίες μουσικές της Παραζάλ Band, φάγαμε, ήπιαμε και διασκεδάσαμε.
Και τις δύο ημέρες η προσέλευση του κόσμου ήταν μαζική, το κλίμα πολύ ζεστό και αυτό μας δίνει ώθηση να συνεχίσουμε τον αγώνα για μια πόλη στα χέρια των κατοίκων.
