Του Νίκου Κοκκάλη
Δύο μήνες στο δρόμο συμπληρώνουν οι καθηγητές στην Βραζιλία! Η απεργία που ξεκίνησε από κάποιες μεγάλες πόλεις (Σάο Πάολο, Ρίο ντε Τζανέιρο, Ρετσίφε, Μπελέμ) στα μέσα Αυγούστου, έχει πλέον απλωθεί στις περισσότερες επαρχίες της χώρας. Οι καθηγητές ζητούν αυξήσεις, εφαρμογή του μέτρου του κατώτατου μισθού, αλλά και συνολικά αύξηση της χρηματοδότησης για την Εκπαίδευση και την Υγεία, κάτι που προβλέπεται από πρόσφατο νόμο που ψήφισε το βραζιλιάνικο κοινοβούλιο, ωστόσο δεν έχει ακόμη εφαρμοστεί.
Οι κινητοποιήσεις των εκπαιδευτικών αποτελούν μια καθαρή συνέχεια του μεγαλειώδους κινήματος του καλοκαιριού, που με αφορμή την απόπειρα της κυβέρνησης της Ντίλμα Ρούσεφ να αυξήσει τις τιμές στα δημόσια μέσα μεταφοράς, συγκλόνισε ολόκληρη τη Λατινική Αμερική.
Ενός κινήματος που κατάφερε μετά από πολυήμερες κινητοποιήσεις και παρά τη σκληρή καταστολή να αποτρέψει τις αυξήσεις, πετυχαίνοντας μια από τις πιο σημαντικές νίκες των εργαζομένων και της νεολαίας στην πολύπαθη ήπειρο τα τελευταία χρόνια.
Την ίδια ώρα, το κίνημα ενάντια στις αυξήσεις των τιμών στα μέσα μεταφοράς, στάθηκε και απέναντι στο «όραμα» των μεγάλων αθλητικών διοργανώσεων που πρόκειται να "φιλοξενηθούν" στη χώρα τα επόμενα χρόνια (του Μουντιάλ το 2014 και των Ολυμπιακών αγώνων το 2016) αφού το κόστος τους είναι εξωφρενικό, ειδικά αν σκεφτεί κανείς την κατάσταση στην οποία βρίσκεται η Εκπαίδευση, η Υγεία, το κοινωνικό κράτος συνολικά.
Ενδεικτική ήταν η δήλωση του παγκόσμιας φήμης ποδοσφαιριστή Ριβάλντο:
«Δε θέλουμε το Μουντιάλ. Υγεία και παιδεία θέλουμε».
Στις κινητοποιήσεις της εκπαιδευτικής κοινότητας σήμερα, εξακολουθούν να κυριαρχούν τα συνθήματα ενάντια στις απίστευτες δαπάνες για τις «μεγάλες αθλητικές διοργανώσεις», ενώ είναι σημαντική και η συμμετοχή της νεολαίας, κυρίως μαθητών και φοιτητών, που με κάθε ευκαιρία δηλώνουν την αλληλλεγγύη τους στους καθηγητές τους.
Οι πορείες που έχουν γίνει μέχρι τώρα έχουν τεράστια συμμετοχή, που έχει φτάσει μέχρι και τις διακόσιες χιλιάδες.
Στις 15 Οκτωβρίου, ημέρα αφιερωμένη στην εκπαίδευση, οι διαδηλώσεις στο Σάο Πάολο και σε πολλές άλλες πόλεις χτυπήθηκαν βάναυσα από τις δυνάμεις καταστολής, με αποτέλεσμα εκατοντάδες συλλήψεις και δεκάδες τραυματίες. Ωστόσο, η σκληρή καταστολή είχε τα αντίθετα αποτελέσματα από αυτά που επεδίωκε η κυβέρνηση, αφού αποτέλεσε την αφορμή για την κάθοδο των δασκάλων σε πανεθνική απεργία συμπαράστασης.
Η δημιουργία ενός πανεκπαιδευτικού μετώπου, με τη συμμετοχή των μαθητών, των φοιτητών και των πανεπιστημιακών, αλλά και η εξάπλωση των απεργιακών κινητοποιήσεων σε άλλους χώρους, μπορεί όχι μόνο να οδηγήσει τους Βραζιλιάνους εργαζόμενους σε μια ακόμη νίκη που θα βελτιώσει σημαντικά το βιοτικό τους επίπεδο, αλλά και να αμφισβητήσει συνολικά το σύστημα που γεννά τη φτώχεια και την καταπίεση.
