Αποσπάσματα άρθρου του Νάιτζελ Σμιθ
Ολόκληρο το άρθρο στα αγγλικά, στο internationaliststandpoint.org
Η «Καμπάνια για ένα Μαζικό Εργατικό Κόμμα» (CMWP) πραγματοποίησε την πρώτη της δημόσια συνάντηση για το 2025 στις 3 Ιουνίου. Η συνάντηση πραγματοποιήθηκε διαδικτυακά και την παρακολούθησαν περισσότεροι από 200 άνθρωποι. Οι ομιλητές ήταν στελέχη του εργατικού κινήματος, όπως ο Ίαν Χόντσον, του συνδικάτου αρτοποιών BFAWU, ο Έρικ Μπάρνς από το «Κόμμα Κοινωνικής Δικαιοσύνης», ο Άντριου Γουάιτ από την «Ένωση Συνταξιούχων Merseyside» και ο Κεν Λόουτς, ο σημαντικότερος αριστερός κινηματογραφιστής της Αγγλίας και ένας από τους εμπνευστές του κόμματος «Αριστερή Ενότητα».
Σκοπός της συνάντησης ήταν να συζητηθούν τα επόμενα βήματα που πρέπει να γίνουν για να χτιστεί ένα νέο κόμμα της εργατικής τάξης. Οι ομιλητές ήταν όλοι ενθουσιασμένοι με το εγχείρημα και οι τοποθετήσεις τους αφορούσαν σε εθνικά, αλλά κυρίως σε τοπικά ζητήματα. Το CMWP δεν έχει στόχο να παρουσιάσει ένα πλήρες και λεπτομερές πρόγραμμα στους εργαζόμενους, αλλά να φέρει κοντά όλον τον κόσμο του κινήματος που βλέπει την κρίση στην Αριστερά να βαθαίνει και αντιλαμβάνονται την επείγουσα ανάγκη για ένα νέο κόμμα της εργατικής τάξης που θα αντικαταστήσει το «Εργατικό Κόμμα».
Ο Λόουτς τόνισε το γεγονός ότι είναι καιρός να δοθεί ένα τελικό χτύπημα στην προπαγάνδα των «Εργατικών» ότι υπηρετούν τη βρετανική εργατική τάξη. Προειδοποίησε ότι η προσπάθεια αυτή θα δεχτεί επίθεση όπως συνέβη και με τον Κόρμπιν, αλλά την ίδια ώρα πρέπει να αντεπιτεθεί και η ίδια. Ο Ίαν Χόντσον επέκρινε πολλούς ηγετικούς συνδικαλιστές ως συνδεδεμένους με τους «Εργατικούς» και τα προνόμια τους και κάλεσε τα συνδικάτα να κόψουν τους δεσμούς τους με το «Εργατικό Κόμμα». Ο Έρικ Μπαρνς περιέγραψε τα βήματα προς ένα νέο κόμμα με βάση την εμπειρία της δημιουργίας του « Κόμματος Κοινωνικής Δικαιοσύνης» στο Βόρειο Γιορκσάιρ.
Αυτό που δεν θέλει η CMWP είναι μια προσέγγιση, όπου πρώην υψηλόβαθμα στελέχη του «Εργατικού Κόμματος» ή άλλες προσωπικότητες της Αριστεράς, θα ηγούνται αφ’ υψηλού της καμπάνιας. Αυτό που επιδιώκει η CMWP είναι να οργανωθούν ομάδες σε όλη τη χώρα και να συνδεθούν μεταξύ τους.
Οι διασπάσεις και οι διαιρέσεις στην Αριστερά και η πεισματική άρνηση πολλών να κινηθούν ενωτικά, αφαιρούν δυναμική από το κίνημα. Από την άλλη, όσοι εμπλέκονται σε ακτιβιστικές ομάδες που δεν έχουν πραγματικό πολιτικό στόχο, οδηγούν τις πρωτοβουλίες τους σε εξάντληση και απογοήτευση.
Αν και υπάρχουν προφανείς διαφορές ανάμεσα στους συμμετέχοντες, είναι σημαντικό οι ακτιβιστές που συμφωνούν με την ιδέα της ίδρυσης ενός νέου κόμματος των εργαζομένων πρέπει να συνεργαστούν σε τοπικό επίπεδο και να οργανώσουν δημόσιες συναντήσεις.
Η συνάντηση της 3ης Ιουνίου ήταν μια ελπιδοφόρα αρχή για την CMWP. Ο Κεν Λόουτς, μετά τη συνάντηση έστειλε ένα μήνυμα στα μέλη της καμπάνιας, κάνοντας έναν απολογισμό:
«Νομίζω ότι ήταν μια πολύ καλή συνάντηση. Η έκκληση για πραγματική δημοκρατία κατά την ίδρυση του νέου κόμματος ήταν κυρίαρχη, έτσι δεν είναι; Ελπίζω ότι αυτό το μήνυμα θα φτάσει σε όσους σχεδιάζουν κάτι διαφορετικό. Όλοι έχουμε βιώσει το καπέλωμα από ηγεσίες που προσπαθούν να ελέγξουν τα μέλη και οποιαδήποτε προσπάθεια επανάληψης τέτοιων φαινομένων θα ήταν μοιραία. Νομίζω ότι αυτό που χρειαζόμαστε σε πρώτη φάση είναι μια αρχική πολιτική εκπροσώπηση, ενώ στη συνέχεια χρειαζόμαστε μια συνέλευση αντιπροσώπων που θα μας οδηγήσει στη διαδικασία εκλογής καταστατικού και ηγεσίας. Τότε θα μιλάμε πραγματικά για ένα κόμμα των απλών ανθρώπων. Είναι πολύ ελπιδοφόρα η προοπτική ότι εκεί έξω υπάρχουν τόσοι πολλοί έμπειροι ακτιβιστές που περιμένουν μια οργάνωση στην οποία να μπορούν να πιστέψουν και να αφιερώσουν τη δράση τους. Αυτή θα ήταν μια μεγάλη νίκη. Ας ελπίσουμε ότι μπορούμε να το πετύχουμε».
