Ελεύθερος ο Αυστραλός δημοσιογράφος – ιδρυτής των WikiLeaks Τζούλιαν Ασάνζ έπειτα από 1.901 μέρες φυλάκισης. O Τζούλιαν Ασάνζ βρίσκεται εδώ και 13 χρόνια υπό άγριο διωγμό από το κράτος των ΗΠΑ. Ειδικά τα τελευταία 5 χρόνια, τα πέρασε σε ένα απάνθρωπο καθεστώς στη Φυλακή Μπέλμαρς στην Αγγλία – χωρίς να έχει καταδικαστεί ποτέ – σε ένα κελί 2×3 μέτρων, απομονωμένος 23 ώρες την ημέρα.
Σύμφωνα με όσα μεταδίδει το WikiLeaks, ο Ασάνζ συμφώνησε να ομολογήσει ενοχή σε μία μόνο από τις κατηγορίες που του απέδιδαν οι αμερικανικές αρχές, με αντάλλαγμα τη λήξη των υπόλοιπων διώξεών του.
Βάσει της συμφωνίας, ο Ασάνζ πέρασε από το αμερικανικό δικαστήριο της Σαϊπάν (ανήκει στις Μαριάνες Νήσους στην ειρηνικό ωκεανό, που αποτελούν αμερικανικό έδαφος) και καταδικάστηκε σε 62 μήνες φυλάκισης, σχεδόν όσο χρόνο πέρασε στη φυλακή Μπέλμαρς στο Λονδίνο. Έτσι θεωρείται πως εξέτισε την ποινή του και θα αφέθηκε ελεύθερος να επιστρέψει στην Αυστραλία.
Πρόκειται για μια τεράστια νίκη, αν λάβουμε υπόψη πως για τόσα χρόνια ήταν στο στόχαστρο των Αμερικανικών αρχών, οι οποίες επιθυμούσαν να τον καταδικάσουν σε ισόβια (ποινή κάθειρξης 170 ετών) για 17 κατηγορίες υπό τον νόμο Κατασκοπείας. Αντ’ αυτού, ο Ασάνζ αναγκάστηκε να ομολογήσει την ενοχή του μόνο για «συνωμοσία για την απόκτηση και αποκάλυψη πληροφοριών εθνικής άμυνας», υπό τον ίδιο νόμο.
Η απελευθέρωση του Ασάνζ δεν είναι απλά μια προσωπική του νίκη, αλλά νίκη ενός ολόκληρου κινήματος υπεράσπισης και αλληλεγγύης. Ένα παγκόσμιο κίνημα υποστηρικτών των δικαιωμάτων του, που διεκδίκησαν μαχητικά και επίμονα την απελευθέρωσή του με διαμαρτυρίες, νομική και οικονομική υποστήριξη, καμπάνιες στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης κοκ, ασκώντας πίεση σε κυβερνήσεις και διεθνείς οργανισμούς.
Η διάσταση που έδωσε στην υπόθεση το κίνημα και η διαρκής υποστήριξη, έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην εξασφάλιση της ελευθερίας του, ενώ την ίδια στιγμή ανέδειξε τα πολύ σοβαρά ζητήματα λογοκρισίας, καταπάτησης της ελευθερίας κι αυθαιρεσίας της κυβέρνησης των ΗΠΑ – μεταξύ άλλων.
Από την άλλη μεριά, χωρίς να αφαιρείται η σημασία της νίκης του Ασάνζ, η δίωξή του αποτελεί παρά το αίσιο τέλος, ένα σοβαρό πλήγμα στην ελευθερία του λόγου και σε τελική ανάλυση, την καταπάτηση της ελευθερίας της άσκησης του ίδιου του επαγγέλματος της δημοσιογραφίας.
Η κυβέρνηση των ΗΠΑ έκρινε πως μια σχετική «υποχώρηση» ήταν η καλύτερη τακτική στη συγκεκριμένη συνθήκη. Μια δίκη που θα εξέταζε την υπόθεση του Ασάνζ με σκοπό να τον καταδικάσει σε ισόβια, αφενός θα προκαλούσε ακόμη πιο έντονες αντιδράσεις κι αφετέρου θα έδινε τη δυνατότητα να αποκαλυφθούν στοιχεία εις βάρος της αμερικανικής κυβέρνησης και να πέσει περισσότερο φως στα εγκλήματα της.
Η υποχώρηση παρόλα αυτά δεν είναι πλήρης. Ο Ασάνζ μπορεί να κέρδισε την ελευθερία του αλλά την ίδια στιγμή αναγκάστηκε να δηλώσει ένοχος για ένα επινοημένο «έγκλημα» μετά από χρόνια αυθαίρετης κράτησης. Η συμφωνία που επετεύχθη προβλέπει ότι ο Ασάνζ έπρεπε πράγματι να έχει εκτίσει πέντε χρόνια φυλάκισης για αποκαλύψεις τις οποίες οι δημοσιογράφοι οφείλουν να κάνουν στο πλαίσιο της σοβαρής άσκησης του επαγγέλματός τους.
Οι ΗΠΑ με αυτό τον τρόπο απειλούν και προσπαθούν να εκφοβίσουν δημοσιογράφους και ακτιβιστές που τολμούν να αποκαλύπτουν τα εγκλήματα των κυβερνήσεων. Χαρακτηρίζουν τη δημοσιογραφία «κατασκοπεία» και συνεχίζουν να επιτίθενται στο δικαίωμα της ελευθερίας του λόγου σε ολόκληρο τον κόσμο. Άλλωστε, ο ίδιος ο Ασάνζ που διώχθηκε επί τόσα χρόνια, είναι Αυστραλός και όχι Αμερικάνος πολίτης.
Η υπόθεση του Ασάνζ δείχνει με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο τα όρια της Δημοκρατίας και της ελευθερίας στο πλαίσιο του καπιταλισμού. Όταν αρχίσουν να απειλούνται τα συμφέροντα των καπιταλιστών, καταργούνται άμεσα τα δημοκρατικά δικαιώματα και οι ελευθερίες.
Από την άλλη όμως, μας δείχνει τη δυναμική και τις δυνατότητες του κινήματος. Όταν η αστική δικαιοσύνη είναι τόσο απροκάλυπτα με τη μεριά των ισχυρών, έτοιμη να καταδικάσει και να τιμωρήσει με τον πιο απάνθρωπο τρόπο όσους ρίχνουν φως στα εγκλήματα τους, τότε τα κινήματα αλληλεγγύης παίρνουν μεγάλες διαστάσεις και δείχνουν ποιος είναι ο πραγματικός τρόπος υπεράσπισης των δικαιωμάτων και των ελευθεριών μας. Το κίνημα αλληλεγγύης στον Τζούλιαν Ασάνζ έδωσε μια μεγάλη μάχη που κερδήθηκε, αλλά ο αγώνας συνεχίζεται.
