Οι κινητοποιήσεις και οι κατασκηνώσεις (encampments) των φοιτητών στα Πανεπιστήμια των ΗΠΑ συνεχίζονται με αμείωτη ένταση. Σε αυτές συμμετέχουν πλέον φοιτητές σε πάνω από 100 ιδρύματα. Παράλληλα η προσπάθεια για καταστολή του κινήματος συνεχίζεται και κλιμακώνεται με τον αριθμό των συλλήψεων να ξεπερνά τις 2000.
Οι αστυνομικές επεμβάσεις συνεχίζονται σε μια σειρά ιδρυμάτων. Τα ξημερώματα της Παρασκευής 10/05, αστυνομικές δυνάμεις εισέβαλαν και διέλυσαν την κατασκήνωση του Πανεπιστημίου της Αριζόνα όπως και αυτές του MIT και του Πανεπιστημίου της Πενσιλβανία. Σχεδόν μία εβδομάδα νωρίτερα, η αστυνομία διέλυσε για δεύτερη φορά την κατασκήνωση στο Πανεπιστήμιο της Νότιας Καλιφόρνια. Η γενική εικόνα που παίρνει κανείς παρατηρώντας τις κινητοποιήσεις στις ΗΠΑ είναι ότι κάθε φωνή υπέρ της Παλαιστίνης στα πανεπιστήμια, αργά ή γρήγορα αντιμετωπίζει αστυνομική καταστολή και όχι μόνο.
Πειθαρχικές διώξεις, αντιδιαδηλώσεις και προπαγάνδα
Πολλά ιδρύματα έχουν αρχίσει να εφαρμόζουν πειθαρχικές διώξεις σε βάρος των φοιτητών που πρωτοστατούν στις κινητοποιήσεις. Αυτές ξεκινούν από αναστολή της φοιτητικής ιδιότητας για ορισμένο χρονικό διάστημα μέχρι οριστικές διαγραφές από το πανεπιστήμιο. Χαρακτηριστική περίπτωση αποτελεί το MIT το οποίο απέστειλε ειδοποιήσεις αναστολής στους φοιτητές που παραβίασαν την προθεσμία που τους δόθηκε, ώστε να λήξουν τις κινητοποιήσεις. Ορισμένες από τις αναστολές περιλαμβάνουν ακόμα και αποβολή από τις φοιτητικές εστίες και αποκλεισμό από της υπηρεσίες σίτισης! Επιπλέον, όπως καταγγέλλει το σωματείο των μεταπτυχιακών εργαζομένων του ΜΙΤ (GSU-MIT), οι αναστολές μεταπτυχιακών φοιτητών σημαίνουν αυτομάτως την απώλεια της θέσης εργασίας τους και του μισθού τους, κάτι που εκτός από απαράδεκτο είναι και παράνομο.
Παράλληλα, οι αντιδραστικές φωνές σηκώνουν κεφάλι. Αντιδιαδηλώσεις υπέρ του Ισραήλ έχουν κάνει την εμφάνισή τους σε ορισμένα πανεπιστήμια με την υποστήριξη του Ισραηλινοαμερικανικού Συμβουλίου (Israeli American Council). Σε ορισμένες από τις αντιδιαδηλώσεις υπήρξαν συγκρούσεις με χαρακτηριστικότερη αυτή στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας, στο Λος Άντζελες (UCLA). Εκεί ομάδες φιλοϊσραηλινών φορώντας κουκούλες, επιτέθηκαν στην κατασκήνωση των φοιτητών γκρεμίζοντας κομμάτι της περίφραξης και πετώντας διάφορα βαριά αντικείμενα εναντίον τους. Η αντίδραση της αστυνομίας ήταν ενδεικτική για τη στάση της απέναντι στις κινητοποιήσεις: δεν έγινε καμία προσπάθεια να αποτραπούν οι αντιδιαδηλωτές και δεν έγινε καμία σύλληψη. Πρόκειται για την ακριβώς αντίθετη μεταχείριση από αυτή που επιφύλασσε και επιφυλάσσει απέναντι σε όσους διαδηλώνουν κατά του πολέμου. Αντίστοιχα περιστατικά έλαβαν χώρα και στο πανεπιστήμιο του Μισισίπι. Εκεί 30 περίπου διαδηλωτές υπέρ της Παλαιστίνης περικυκλώθηκαν από 200 ακροδεξιούς που κρατούσαν αμερικανικές σημαίες και σημαίες του Τραμπ.
Πολλοί αξιωματούχοι έχουν επιδοθεί σε έναν πόλεμο προπαγάνδας προκειμένου να δυσφημίσουν τις φοιτητικές κινητοποιήσεις. Ισχυρίζονται ότι άτομα άσχετα με τους φοιτητές και τα πανεπιστήμια παρεισφρέουν στις κινητοποιήσεις και δημιουργούν επεισόδια. Με αυτόν τον τρόπο προσπαθούν να δικαιολογήσουν τις αστυνομικές επεμβάσεις αλλά και να δημιουργήσουν αμφιβολίες ως προς τα πραγματικά κίνητρα των διαδηλωτών. Αν και είναι πρόδηλα ψευδής, ο ισχυρισμός αυτός καταρρίπτεται επίσης και από ρεπορτάζ των New York Times, το οποίο δείχνει ότι οι άσχετοι με το πανεπιστήμιο συλληφθέντες είναι απλώς κάτοικοι κοντινών περιοχών που στέκονται αλληλέγγυοι στον αγώνα των φοιτητών.
Όμως οι προσπάθειες να κατασταλεί το κίνημα δεν σταματούν μόνο στην αστυνομική βία και την προπαγάνδα. Ο Ρεπουμπλικάνος γερουσιαστής Άντι Ογκλς κατέθεσε προς ψήφιση νομοσχέδιο σύμφωνα με το οποίο, όσοι αλλοδαποί φοιτητές εμπλέκονται στις κινητοποιήσεις ενάντια στον πόλεμο, θα απελαύνονται!
Το κίνημα δεν υποχωρεί και σημειώνει επιτυχίες
Παρά τις κλιμακούμενες προσπάθειες καταστολής του κινήματος, οι φοιτητές όχι μόνο δεν υποχωρούν αλλά φαίνεται ότι έχουν αναγκάσει ορισμένα πανεπιστήμια να αποδεχτούν κάποια αιτήματά τους. Σε κάποια ιδρύματα έχουν επιτευχθεί συμφωνίες με τους φοιτητές ώστε τα πρώτα να κινηθούν προς μία κατεύθυνση αποεπένδυσης (divestment) από εταιρείες που έχουν σχέση με το Ισραήλ.
Αν και δεν είναι ξεκάθαρο πόσο ουσιαστικές είναι αυτές οι κινήσεις, δείχνουν ωστόσο ότι το κατεστημένο των ΗΠΑ έχει πιεστεί και προσπαθεί να κάνει τακτικές υποχωρήσεις και ελιγμούς ώστε να αποφύγει την περαιτέρω κλιμάκωση. Επιπλέον φαίνεται πως έχει αρχίσει να ευαισθητοποιείται ένα ευρύτερο κομμάτι της πανεπιστημιακής κοινότητας συμπεριλαμβάνοντας και τους καθηγητές πανεπιστημίων.
Αυτό καταδεικνύεται τόσο από την απόφαση της συγκλήτου του Πανεπιστημίου της Νότιας Καλιφόρνιας να ασκήσει μομφή εναντίον του προέδρου του ιδρύματος για την στάση του απέναντι στις κινητοποιήσεις, όσο και από το μήνυμα της Αμερικανικής Ένωσης Πανεπιστημιακών Καθηγητών (AAUP) προς την διοίκηση του Πανεπιστημίου του Μίσιγκαν, στο οποίο την καλούσε να θυμηθεί τα λόγια του Robben W. Flemming, προέδρου του ιδρύματος τον Μάρτιο του 1968 όταν οι φοιτητές διαδήλωναν για τον πόλεμο στο Βιετνάμ.
«Ένα πανεπιστήμιο δεν είναι απλώς ένα εργοστάσιο παραγωγής γνώσης. Αντίθετα, αποτελεί μία από τις μεγαλύτερες ανθρωπιστικές επιρροές του πολιτισμού μας… Το όνειρό μου είναι αυτές οι αξίες και οι φιλοδοξίες να καθρεφτιστούν στις ζωές των φοιτητών και των αποφοίτων μας».
Το κύμα των φοιτητικών κινητοποιήσεων έχει φέρει την κυβέρνηση Μπάιντεν σε δύσκολη θέση. Ο Μπάιντεν βασίζεται σε ένα κομμάτι προοδευτικών ψηφοφόρων στα αριστερά του Δημοκρατικού Κόμματος ώστε να επανεκλεγεί, ποντάροντας στην επικράτηση της λογικής του «μικρότερου κακού» απέναντι στο ενδεχόμενο επανεκλογής του Τραμπ. Μεγάλο κομμάτι αυτών των πιθανών ψηφοφόρων αποτελείται από νεολαίους και φοιτητές που είναι εξοργισμένοι με την πολιτική του σε σχέση με τον πόλεμο στη Γάζα και συμμετέχουν στις κινητοποιήσεις. Γενικά, η κυβέρνηση Μπάιντεν δεν έχει τρόπο να βγει από το αδιέξοδο της πολιτικής της. Από τη μια είναι δεμένη με το κατεστημένο του Ισραήλ και όσο και αν κριτικάρει τις «ακρότητες» του δεν πρόκειται να σταματήσει να το στηρίζει. Με αυτό τον τρόπο χάνει ψήφους από την προοδευτική του εκλογική βάση. Από την άλλη δέχεται τα πυρά των Ρεπουμπλικάνων αλλά ακόμη και ορισμένων Δημοκρατικών γιατί δεν μπορεί να διαχειριστεί τις κινητοποιήσεις και έτσι έχει «διαρροή ψήφων» και από τα δεξιά.
Το κίνημα εξαπλώνεται και στην Ευρώπη
Με εμβληματικότερο παράδειγμα την Ολλανδία, οι κινητοποιήσεις και οι κατασκηνώσεις ενάντια στον πόλεμο στη Γάζα έχουν αρχίσει να επεκτείνονται και στα ευρωπαϊκά πανεπιστήμια. Στο Πανεπιστήμιο του Άμστερνταμ οι διαδηλώσεις έχουν ξεκινήσει από τη Δευτέρα 06/05 με πολύ δυναμισμό. Οι φοιτητές εκτός από κατασκηνώσεις έχουν στήσει και οδοφράγματα με σκοπό την παρεμπόδιση των αστυνομικών επιχειρήσεων. Παρά την (πρωτοφανή για τα δεδομένα της χώρας) καταστολή και παρά τις πολλαπλές εκκενώσεις και συλλήψεις, η πανεπιστημιούπολη διαρκώς επανακαταλαμβάνεται και οι κινητοποιήσεις συνεχίζονται. Αντίστοιχες διαμαρτυρίες λαμβάνουν χώρα σε πανεπιστήμια στη Γαλλία, τη Φινλανδία, την Ελβετία, τη Γερμανία, τη Δανία και αλλού.
Κοινή συνισταμένη σε όλες τις φοιτητικές κινητοποιήσεις ανά τον κόσμο είναι η αστυνομική καταστολή. Η «δημοκρατική» Ευρώπη αποδεικνύει έτσι την υποκρισία της. Κάθε διαμαρτυρία είναι σεβαστή εκτός αν πηγαίνει κόντρα στα γεωπολιτικά συμφέροντα των ισχυρών. Σε αυτή την περίπτωση «πίπτει η ράβδος» της αστυνομίας και άοπλοι φοιτητές που διαδηλώνουν ειρηνικά ενάντια στη σφαγή ενός ολόκληρου λαού δέχονται ξύλο, χημικά και συλλήψεις επειδή τόλμησαν να την καταγγείλουν.
Το αντιπολεμικό κίνημα μπροστά σε σημαντική καμπή
Η διεθνοποίηση του αγώνα των φοιτητών αποτελεί πολύ σημαντική εξέλιξη. Κάθε αντιπολεμικό κίνημα (και όχι μόνο) τη χρειάζεται προκειμένου να ασκήσει αποτελεσματική πίεση στις μεγάλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις. Όμως από μόνος του ο αγώνας των φοιτητών δεν αρκεί. Καταλυτική για την εξέλιξη του κινήματος θα είναι η εξάπλωσή του σε ευρύτερα κοινωνικά στρώματα και ιδίως στους εργαζόμενους. Αυτοί είναι που έχουν τη δύναμη, μέσω απεργιών, να δημιουργήσουν σοβαρούς τριγμούς στο δυτικό μπλοκ, παρεμποδίζοντας τη λειτουργία της οικονομίας. Μόνο έτσι μπορεί να ασκηθεί αρκετή πίεση στις άρχουσες τάξεις της Ευρώπης, των ΗΠΑ αλλά και του Ισραήλ ώστε να μπει ένα φρένο στο έγκλημα που συντελείται στη Γάζα.
