Ανοιχτή επιστολή της τοπικής οργάνωσης του ΣΥΡΙΖΑ στο Παρίσι,
7 Απριλίου 2013
Η γενική συνέλευση της ΤΟ Παρισιού του ΣΥΡΙΖΑ απευθύνει αυτήν την επιστολή στην ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και σε όλα τα μέλη του κόμματος και της Αριστεράς, για να εκφράσει και να μοιραστεί την αγωνία της σχετικά με τον χαρακτήρα του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και το μέλλον της Ελλάδας.
Εδώ και αρκετό καιρό, προβάλλεται όλο και πιο έντονα μια λανθασμένη εικόνα του ΣΥΡΙΖΑ, ως ένα κόμμα που απλά θα διαχειριστεί μια δεδομένη κατάσταση, χωρίς να προβεί σε ποιοτικές οικονομικές αλλαγές και βαθιές κοινωνικές τομές.
Αυτό δεν γίνεται απλά με δηλώσεις κορυφαίων και προβεβλημένων στελεχών του, που αλλοιώνουν τις θέσεις του κόμματος. Γίνεται και με την υιοθέτηση θέσεων και με την ανεπάρκεια κάποιων δράσεων σε σχέση με τις απαιτήσεις της συγκυρίας. Συγκεκριμένα, η πρακτική που ακολουθείται από τις τελευταίες εκλογές του Ιουνίου, επικεντρώνεται στην κοινοβουλευτική κριτική, παραγνωρίζοντας την αναγκαιότητα να χτίσουμε ένα ρωμαλέο, ανατρεπτικό, λαϊκό κίνημα, το οποίο θα φράξει τις μνημονιακές πολιτικές και θα αποτελέσει την πραγματική δύναμη για την αυριανή κυβέρνηση της Αριστεράς. Γιατί είναι αυτονόητο ότι χωρίς κίνημα, κυβέρνηση που να δρα για το καλό του λαού δεν μπορεί να υπάρξει.
Σε δεύτερο επίπεδο, η απεύθυνση του ΣΥΡΙΖΑ στα υπόλοιπα κόμματα της Αριστεράς έχει ατονήσει. Το ζήτημα της Αριστερής κυβέρνησης είναι κεφαλαιώδους σημασίας. Ο χαρακτήρας της αυριανής κυβέρνησης και τα όρια τα οποία θα έχει λόγω των συμμαχιών που θα έχουν γίνει στο εσωτερικό της, θα έχουν καθημερινό αντίκτυπο στα πολιτικά, κοινωνικά και κινηματικά τεκταινόμενα. Για αυτό είμαστε κάθετα αντίθετοι στην συνεργασία με μνημονιακές δυνάμεις όπως η ΔΗΜΑΡ.
Τρίτον, ο λόγος ο οποίος εκφέρεται σε κεντρικό επίπεδο, αλλά και η συστηματική άρνηση να απαντήσουμε σε καίρια ερωτήματα, τα οποία δεν μας τίθενται μόνο από το κατεστημένο, αλλά και από την ίδια την κοινωνία, μας καθιστά αρκετά αναξιόπιστους. Σε τόσο ρευστές συνθήκες, ένα ριζοσπαστικό κόμμα πρέπει να έχει μια ολοκληρωμένη στρατηγική κι έναν ξεκάθαρο πολιτικό σχεδιασμό όσον αφορά στην επίτευξη του άμεσου τακτικού του στόχου. Πρέπει να καταστήσουμε σαφές, πως δεν πρόκειται να κάνουμε βήμα πίσω από τον άμεσο τακτικό μας στόχο, που δεν μπορεί να είναι άλλος από την κατάργηση των μνημονίων και την αποκατάσταση της Δημοκρατίας στη χώρα μας, ακόμα κι αν αυτό μας οδηγήσει εκτός ευρωζώνης. Στο παρελθόν, ο χώρος έχει προσπαθήσει πολλές φορές να αποκρούσει το ερώτημα της εξόδου από την ευρωζώνη με αστήρικτα επιχειρήματα του τύπου "δεν υπάρχει διάταξη για έξοδο χώρας από την ευρωζώνη". Όντως δεν υπάρχει, αλλά τα θέματα δεν είναι νομικής φύσης, είναι εξόχως πολιτικά και πρέπει να αντιμετωπιστούν ως τέτοια, ας είμαστε προετοιμασμένοι. Εδώ να σημειώσουμε πως λίγο πριν τις εκλογές του Ιουνίου ο Αλ. Τσίπρας είχε απαντήσει με παρόμοιο σκεπτικό σε ερώτηση πολίτη σε δημοσιογραφικό πάνελ [1]. Αυτό το σκεπτικό όμως, μετά τις εκλογές δεν προβλήθηκε όσο θα έπρεπε.
Τέταρτον, πρέπει να γίνει σαφές ότι δεν είναι θεμιτό στελέχη να διατυπώνουν στα ΜΜΕ προσωπικές τους απόψεις ως απόψεις του ΣΥΡΙΖΑ. Από το ότι "ο ΣΥΡΙΖΑ βλέπει την ΕΚΤ ως την εθνική μας κεντρική τράπεζα", "ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ανοιχτός σε ενοποίηση του τραπεζικού συστήματος στην Ευρωζώνη" [2], μέχρι το ότι "ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα προβεί σε μονομερείς ενέργειες αν βγει κυβέρνηση (!)" [3], αλλά και τα όσα διαδραματίστηκαν με τις πολιτικές παλινδρομήσεις σε πάγιες θέσεις όπως κατάργηση των χαρατσιών για όλους (χαράτσι ΔΕΗ, εισφορά αλληλεγγύης), φαίνεται ότι υπάρχει κίνδυνος για στρογγύλεμα, αλλά και για επιβολή προσωπικών απόψεων ως κομματικών, χωρίς εκείνες να έχουν καν συζητηθεί σε αρμόδια όργανα (συνέδριο, συνδιάσκεψη, ΚΕ). Εξάλλου αναρωτιόμαστε πως και γιατί ενώ στο κείμενο "Ποιός είναι και τί θέλει ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ" αναφέρεται ξεκάθαρα η θέση για καταγγελία των δανειακών συμβάσεων [4], θέση που ήταν κυρίαρχη στον χώρο μέχρι τότε, με κάποιο τρόπο, χωρίς να ψηφιστεί από το σώμα της συνδιάσκεψης, άλλαξε η διατύπωση στο τελικό κείμενο κι έγινε "επαναδιαπραγμάτευση των δανειακών συμβάσεων" [5]. Να σημειωθεί πως όλες οι ΤΟ του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ, είχαν συζητήσει το αρχικό κείμενο "Ποιός είναι και τί θέλει ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ" που μιλούσε περί καταγγελίας. Αυτή η ριζική αλλαγή θέσης, χωρίς να συζητηθεί από το σώμα της συνδιάσκεψης έχει δημιουργήσει εύλογα ερωτηματικά σε μέλη και φίλους του ΣΥΡΙΖΑ τόσο για τον χαρακτήρα του κόμματος, όσο και για τη δημοκρατικότητα του τρόπου με τον οποίο λαμβάνονται οι αποφάσεις. Πιστεύουμε ότι μέσα σε αυτές τις συνθήκες, ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να δρομολογήσει άμεσα τις διαδικασίες του συνεδρίου, που θα καθορίσει το χαρακτήρα μιας αριστερής πολιτικής ευρέως αποδεκτής από τα μέλη του στα πλαίσια αντίστασης και ανατροπής όχι μόνο των υπαρχουσών κοινωνικών δομών, αλλά και των παγιωμένων αντιλήψεων, και που θα οργανώσει τις διαδικασίες και τα συλλογικά όργανα δημιουργίας συνεχούς δημοκρατικού διαλόγου και ελέγχου στα πλαίσια αυτών των αποφάσεων.
Η κριτική η οποία κάνουμε, κινείται σε απολύτως συντροφικό επίπεδο, ενώ κατανοούμε πλήρως τις αντικειμενικές δυσκολίες που έχει να αντιμετωπίσει το κόμμα σε αυτήν την ιδιαίτερη συγκυρία. Η κρισιμότητα της περιόδου όμως, επιβάλλει ένα κόμμα αποφασισμένο που θα κάνει το παν για τον αγώνα για την κοινωνική απελευθέρωση και τον σοσιαλισμό. Πιστεύουμε πως ο ΣΥΡΙΖΑ δεν πρέπει να υποκύψει σε πιέσεις για στρογγύλεμα των θέσεών του, να τηρεί και να προβάλει τις αποφάσεις της συνδιάσκεψης και να αρχίσει από τώρα μια μεγάλη εκστρατεία για τη δημιουργία μιας νέας κοινωνικής αντίστασης που θα ρίξει την κυβέρνηση και θα αποτελέσει την πνοή της αυριανής Αριστερής κυβέρνησης αντίστασης και ανατροπής, μια κοινωνική αντίσταση με ορίζοντα τη γενική πολιτική απεργία. Να είναι σαφές πως δεν παλεύουμε για τον “εξανθρωπισμό” των μνημονίων, αλλά για την ανατροπή τους, χωρίς η παρουσία της χώρας σε ΕΕ και Ευρωζώνη να θέτουν όρια στο περιεχόμενο της πολιτικής που ασκούμε και που θα ασκήσουμε. Γιατί η υποστήριξη του λαού στις θέσεις μας δεν θα μεγαλώσει αν νερώσουμε το κρασί μας, αντίθετα θα πιστέψει πως και εμείς είμαστε όπως όλοι, ένα γρανάζι της μηχανής επιβολής των μνημονίων και της υποτέλειας.
Καλούμε όλα τα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ να συμμετέχουν ενεργά στην προσπάθεια διαφύλαξης του ριζοσπαστικού χαρακτήρα του κόμματος αλλά και των συλλογικών αποφάσεων όπως αυτών της Συνδιάσκεψης.
