Του σ. Παναγιώτη Ανάπαλη,
εκλεγμένου αντιπροσώπου του ΣΕΠΕ Υπαίθρου Θεσσαλονίκης στην 92η ΓΣ της ΔΟΕ.
Στις 27- 29 Ιουνίου πραγματοποιήθηκε η 92η Ετήσια Γενική Συνέλευση της Διδασκαλικής Ομοσπονδίας Εκπαιδευτικών, ΔΟΕ.
Η Γενική Συνέλευση είναι από τις σημαντικότερες διαδικασίες της ομοσπονδίας καθώς λαμβάνονται συλλογικές αποφάσεις που καθορίζουν και επηρεάζουν την πορεία των δράσεων της επόμενης σχολικής χρονιάς. Οι αποφάσεις που λαμβάνονται, προφανώς, έχουν άμεση σχέση με τις παρατάξεις που εκλέγονται και τις πολιτικές που υποστηρίζουν.
Η ΔΟΕ είναι το δευτεροβάθμιο συνδικαλιστικό όργανο των εκπαιδευτικών της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης. Οι τοπικοί Σύλλογοι διενεργούν εκλογές κάθε δύο χρόνια και συμμετέχουν με έναν αριθμό εκπροσώπων, ανάλογο του αριθμού των μελών τους.
Το ΔΣ της ΔΟΕ, τα τελευταία δύο χρόνια, αποτελείται από τις δυνάμεις των παρατάξεων:
- ΔΑΚΕ (ΝΔ – 3 μέλη),
- Παρεμβάσεις- Κινήσεις- Συσπειρώσεις (εξωκοινοβουλευτική Αριστερά – 2 μέλη),
- ΔΗΣΥ (ΠΑΣΚΕ/ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ – 2 μέλη),
- ΑΣΕ (ΠΑΜΕ/ΚΚΕ – 2 μέλη) και
- Αυτόνομο Δίκτυο Εκπαιδευτικών (ΣΥΡΙΖΑ – 2 μέλη).
Το «Ξεκίνημα» συμμετέχει και στηρίζει, τόσο σε τοπικό όσο και σε κεντρικό επίπεδο, τα σχήματα των Παρεμβάσεων.
Η ημερήσια διάταξη
Η ημερήσια διάταξη της 92ης συνέλευσης της ΔΟΕ περιλάμβανε δύο βασικά ζητήματα. Το ένα ήταν ένα σχέδιο Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας (ΣΣΕ). Στην ουσία ήταν ένα σύνολο γνωστών κλαδικών αιτημάτων που τέθηκαν στο πλαίσιο διεκδίκησης της ΣΣΕ. Το άλλο αποτελούσε ένα πλαίσιο-πρόταση για τη βελτίωση των οικονομικών των εκπαιδευτικών.
Χωρίς να υποβιβάζεται η σπουδαιότητα της διαμόρφωσης ενός διεκδικητικού πλαισίου αλλά και η εύρεση νέων τακτικών διεκδίκησης, όπως η ΣΣΕ, για την απαίτηση των αιτημάτων του κλάδου, θα πρέπει να πούμε πως η ημερήσια διάταξη ήταν εκτός πραγματικότητας σε σχέση με τις πραγματικές ανάγκες και τις αγωνίες των εργαζομένων του χώρου μας.
Τα δύο προηγούμενα χρόνια η κυβέρνηση Μητσοτάκη με υπουργό παιδείας την Κεραμέως, εξαπέλυσε μία δριμεία και άνευ προηγουμένου επίθεση τόσο στους δασκάλους ως εργαζόμενους, υποτιμώντας και απαξιώνοντας το ρόλο τους, όσο και τις διδασκαλικές συνδικαλιστικές ενώσεις.
Πιστή στις απαιτήσεις του ΟΟΣΑ για εισαγωγή αντιδραστικών μεταρρυθμίσεων στο χώρο της Εκπαίδευσης, έκανε τα πάντα για να εισάγουν την σχολική και ατομική «αξιολόγηση».
Οι εκπαιδευτικοί της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης αποτέλεσαν παράδειγμα αντίστασης και εμπόδισαν τόσο τη σχολική όσο και την ατομική αξιολόγηση!
Η σχολική αξιολόγηση, μετά από ομόφωνη απόφαση της ΔΟΕ, εμποδίστηκε με τη χρήση των λεγόμενων «ενιαίων κειμένων». Ουσιαστικά αποφασίστηκε πως όλα τα σχολεία θα «συμμετείχαν» στη διαδικασία της αξιολόγησης αλλά θα κοινοποιούσαν στην ηλεκτρονική πλατφόρμα τα ίδια κείμενα, τα κείμενα που θα προετοίμαζε μία ειδική επιτροπή της ΔΟΕ. Η απόφαση αυτή έφερε συζητήσεις, αντιπαραθέσεις αλλά και πολύ γόνιμες συζητήσεις μέσα στους συλλόγους διδασκόντων. Η πλειοψηφία των σχολείων αποφάσισε να εφαρμόσει την απόφαση παρά τα απειλητικά email που δέχτηκαν από τον Γενικό Γραμματέα του Υπουργείου.
Ταυτόχρονα, ο αγώνας των ενιαίων κειμένων προετοίμασε και ισχυροποίησε τις αντιστάσεις του κλάδου απέναντι στην ατομική αξιολόγηση που ακολούθησε. Η ατομική αξιολόγηση εμποδίστηκε αρκετά αποτελεσματικά μέσα από απεργίες-αποχές, στάσεις εργασίας και μπλοκάροντας την είσοδο στους σύγχρονους επιθεωρητές-αξιολογητές.
Η μάχη για να μπει στη συζήτηση η «Αξιολόγηση»
Έγινε ένας μεγάλος αγώνας που δεν αποτυπώθηκε στις προτάσεις ημερήσιας διάταξης η οποία ψηφίστηκε από τις δυνάμεις ΔΑΚΕ-ΔΗΣΥ-ΔΙΚΤΥΟ.
Πολλοί εκπρόσωποι των Παρεμβάσεων (εξωκοινοβουλευτική Αριστερά) και της ΑΣΕ (ΚΚΕ) μετέφεραν συλλογικές εμπειρίες αντίστασης και την απαίτηση των συναδέλφων για συνέχιση του αγώνα με ξεκάθαρες αποφάσεις της γενικής συνέλευσης. Ταυτόχρονα, οι Παρεμβάσεις έθεσαν σε ψηφοφορία πρόταση ώστε να τεθεί ως θέμα στην ημερήσια διάταξη. Οι κυβερνητικές παρατάξεις επικαλέστηκαν τις αποφάσεις του 88ου συνεδρίου λέγοντας πως αυτές είναι αρκετές και δε χρειάζονται επιπλέον αποφάσεις. Η ΑΣΕ δε στήριξε δυστυχώς με σθεναρό τρόπο την πρόταση των Παρεμβάσεων ενώ αντιπρότεινε τις δικές τις προτάσεις για την αξιολόγηση.
Για τη ΣΣΕ
Σχετικά με τη ΣΣΕ, η συζήτηση έδειξε μία καταρχάς θετική ανταπόκριση όλων των παρατάξεων αλλά με σημαντικές διαφοροποιήσεις μεταξύ τους.
Η πρόταση, όπως διαμορφώθηκε από την πλειοψηφία του ΔΣ (ΔΑΚΕ-ΔΗΣΥ-ΔΙΚΤΥΟ), είναι ένα σχέδιο που δεν θα μπορούσε να τεθεί σε εφαρμογή. Δεν συμπεριέλαβε στην πρόταση τις οικονομικές διεκδικήσεις του κλάδου, με τη δικαιολογία πως οι μισθολογικές διεκδικήσεις και η διαπραγμάτευση των οικονομικών του κλάδου είναι βασική ευθύνη της ΑΔΕΔΥ.
Αυτή ακριβώς είναι και η βασική διαφωνία με την πρόταση της ΑΣΕ, η οποία κατέθεσε ένα συγκροτημένο κείμενο που περιλαμβάνει τα ζητήματα των οικονομικών που θα μπορούσε να αποτελέσει μία βάση συζήτησης αλλά και τελικής συμφωνίας της γενικής συνέλευσης, εδικά εφόσον οι παρατάξεις δεν έχουν ουσιαστικές διαφωνίες ως προς τις οικονομικές διεκδικήσεις.
Είναι σαφές σε όλους/ες πως οι μειώσεις των τελευταίων δέκα και πλέον χρόνων έχουν μειώσει το εισόδημα των εκπαιδευτικών τουλάχιστον κατά 4 μισθούς το χρόνο. (Δείτε τις τοποθετήσεις εκ μέρους των παρεμβάσεων εδώ, εδώ & εδώ).
Εναντίωση στον νόμο Χατζηδάκη και τις ηλεκτρονικές εκλογές
Φυσικά, από τη συζήτηση δε θα μπορούσε να λείψει και η εναντίωση στο νόμο Χατζηδάκη, ένα νόμο που καταργεί συνδικαλιστικά δικαιώματα και περιορίζει την ελεύθερη λήψη αποφάσεων και κινητοποιήσεων από τα συνδικαλιστικά όργανα.
Ωστόσο, είναι πολύ σημαντικό να τονιστεί πως συγκεκριμένες πολιτικές παρατάξεις που έχουν την πλειοψηφία σε διάφορους τοπικούς Συλλόγους Εκπαιδευτικών θέλουν και εφαρμόζουν αυτό τον νόμο!
Τρανταχτό παράδειγμα είναι οι συνδικαλιστές της ΔΗΣΥ που κατέγραψαν τους συλλόγους τους στο ειδικό μητρώο συνδικάτων εργαζομένων, όπως προβλέπει ο νόμος. Αν και η καταγραφή αυτή δεν έχει κάποια αρνητική συνέπεια για τους εργαζόμενους, η στάση των συνδικαλιστών δείχνει τη διάθεσή τους να στηρίξουν και να εφαρμόσουν όσες πτυχές του νόμου μπορούν.
Οποιαδήποτε εφαρμογή του νόμου θα πρέπει να μας βρίσκει αντίθετους και να καταγγέλλεται καθώς περιορίζει ακόμη περισσότερο την ελεύθερη έκφραση των εργαζομένων και των επίσημων συνδικαλιστικών τους οργάνων, αφού προετοιμάζει το έδαφος για την εφαρμογή αντεργατικών διατάξεων.
Η βασική αντίσταση του κλάδου, το προηγούμενο διάστημα, ήταν η μη εφαρμογή των ηλεκτρονικών εκλογών. Το 2020 σύσσωμοι/ες αντισταθήκαμε ακυρώνοντας στην πράξη τις ηλεκτρονικές εκλογές αιρετών εκπροσώπων του κλάδου στα υπηρεσιακά συμβούλια με ποσοστά πάνω του 90%.
Μετά από δύο χρόνια όμως, και παρά τις αντιδράσεις των εκπαιδευτικών, η κυβερνητική πλειοψηφία του ΔΣ της ΔΟΕ (ΔΑΚΕ-ΔΗΣΥ-ΔΙΚΤΥΟ) κάλεσε τους συναδέλφους να συμμορφωθούν! Οι επιδιώξεις τους, όμως, δεν εισακούστηκαν καθώς σε αυτές δεν συμμετείχε ούτε το 30% των εκπαιδευτικών, ενώ σε μερικούς συλλόγους καταγράφηκε αποχή 90%!
Τα σχήματα των Παρεμβάσεων δεν αναγνωρίζουν όλους/ες όσους/ες εκλέχθηκαν με αυτή τη διαδικασία, στρώνοντας το χαλί στην εφαρμογή του νόμου Χατζηδάκη. Σε ένδειξη διαμαρτυρίας, η ομάδα των εκπροσώπων των Παρεμβάσεων αποχώρησε κατά τη διάρκεια ενημέρωσης των «αιρετών». Δυστυχώς, η ΑΣΕ (ΚΚΕ) ενώ δε συμμετείχε στις εκλογές και διαπιστώνει παρόμοιους κινδύνους για εφαρμογή του νόμου Χατζηδάκη δεν αποχώρησε από την αίθουσα.
Πρόγραμμα δράσης
Η 92η συνέλευση της ΔΟΕ την τρίτη και τελευταία μέρα αποφάσισε το πρόγραμμα δράσης για την επόμενη περίοδο.
Η πιο σημαντική απόφαση ήταν αυτή ενάντια στην αξιολόγηση και στη συνέχιση του αγώνα! Ήταν ομόφωνη και ανοίγει το δρόμο σε χιλιάδες εκπαιδευτικούς να διεκδικήσουν το σταμάτημα των εκβιασμών και της αυθαιρεσίας της διοίκησης!
Ο αγώνας του κλάδου από τη νέα χρονιά θα είναι ακόμη πιο σκληρός. Έχοντας, όμως, σαν όπλο μας τις συλλογικές αποφάσεις του κλάδου μπορούμε να παλέψουμε μπλοκάροντας την είσοδο σε επιθεωρητές, πείθοντας τους/τις συναδέλφους/ισσες να υπογράψουν απεργία-αποχή, προωθώντας ξανά τα «ενιαία κείμενα» σε όλα τα σχολεία!
Ο αγώνας των εκπαιδευτικών συνεχίζεται!
Τα αιτήματα για βελτίωση των οικονομικών των Εκπαιδευτικών, που έχουν χάσει το 30% του εισοδήματός τους τα τελευταία 13 χρόνια, και της αύξησης της χρηματοδότησης στην Παιδεία, συνολικά, διεκδικούμε να ικανοποιηθούν άμεσα!
Σε αυτόν τον αγώνα θα πρέπει να έχουμε συμμάχους τους γονείς και όλη την κοινωνία.
Οι διεκδικήσεις μας δεν περιορίζονται σε δικαιώματα για λίγους αλλά στην απαίτηση για μια Ενιαία, δημόσια Εκπαίδευση που δίνει ίσες ευκαιρίες για ολόπλευρη μόρφωση σε όλα τα παιδιά, χωρίς αστερίσκους και υποσημειώσεις. Είμαστε εδώ και στηρίζουμε τα τοπικά μας σωματεία. Παίρνουμε μέρος στις Γενικές Συνελεύσεις και προωθούμε τις αποφάσεις σε κάθε σχολείο, σε κάθε σύλλογο διδασκόντων!
Παραρτήματα
Οικονομικός Απολογισμός
Στην αρχή της ΓΣ έγινε η κριτική του απολογισμού των δράσεων και των οικονομικών του συνδικάτου από τους εκπροσώπους αλλά και τα μέλη του ΔΣ. Σχετικά με τον απολογισμό των οικονομικών της ΔΟΕ έγινε κριτική, από την εκπρόσωπο των Παρεμβάσεων στην Ελεγκτική Επιτροπή. Η κριτική αφορούσε τις αποφάσεις να διατεθούν μεγάλα χρηματικά ποσά σε δευτερεύουσες, κατά τη γνώμη μας, δραστηριότητες, προς την πολιτική διάσταση των εξόδων και δεν τέθηκε διαχειριστικό ζήτημα.
Τα έσοδα της Ομοσπονδίας προέρχονται από τις εισφορές των μελών και θα πρέπει η χρήση τους να γίνεται με συγκεκριμένη στόχευση. Η βασικότερη στήριξη θα πρέπει να δίνεται στις κινητοποιήσεις και τις δράσεις που απαιτούνται για τη μεγαλύτερη δυνατή προώθηση και επιτυχία των αιτημάτων του κλάδου.
Δυστυχώς, τα χρήματα που δόθηκαν όλη την προηγούμενη χρονιά γι’ αυτό τον σκοπό δε ξεπέρασαν τις 10.000 ευρώ σε σύνολο εσόδων περισσότερο του 1 εκατομμυρίου.
Ασκήθηκε, επίσης, κριτική για τη διάθεση μεγάλων ποσών σε ταξίδια, επετειακές εκδηλώσεις κλπ, ενώ κρίνεται απαραίτητο να επαναπροσδιοριστούν οι κωδικοί εξόδων, ώστε να είναι σαφές που διατίθενται συγκεκριμένα ποσά. Για παράδειγμα, ο κωδικός που έχει τον τίτλο «κινητοποιήσεις- εκδηλώσεις» θα πρέπει να διαχωριστεί και να μη συνυπολογίζονται τα έξοδα για αγορά επετειακών στυλό-δώρων για τα 100 χρόνια της ΔΕ με τα έξοδα προετοιμασίας διαδηλώσεων με πανό και μικροφωνική εγκατάσταση.
Ερευνητική Δραστηριότητα
Η ΔΟΕ έχει ιδρύσει το Ινστιτούτο Παιδαγωγικών Ερευνών-Μελετών (ΙΠΕΜ). Υποτίθεται πως, η βασική επιδίωξη του Ινστιτούτου είναι η ερευνητική ισχυροποίηση των αιτημάτων του κλάδου γύρω από τον χώρο της Εκπαίδευσης. Ωστόσο, παρατηρείται αναντιστοιχία αιτημάτων-έρευνας. Την περίοδο που το φλέγον ζήτημα στον κλάδο είναι η αξιολόγηση σχολείων-εκπαιδευτικών, το ΙΠΕΜ έχει προτεραιότητα την Έρευνα γύρω από τις καλύτερες πρακτικές συμπερίληψης παιδιών με διαφορετικές εκπαιδευτικές ανάγκες στην εκπαίδευση. Η κριτική, φυσικά, δεν έχει να κάνει με την επιλογή της συμπερίληψης, η οποία είναι απαραίτητη να προωθείται με κάθε τρόπο. Ωστόσο, από ένα Ινστιτούτο Έρευνας ενός τόσο μεγάλου συνδικαλιστικού οργάνου είναι απαραίτητη η παραγωγή ερευνητικής, ανεξάρτητης και επιστημονικά αξιόπιστης γνώσης που να ισχυροποιεί ακόμη περισσότερο τα αιτήματα του κλάδου!
