Άρθρο του Πάρη Μακρίδη
Αυτοί που υποτίθεται ότι τα βάζουν με το διεφθαρμένο σύστημα. Αυτοί που υποτίθεται ότι νοιάζονται για το φτωχό Έλληνα εργαζόμενο. Αυτοί που αυτοπροβάλλονται ως ριζοσπαστική δύναμη. «Χρυσή Αυγή εναντίον όλων» ήταν το προεκλογικό τους σύνθημα. Το τι εννοούν με αυτό το «όλων» βέβαια μας το έχουν αποδείξει στη σύντομη κοινοβουλευτική τους πορεία. Συναινώντας στο κουκούλωμα του ξεπουλήματος της ΑΤΕ. Ψηφίζοντας υπέρ της ρύθμισης των χρεών των ΠΑΕ. Επαινώντας το Λάτση για τις «δωρεές» του στο δημόσιο. Υποστηρίζοντας τους μεγαλοεργολάβους, όπως στην περίπτωση της Νέας Ιωνίας[1].
Στις περιπτώσεις αυτές έρχεται να προστεθεί άλλη μία.
Στη συζήτηση στην Επιτροπή της Βουλής για τον προϋπολογισμό ο βουλευτής της Χρυσής Αυγής Γιώργος Γερμενής τάχθηκε κατά της φορολόγησης του εφοπλιστικού κεφαλαίου και υπέρ, όχι μόνο της διατήρησης, αλλά και της διεύρυνσης των φοροαπαλλαγών του[2]!
Η Χρυσή Αυγή λοιπόν δεν ζητά να μην γίνουν απολύσεις, δεν ζητά να μην περάσουν οι αλλαγές στα εργασιακά, δεν ζητά να μην περικοπούν μισθοί και συντάξεις, δεν ζητά να μη συνεχιστεί η φοροεπιδρομή στα λαϊκά στρώματα. Και ως εκ τούτου δεν αγωνίζεται για αυτά, μαζί με όλο το λαό που κατεβαίνει στις πορείες και τις απεργίες. Αντιθέτως, ο μοναδικός της καημός είναι να μην φορολογηθούν οι εφοπλιστές, οι οποίοι θα πληρώσουν 80 εκατ. € για το 2013, λιγότερα ακόμα κι από τους ανάπηρους οι οποίοι θα πληρώσουν 82 εκατ. €[3]!!
Οι εφοπλιστές που έβγαλαν καθαρά κι αφορολόγητα 175 δις $ μόνο τα τελευταία δέκα χρόνια[4]!! Ποια ήταν τα οφέλη για την ελληνική κοινωνία από αυτήν την ανάπτυξη; Καμία! Τι κέρδισαν οι εργαζόμενοι, οι νεολαίοι, οι συνταξιούχοι από αυτά τα κέρδη; Τίποτα! Ποιοι θα φορολογηθούν αν δεν φορολογηθεί ο συσσωρευμένος αυτός πλούτος; Όσοι φορολογούνται και σήμερα, οι εργαζόμενοι, τα λαϊκά στρώματα.
Σε εποχές που οι καταστάσεις είναι κρίσιμες οι «μάσκες» πέφτουν. Η Χρυσή Αυγή προσπαθεί να αποπροσανατολίσει το λαό από τους πραγματικούς υπαίτιους των προβλημάτων του, που δεν είναι άλλοι από τους ντόπιους και ξένους καπιταλιστές, από το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα. Έτσι αποκαλύπτει το πραγματικό και βρώμικο πρόσωπό της. Η Χρυσή Αυγή αποτελεί το «μακρύ χέρι» του συστήματος. Δείχνει το μετανάστη για να μη δούμε τον Έλληνα εφοπλιστή που δεν πληρώνει μία σε φόρους. Δείχνει τον ξένο για να μη δούμε τον Έλληνα μεγαλοεπιχειρηματία που τόσα χρόνια συσσωρεύει πλούτο στις πλάτες των εργαζομένων.
Η Αριστερά και το εργατικό κίνημα είναι αναγκαίο να ξεμπροστιάζουν τη Χρυσή Αυγή και να ξεσκεπάζουν το δήθεν ριζοσπαστικό προσωπείο της. Ο φασισμός πάντα εξυπηρετούσε τις πιο επιθετικές βλέψεις και επιδιώξεις του κεφαλαίου. Η Χρυσή Αυγή βαδίζει «επάξια» στα χνάρια των πολιτικών της προγόνων, του Χίτλερ, του Μουσολίνι, του Μεταξά και του Παπαδόπουλου, οι οποίοι τσάκισαν τα εργατικά δικαιώματα με σκοπό τη μεγιστοποίηση των κερδών των καπιταλιστών.
Χρέος μας είναι να μην αφήσουμε την ιστορία να επαναληφθεί.
