Του Γιάννη Παππά
Δυστυχώς περάσαμε σε συνθηματολογία και διεκδικήσεις της δεκαετίας του ’50, όμως αυτά είναι τα κατορθώματα της τρικομματικής κυβέρνησης των μνημονίων και της κοινωνικής διάλυσης και των παρασίτων τραμπούκων της Χρυσής Αυγής, οι οποίοι εδώ και καιρό λειτουργούν ως κράτος εν κράτει.
Η θεατρική παράσταση Corpus Christi, ήταν αυτή που «έθιξε» το θρησκευτικό συναίσθημα κάποιων ελληνορθόδοξων φονταμενταλιστών, όχι παραπάνω από 100 άτομα, οι οποίοι συγκεντρώθηκαν την Πέμπτη έξω από το θέατρο όπου θα γινόταν η πρεμιέρα της παράστασης. Μαζί τους συνέτρεξαν και οι νενοναζί της Χρυσής Αυγής, όπου τελικά έδωσαν αυτοί τη δική τους παράσταση.
Σε μια αστυνομοκρατούμενη γειτονιά, κατάφεραν να κάνουν ότι θέλουν, με τους βουλευτές τους στην πρώτη γραμμή της αθλιότητας. Ο Παναγιώταρος να βρίζει τους συντελεστές και τους θεατές της παράστασης χρησιμοποιώντας το χειρότερο υβρεολόγιο, ένα παραλήρημα μίσους και ρατσισμού, που είναι απορίας άξιο πως μπορεί να σκεφτεί ανθρώπινος νους, και τον βουλευτή Παππά να απελευθερώνει ακροδεξιό προσαχθέντα, στην κυριολεξία μέσα από τα χέρια των αστυνομικών (υπάρχουν σχετικά βίντεο και για τα δύο αυτά περιστατικά)!
Καμιά αστυνομία, κανένας εισαγγελέας, κανένας Δένδιας δεν ασχολήθηκε με τη φασιστική πρόκληση και την αυθαιρεσία.
Τα παραπάνω είχαν σαν αποτέλεσμα την αναβολή της παράστασης. Το θέμα όμως έγινε αρκετά γνωστό και σήκωσε θύελλα διαμαρτυριών. Έτσι την Παρασκευή νωρίς το απόγευμα έξω από το θέατρο μαζεύτηκαν άτομα από τον καλλιτεχνικό χώρο, μέλη οργανώσεων της Αριστεράς καθώς και άτομα από την Αντιφασιστική Επιτροπή Μεταξουργείου-Κεραμεικού-Ακαδ. Πλάτωνα.
Όλο αυτό δημιούργησε μια δυναμική συγκέντρωση αλληλεγγύης στην παράσταση και έκοψε κάπως τον αέρα των ακροδεξιών που αρχικά εμφανίστηκαν με εμφανώς μειωμένες δυνάμεις, όχι πάνω από 30 άτομα, στο χώρο ακριβώς στο απέναντι πεζοδρόμιο. Ο κόσμος της συγκέντρωσης αλληλεγγύης ήταν αρκετός, περίπου 250 άτομα. Το κάλεσμα είχε γίνει αυθόρμητα μέσω των κοινωνικών δικτύων, σίγουρα όμως η διοργάνωση ήταν πολύ πρόχειρη, πράγμα που δημιούργησε αδυναμίες στο θέμα του συντονισμού και της περιφρούρησης. Είναι ένα σημείο που πρέπει να έχουμε πάντα στο μυαλό μας όταν συγκεντρωνόμαστε απέναντι στους νεοναζί δολοφόνους, δεδομένου ότι στις περισσότερες περιπτώσεις η ΕΛ.ΑΣ. είναι απροκάλυπτα στο πλευρό τους.
Όταν ήταν ακόμα νωρίς και οι παραθρησκευτικοί ελάχιστοι έγιναν μερικές συζητήσεις με μερικούς από αυτούς που είχαν έρθει στη μεριά μας. Το τι ακούσαμε δεν λέγεται. Τι ότι όλα αυτά είναι έργο του Κίσινγκερ, των μασόνων και των σιωνιστών. Τι ότι όλοι αυτοί είναι μαζί με τους σοσιαλιστές και τους κομμουνιστές και στόχο έχουν την ορθοδοξία. Κοινό σημείο όλων βέβαια ότι κανένας τους δεν είχε δει το έργο. Απλά είχαν ακούσει ότι προσβάλλει το Χριστό. Και αφού τον προσβάλλει πρέπει να κάνουμε κι εμείς ό,τι οι πιστοί του Μωάμεθ πρόσφατα…
Το επιχείρημα της ελεύθερης έκφρασης ακόμα κι αν διαφωνείς τους ήταν αδιανόητο. Λίγο περισσότερο έπιανε το ότι ασχολιόντουσαν με ένα θεατρικό έργο και όχι με τα μέτρα, τα μνημόνια και το κόψιμο των συντάξεων – μιας και αρκετοί ήταν συνταξιούχοι.
Το εν λόγω συνονθύλευμα παραθρησκευτικών σκοταδιστών, μοναχών και φανατισμένων άρχισε το βράδυ να ενισχύεται έντονα από χρυσαυγίτες οι οποίοι έφταναν διαρκώς, μερικοί φορώντας και τις μπλούζες της Χρυσής Αυγής. Τότε έφτασαν τα 150 άτομα. Κάποια στιγμή όταν κινήθηκαν επιθετικά εναντίον της συγκέντρωσής μας, η Αστυνομία μετά από εντολές που προφανώς είχε πάρει, φόρεσε για λίγο το προσωπείο της δημοκρατίας και απώθησε με μερικές φισουνιές δακρυγόνου τους τραμπούκους, ενώ περιμάζεψε 35 άτομα από τους παραθρησκευτικούς και τους χρυσαυγίτες με πούλμαν (!) όπου τους πήγε για μια σύντομη βόλτα στη ΓΑΔΑ. Σήμερα Σάββατο, όλοι έχουν αφεθεί ελεύθεροι.
Τελικά την Παρασκευή στις 11.00 η παράσταση ξεκίνησε και διεξήχθη κανονικά με ελεύθερη είσοδο για όλους. Αυτό ήταν μια δικαίωση τουλάχιστον για τους συντελεστές και για όλους τους ελεύθερα σκεπτόμενους ανθρώπους.
Βλέπουμε ότι οι φασίστες και το παρακράτος που έχουν στήσει προχωράνε ακάθεκτοι. Επιθέσεις σε μετανάστες και αντιφασίστες αγωνιστές, εξύβριση σε ομοφυλόφιλους, παρέμβαση στην τέχνη και απαγορεύσεις σε ό,τι είναι διαφορετικό από τον οχετό που έχουν μέσα στο κεφάλι τους.
Χρειάζεται εγρήγορση ενάντια στο φασιστικό δηλητήριο και ενάντια στη κυβέρνηση που το στηρίζει. Με Αντιφασιστικές επιτροπές σε γειτονιές, φτιάχνοντας τις δικές μας δομές αλληλεγγύης και οργάνωσης του αγώνα μας.
