Μια σημαντική εργατική μάχη δίνεται αυτή την περίοδο στην πόλη Μπάφαλο της Πολιτείας της Νέας Υόρκης στις ΗΠΑ.
Οι υπάλληλοι 3 υποκαταστημάτων της πολυεθνικής αλυσίδας καφέ Starbucks στην πόλη ψηφίζουν αυτές τις μέρες για το αν θέλουν ή όχι να συνδικαλιστούν στον χώρο δουλειάς τους.
Τα αποτελέσματα της ψηφοφορίας αναμένονται στις 9 Δεκεμβρίου. Την ίδια στιγμή άλλα 3 καταστήματα στην πόλη και ένα στην Πολιτεία της Αριζόνα έχουν επίσης αιτηθεί το να οργανωθεί ανάλογη ψηφοφορία μεταξύ των εργαζομένων. Οι εργαζόμενοι επιθυμούν να ανήκουν στο συνδικάτο Workers United (Ενωμένοι Εργάτες) που αποτελεί βραχίονα του SEIU (Service Employees International Union – Διεθνές Συνδικάτο Υπαλλήλων Παροχής Υπηρεσιών) και στο οποίο συμμετέχουν σχεδόν 2 εκ. εργαζόμενοι σε ΗΠΑ και Καναδά.
Αν οι εργαζόμενοι τα καταφέρουν θα είναι μια ιστορική επιτυχία. Αυτή τη στιγμή στις ΗΠΑ λειτουργούν 9.000 υποκαταστήματα υπό την άμεση ιδιοκτησία της εταιρείας και άλλα 6.500 με την μέθοδο του franchise. Συνδικαλιστική οργάνωση δεν υπάρχει σε κανένα απολύτως κατάστημα από όσα ανήκουν στην εταιρεία στις ΗΠΑ, ενώ το μοναδικό υποκατάστημα στον κόσμο που ανήκει στην Starbucks και οι εργαζόμενοι του είναι συνδικαλισμένοι βρίσκεται στην Βικτόρια του Καναδά.
Δυο προσπάθειες συνδικαλισμού στα Starbucks (μια στη Νέα Υόρκη το 2004 και μια στην Φιλαδέλφεια το 2019) απέτυχαν. Μόλις τον περασμένο Ιούλη, 2 χρόνια μετά την προσπάθεια συνδικαλισμού στην Φιλαδέλφεια, το δικαστήριο δικαίωσε 2 εργαζομένους που πρωτοστάτησαν στην προσπάθεια και στην συνέχεια απολύθηκαν εκδικητικά.
Οι μεθοδεύσεις της εργοδοσίας
Η προσπάθεια για συνδικαλιστική οργάνωση στα καταστήματα της πόλης έχει ξεκινήσει από τον Αύγουστο και έχει –όπως ήταν αναμενόμενο– συναντήσει την αντίδραση της εργοδοσίας που εντείνει διαρκώς την εκστρατεία της ενάντια στις προσπάθειες συνδικαλισμού.
Η πρώτη κίνηση της εταιρείας ήταν να «πλημμυρίσει» με προσωπικό από άλλες περιοχές τα 20 υποκαταστήματα που υπάρχουν στο Μπάφαλο – και ιδιαίτερα τα 3 που πρωτοστατούν στην προσπάθεια, σε μια απόπειρα αφενός να φανεί πως «ακούει» τα παράπονα των εργαζομένων για την υπερεντατικοποίηση με την οποία βρίσκονται αντιμέτωποι και αφετέρου να αλλοιώσει την θέληση των εργαζομένων μεταθέτοντας εκεί «έμπιστους» της.
Δεν έμεινε όμως εκεί.
Όπως ανέφερε στην εφημερίδα Washington Post, η εργαζόμενη Αλέξις Ρίτζο, εκ των πρωτοστατών της προσπάθειας συνδικαλισμού, μέχρι τον περασμένο Σεπτέμβρη δεν είχε δει ποτέ στο κατάστημα που δουλεύει την Ρόζαν Ουίλιαμς, ηγετικό στέλεχος της εταιρείας και προέδρου της για την Βόρεια Αμερική. Από τον Σεπτέμβρη μέχρι σήμερα η Ουίλιαμς έχει επισκεφτεί το συγκεκριμένο υποκατάστημα τουλάχιστον 12 φορές. Η Ουίλιαμς αρνήθηκε να δώσει συνέντευξη στην εφημερίδα για να σχολιάσει το γεγονός. Σε επιστολή που έστειλε στους εργαζόμενους στις 18 Οκτώβρη ανέφερε πως βρέθηκε στο Μπάφαλο για να ασχοληθεί με τις «επιχειρησιακές προκλήσεις» που αντιμετωπίζουν οι «συνεργάτες της εταιρείας» (σ.σ. η Starbucks αναφέρεται πάντα στους υπαλλήλους της ως “συνεργάτες”…) με «ταπεινότητα, φροντίδα και επείγοντα χαρακτήρα».
Επιτέλους, πόση υποκρισία πια!
Ενδεικτικά των προσπαθειών τρομοκράτησης είναι τα όσα ανέφερε στην εφημερίδα ο Ουίλιαμ Ουέστλεϊκ, ένας 24χρονος barista της εταιρείας που εργάζεται σε ένα από τα 3 υποκαταστήματα που συζητείται η προσπάθεια συνδικαλισμού.
Μια μέρα πριν ξεκινήσει η ψηφοφορία, καλέστηκε από την εταιρεία να παραστεί σε μια υποχρεωτική συνάντηση σε ένα ξενοδοχείο της περιοχής όπου τον περίμεναν 9 άτομα. Μεταξύ των 9 ήταν δύο από τους μάνατζερς που πρόσφατα είχαν μεταφερθεί στο υποκατάστημα που δουλεύει, ένας περιφερειακός διευθυντής, ένας προϊστάμενος ανθρώπινου δυναμικού και η Σάνον Γκαρσία, αντιπρόεδρος της εταιρείας για τις ΗΠΑ.
Για 45 λεπτά τα στελέχη της εταιρείας προσπαθούσαν να του «εξηγήσουν» γιατί δεν πρέπει να ψηφίσει υπέρ της συνδικαλιστικής οργάνωσης και πόσα έχουν να χάσουν από τις παροχές της εταιρείας οι εργαζόμενοι αν τελικά συνδικαλιστούν.
Όπως αποκάλυψε η εφημερίδα New York Times τον Σεπτέμβρη είχε οργανωθεί μια συνάντηση προϊσταμένων της εταιρείας στην Αριζόνα, κατά την διάρκεια της οποίας η περιφερειακή διευθύντρια είπε στους διευθυντές καταστημάτων της περιοχής της πως θα ενταχθεί σε «μια τεράστια ομάδα εργασίας» που θα βρεθεί στο Μπάφαλο.
«Αν το Μπάφαλο συνδικαλιστεί θα είναι η πρώτη περιοχή που θα το κάνει στην ιστορία της εταιρείας – κάτι που είναι πραγματικά μεγάλη υπόθεση».
Όταν ρωτήθηκε αν συμμετέχει σε μια ύστατη προσπάθεια να σταματήσει το συνδικάτο, η περιφερειακή διευθύντρια απάντησε: «Ναι, θα σώσουμε την κατάσταση». Κατά την διάρκεια της συνάντησης αυτής οι εργαζόμενοι στο Μπάφαλο χαρακτηρίστηκαν ως «άνθρωποι που σου ρουφάνε την ζωή» και «δεν αγαπούν τα Starbucks».
Η εταιρεία έχει ξεκινήσει έρευνα για το πως διέρρευσαν πληροφορίες από την συνάντηση.
Δαβίδ και Γολιάθ
Στις 6 Νοέμβρη, ο δισεκατομμυριούχος Χάουαρντ Σουλτζ, ιδιοκτήτης της αλυσίδας, βρέθηκε στο Μπάφαλο σε μια «ασυνήθιστη» συγκέντρωση που οργανώθηκε από την εταιρεία και στην οποία παρόντες ήταν πολλά στελέχη της εταιρείας, αλλά και εκατοντάδες υπάλληλοι.
Εκεί ο Σουλτζ έκανε μια ομιλία στην οποία αναφέρθηκε στο πως ξεκίνησε φτωχός από το Μπρούκλιν, καθώς και για τις αξίες της εταιρείας.
«Η εταιρεία ενδιαφέρεται για πολύ περισσότερα από απλά τον καφέ: Σημαίνει ανθρωπιά, κοινότητα, αγάπη»…
Μόλις ο Σουλτζ τελείωσε την ομιλία του, η Τζιάνα Ριβς, μια 20χρονη εργαζόμενη στα Starbucks, σηκώθηκε, συστήθηκε και ζήτησε τον λόγο. Στα χέρια της κρατούσε μια σειρά από προτάσεις για την ελεύθερη συνδικαλιστική οργάνωση. Μόλις συνέβη αυτό, ο Σουλτζ έφυγε βιαστικά από την αίθουσα. Αυτή είναι η δημοκρατία όπως την καταλαβαίνουν τα αφεντικά.
Κέρδη ρεκόρ και αυξήσεις «τυράκι στην φάκα»
Η εταιρεία ανακοίνωσε πρόσφατα ρεκόρ κερδών για το τρίτο τρίμηνο του έτους (Ιούλης-Σεπτέμβρης 2021) με τα κέρδη να αυξάνονται κατά 22% για αυτή την περίοδο.
Έχει ενδιαφέρον ότι τον περασμένο μήνα η εταιρεία ανακοίνωσε αυξήσεις στους μισθούς των εργαζομένων που θα οδηγήσουν μέχρι τα μέσα του 2022 στο να παρέχει βασικό μισθό 15 δολάρια την ώρα, ενώ για όσους υπαλλήλους δουλεύουν πάνω από 5 έτη για την εταιρεία θα παρέχει αυξήσεις έως και 10%. Τέτοιες κινήσεις φανερώνουν την έντονη ανησυχία της για το αυξανόμενο ενδιαφέρον για συνδικαλιστική οργάνωση.
Το κλίμα αλλάζει
Και δεν έχει άδικο. Φυσικά, αυτή τη στιγμή τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα – ειδικά στον ιδιωτικό τομέα. Είναι ενδεικτικό πως την δεκαετία του ‘70 το ποσοστό συνδικαλισμένων εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα βρισκόταν στο 24%, ενώ τώρα βρίσκεται περίπου στο 6%. Όμως το κλίμα έχει αρχίσει να αλλάζει.
Τους τελευταίους μήνες και χρόνια υπάρχει αυξημένη απεργιακή δραστηριότητα στην χώρα, ενώ γίνονται μια σειρά προσπάθειες για συνδικαλισμό σε εργασιακούς χώρους που δεν υπήρχε καμία οργάνωση μέχρι πρόσφατα.
Σύμφωνα με δημοσκόπηση της εταιρείας ερευνών Gallup που δημοσιεύτηκε τον περασμένο Αύγουστο οι θετικές γνώμες για τον συνδικαλισμό ανάμεσα στον πληθυσμό βρίσκονται στο υψηλότερο σημείο από το 1965. Σύμφωνα με την έρευνα, 68% των Αμερικανών πολιτών και 77% στις ηλικίες 18-34 έχουν θετική γνώμη για τα συνδικάτα.
Είναι φανερό πως στις ΗΠΑ έχουμε μπει σε μια εποχή που ο συνδικαλισμός βρίσκεται ξανά στην ατζέντα. Κάθε μάχη που κερδίζεται σε αυτή την κατεύθυνση είναι πολύ σημαντική και ανοίγει δρόμους για την επόμενη και την «όρεξη» στους εργαζόμενους. Η επόμενη περίοδος αναμένεται πολύ ενδιαφέρουσα για το εργατικό κίνημα στη μητρόπολη του καπιταλισμού.
