Διαβάστε παρακάτω ρεπορτάζ του Βαγγέλη Πασιά της ιστοσελίδας gegonota.news για τις «Μαχητικές και Ελεύθερες» στον Βόλο και την κινητοποίηση που καλούν στις 25/11 ενάντια στη σεξιστική βία και τις γυναικοκτονίες.
Νέα συνείδηση απέναντι στην έμφυλη βία – Ποιες είναι οι «Μαχητικές και Ελεύθερες» στο Βόλο
Την ενίσχυση μίας νέας συνείδησης που αναπτύσσεται στις γυναίκες αλλά και στους άνδρες απέναντι σε φαινόμενα σεξισμού και έμφυλης βίας προωθεί η νέα ομάδα Μαχητικές και Ελεύθερες.
Η Μαριάνθη Κυπρίδου, συντηρήτρια έργων τέχνης στο Αρχαιολογικό Μουσείο Βόλου με ενεργή δράση σε κινήματα και στην πολιτική στο χώρο της ριζοσπαστικής-μαρξιστικής αριστεράς και μέλος της ομάδας «Μαχητικές και Ελεύθερες» μίλησε στα Gegonota.news για την ομάδα που ξεκίνησε να δραστηριοποιείται στο Βόλο από το Σεπτέμβριο.
«Η αρχή έγινε μετά από την εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε το καλοκαίρι στο Βόλο με θέμα “Γυναικοκτονίες και έμφυλη βία”, λόγω της έξαρσης των γυναικοκτονιών και της ανάγκης να δοθεί απάντηση τόσο στο κομμάτι της έμφυλη βίας όσο και στο ευρύτερο θέμα της καταπίεσης που βιώνουν οι γυναίκες. Υπήρξε μεγάλο ενδιαφέρον από τον κόσμο, ειδικά από τις γυναίκες του Βόλου, για ενημέρωση και ενεργή δραστηριοποίηση» αναφέρει η κ. Κυπρίδου, η οποία επισημαίνει πως οι «Μαχητικές και Ελεύθερες» δραστηριοποιούνται εδώ και τρία χρόνια περίπου στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη και πρόκειται για μια πρωτοβουλία των γυναικών – μελών της διεθνιστικής σοσιαλιστικής οργάνωσης «Ξεκίνημα», στην οποία όμως συμμετέχουν και μη μέλη του «Ξ». «Είναι ένα μετωπικό σχήμα αποτελούμενο κυρίως από γυναίκες, διαφόρων ηλικιών. Είμαστε ανοιχτές και στην παρουσία των ανδρών, εφόσον καταλαβαίνουν ότι υπάρχει ανάγκη για χώρο στις γυναίκες να εκφραστούν. Πιστεύουμε ότι η αλλαγή της κοινωνίας θα έρθει μέσα από την κοινή δράση γυναικών και ανδρών, ανεξαρτήτως σεξουαλικού προσανατολισμού και αυτοπροσδιορισμού» δηλώνει η κ. Κυπρίδου σχετικά με την «ταυτότητα» της νέας ενεργούς ομάδας που έχει δημιουργηθεί
Οι «Μαχητικές και Ελεύθερες» μέσα σε αυτό το δίμηνο λειτουργίας τους στο Βόλο έχουν πραγματοποιήσει αρκετές ανοικτές και δημοκρατικές συνελεύσεις με τη συμμετοχή δεκάδων γυναικών όλων των ηλικιών. «Το χρονικό διάστημα που λειτουργούμε στον Βόλο έχουμε δημιουργήσει συντονιστική ομάδα, λογαριασμό σε facebook, instagram και twitter και έχουμε προχωρήσει σε ενημερωτικές παρεμβάσεις στο Πανεπιστήμιο, στην Οικογιορτή, στην παραλία του Βόλου και αλλού. Στις τακτικές μας συνελεύσεις, τα μέλη μας ενημερώνονται για τα υπάρχοντα δίκτυα αλληλεγγύης που υπάρχουν στον Βόλο και στην Ελλάδα. Η πλειοψηφία των γυναικών δεν είναι μέλη του “Ξ” και η προσπάθειά μας είναι να συνθέσουμε απόψεις πάνω στην κοινή κατανόηση ότι η έμφυλη βία και η γυναικεία καταπίεση είναι απόρροια της πατριαρχίας, η οποία με τη σειρά της δεν μπορεί να ξεπεραστεί όσο υφίσταται το υπάρχον εκμεταλλευτικό σύστημα, ο καπιταλισμός. Κατά συνέπεια, συνδέουμε τον αγώνα ενάντια στην έμφυλη βία, το σεξισμό, την ευρύτερη καταπίεση και τις διακρίσεις που αντιμετωπίζουν οι γυναίκες στη δουλειά, το σπίτι, κοκ, με τον αγώνα για την ανατροπή του καπιταλισμού» αναφέρει η Μαριάνθη για τις συλλογικές διαδικασίες που λαμβάνουν χώρα στη νέα αυτή ομάδα.
Επιδίωξη της ομάδας μέσα από τη δράση της είναι η ενίσχυση της νέας συνείδησης που αναπτύσσεται στις γυναίκες και στους άνδρες. «Και στην ελληνική κοινωνία όλο και περισσότερες/οι αντιδρούν στα φαινόμενα σεξισμού και έμφυλης βίας. Από την άλλη, επιδιώκουμε αυτή η νέα συνείδηση να μετατραπεί σε κίνημα διεκδίκησης στο δρόμο, κάτι που έχει ήδη γίνει σε άλλες χώρες με πολύ μαζικό τρόπο. Μέσα από αυτό το κίνημα θέλουμε να πετύχουμε συγκεκριμένες, χειροπιαστές αλλαγές. Τέλος, θέλουμε να συμβάλουμε στην υποστήριξη γυναικών που βιώνουν τη βία. Να γνωρίζουν ότι εμείς είμαστε εδώ για όποια θέλει να μιλήσει, για όποια έχει ανάγκη υποστήριξης ώστε να ξεφύγει από ένα κακοποιητικό περιβάλλον. Δεν επιδιώκουμε ούτε και μπορούμε να υποκαταστήσουμε όσα οφείλει να κάνει η πολιτεία μέσα από οργανωμένες και δημόσιες δομές υποστήριξης. Δεν είμαστε και δεν επιδιώκουμε να γίνουμε μια ΜΚΟ. Είμαστε μια μαχητική φεμινιστική συλλογικότητα που θέλει να συνδυάσει την κινηματική δράση, τη μαζική διεκδίκηση και την έμπρακτη υποστήριξη» υποστηρίζει η Μαριάνθη.
Σχετικά με την έξαρση της ενδοοικογενειακής βίας και της κατά την περίοδο των lockdown λόγω του εγκλεισμού, η συντηρήτρια έργων τέχνης υπογραμμίζει πως η έμφυλη βία υπήρχε σχεδόν πάντα. « Η έμφυλη βία βασίζεται κυρίως στην πατριαρχική αντίληψη ότι η γυναίκα είναι κτήμα του άντρα και κατώτερη από αυτόν. Και άρα ότι ο σύζυγος, ο σύντροφος, ο πατέρας, ο αδερφός, ο προϊστάμενος, κοκ, έχει το δικαίωμα να την κάνει ό,τι θέλει: να την παρενοχλήσει σεξουαλικά, να ασκήσει φυσική ή / και ψυχολογική βία, να την βιάσει, μέχρι και να τη σκοτώσει. Αυτή είναι η πατριαρχία. Η σύγχρονη καπιταλιστική κοινωνία έχει κληρονομήσει την πατριαρχία από το παρελθόν και την διαιωνίζει επειδή την εξυπηρετεί στο να κρατά διαιρεμένη την κοινωνική πλειοψηφία. Το διαίρει και βασίλευε (γυναίκες, ΛΟΑΤΚΙ, ΑΜΕΑ, μετανάστες, πρόσφυγες, θρησκευτικές μειονότητες, κλπ) είναι ένας πολύ παλιός τρόπος για να συνεχίζεται η εξουσία του συστήματος» τονίζει το ενεργό μέλος των Μαχητικών και Ελεύθερων.
Η τεχνολογία και η ανάπτυξη των κοινωνικών δικτύων καθώς και το θάρρος που πήραν διάσημες γυναίκες προκειμένου να καταγγείλουν περιστατικά κακοποίησης έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην αλλαγή ότι τα θύματα αναλόγων περιστατικών βρήκαν φωνή μέσα από αυτά. «Τα θύματα πλέον μιλάνε περισσότερο, βρίσκουν το θάρρος να καταγγείλουν. Και μεγάλο τμήμα της κοινωνίας αντιλαμβάνεται το χαρακτήρα της έμφυλης βίας και αντιδρά σε αυτόν. Έτσι γίνονται πλέον γνωστά τα περιστατικά βίας ή βιασμών και όλο και περισσότερες γυναίκες καταγγέλλουν τους κακοποιητές τους και διεκδικούν δικαίωση. Σε αυτό έπαιξε ρόλο το κίνημα #Μetoo και σε παγκόσμιο και σε ελληνικό επίπεδο. Σήμερα, επίσης, με τα social media, γίνονται πιο εύκολα και γρήγορα γνωστά τα περιστατικά» αναφέρει η Μαριάνθη.
Εισακούγονται οι φωνές των θυμάτων;
Η Μαριάνθη επισημαίνει τους λόγους για τους οποίους δεν μιλούν εύκολα τα θύματα της έμφυλης βίας και την ευθύνη που έχει η κρατική πρόνοια και η αστυνομία σε αυτό. «Καταρχήν, όταν μια γυναίκα κακοποιείται είτε σωματικά είτε ψυχολογικά ζει συνεχώς υπό ένα καθεστώς απειλής και φόβου, ενίοτε και κατάθλιψης. Δεν είναι εύκολο να μιλήσει. Ο κακοποιητής συνήθως φροντίζει να απομονώσει το θύμα του κοινωνικά (αποκοπή από το συγγενικό και φιλικό περιβάλλον) και οικονομικά, με αποτέλεσμα το θύμα να μην έχει διέξοδο. Πολλές φορές μια γυναίκα θέλει να φύγει, αλλά δε μπορεί, ειδικά όταν υπάρχουν παιδιά. Γιατί είναι μόνη της. Πού θα μείνει; Με τι χρήματα θα ζήσει; Ποιος θα την προστατέψει από τον κακοποιητή; Πώς θα βρει δουλειά και θα ζήσει παράλληλα το/α παιδί/ά της; Την ίδια στιγμή και τα παιδιά είναι θύματα της κακοποιητικής συμπεριφοράς είτε άμεσα είτε έμμεσα. Γι’ αυτό χρειάζεται αύξηση των κρατικών δαπανών για δημιουργία περισσότερων και άρτια στελεχωμένων-εξοπλισμένων δομών υποστήριξης κακοποιημένων γυναικών. Χρειάζεται επίσης εξασφάλιση της οικονομικής ανεξαρτησίας των γυναικών με θέσεις εργασίας, ικανοποιητικούς μισθούς, δημόσια παιδεία και υγεία ώστε να μπορεί μια γυναίκα (και τα παιδιά της, αν υπάρχουν) να στηριχτεί στα πόδια της. Σύμφωνα και με έγγραφο της ίδιας της αστυνομίας που δημοσιεύτηκε το καλοκαίρι του 2020, καταγράφονται πολλές περιπτώσεις που οι αστυνομικοί αρνούνται να δεχτούν τις καταγγελίες των κακοποιημένων γυναικών ή συμβουλεύουν τη γυναίκα να “κάνει υπομονή” ή “να τα ξαναβρεί” με τον κακοποιητή της! Αυτό συμβαίνει την ώρα που παγκόσμιες έρευνες αποδεικνύουν ότι η βία όπως και οι γυναικοκτονίες πραγματοποιούνται συνήθως από το οικείο περιβάλλον, από τους συζύγους ή τους συντρόφους των γυναικών. Δυστυχώς δεν είναι λίγα τα παραδείγματα αστυνομικών που είναι οι ίδιοι κακοποιητές, όπως η περίπτωση του βιαστή και μαστρωπού στην Ηλιούπολη. Σε άλλα παραδείγματα κωλυσιεργίας της αστυνομίας: στη Μακρινίτσα τον Απρίλιο του 2021 η αστυνομία άργησε να πάει, με αποτέλεσμα ο πρώην σύζυγος να δολοφονήσει την Κωνσταντίνα και τον αδερφό της, Γιώργο. Το καλοκαίρι του 2021, στα Πετράλωνα, η αστυνομία δεν παρενέβη άμεσα, με αποτέλεσμα ο βιαστής της καθαρίστριας να το σκάσει. Στη Δάφνη, η αστυνομία κλήθηκε από τους γείτονες να παρέμβει, πήγε από κάτω, αλλά έφυγε, με αποτέλεσμα ο σύζυγος να μαχαιρώσει μέχρι θανάτου τη σύζυγό του! Πόσο εύκολο είναι λοιπόν για μια γυναίκα να μιλήσει, όταν ξέρει ότι θα αντιμετωπίσει από τους δημόσιους λειτουργούς -που υποτίθεται ότι ο ρόλος τους είναι να την προστατέψουν- από αδιαφορία και άρνηση μέχρι και κατηγορίες; Στα δικαστήρια, πολλές φορές μια γυναίκα ξαναβιώνει το βιασμό ή την κακοποίησή της. Άντρες συνήθως οι δημόσιοι λειτουργοί, τη ρωτάνε τι φόραγε και αν είχε πιει, λες και τα ρούχα της ή το ποτό δικαιολογούν το βιασμό. Αντί να ρωτήσουν τι έκανε η γυναίκα, θα έπρεπε να ρωτούν το θύτη γιατί χτύπησε, έδειρε, βίασε ή σκότωσε» υποστηρίζει το δραστήριο μέλος των «Μαχητικών και Ελεύθερων».
Υπάρχει τρόπος να μειωθούν ή να εξαλειφθούν τα περιστατικά έμφυλης βίας;
Οι «Μαχητικές και Ελεύθερες Βόλου» επισημαίνουν πως το πρώτο που πρέπει να γίνει είναι η θέσπιση του μαθήματος σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης στα σχολεία όλως των βαθμίδων. Επίσης, ζητούν να υπάρχουν δωρεάν και άμεσες δικαστικές υπηρεσίες από το κράτος για τις κακοποιημένες γυναίκες, όπως και δωρεάν ψυχολογική και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη καθώς και να δημιουργηθούν περισσότερες και να γίνουν γνωστές οι ήδη υπάρχουσες δημόσιες δομές φιλοξενίας και ψυχολογικής υποστήριξης κακοποιημένων γυναικών και παιδιών. Οι δυνατότητες για άμεση εύρεση εργασίας στις γυναίκες, όπως και «φύλαξης» των παιδιών, ώστε να μπορεί μια γυναίκα να ανεξαρτητοποιηθεί οικονομικά και κοινωνικά είναι επιπρόσθετα αιτήματα των γυναικών που μάχονται κατά της έμφυλης βίας. Τέλος, ζητούν να ενταχθεί ο όρος «Γυναικοκτονία» στον ελληνικό ποινικό κώδικα και να υπάρχουν ποινικές κυρώσεις στους αστυνομικούς που δεν δέχονται τις καταγγελίες ή που δεν δρουν άμεσα για την αποτροπή βίαιων περιστατικών.
Όλα αυτά αλλά και άλλα πολλά τίθενται επί τάπητος στις συνελεύσεις των «Μαχητικών και Ελεύθερων». Οι περισσότερες γυναίκες σήμερα έχουν υποστεί παρενόχληση και κακοποίηση, είτε αυτή είναι σωματική είτε ψυχολογική. Η καταπίεση υπάρχει και στα δύο φύλα, με διαφορετικούς τρόπους. Οπότε χρειάζεται η ενημέρωση, όπως χρειάζεται και η συλλογική, κινηματική δράση. «Είναι γνωστό ότι πετυχαίνουμε περισσότερα όταν δρούμε συλλογικά παρά μεμονωμένα» αναφέρει η Μαριάνθη.
Κάλεσμα σε συγκέντρωση στις 25 Νοεμβρίου
Οι «Μαχητικές και Ελεύθερες» καλούν σε συγκέντρωση-διαδήλωση, για πρώτη φορά στον Βόλο, την Πέμπτη στις 25 Νοεμβρίου στις 6.30 το απόγευμα στον Άγιο Νικόλαο καθώς είναι η Παγκόσμια Μέρα για την Εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών καθώς σε πολλές άλλες χώρες του κόσμου οι γυναίκες και συνολικά οι κοινωνίες αγωνίζονται για ένα καλύτερο αύριο στα έμφυλα ζητήματα (Ισπανία, Ιρλανδία, Πολωνία, Χιλή, Αργεντινή, Τουρκία, Ινδία, κα).
Όπως αναφέρουν στην ανακοίνωσή τους:
«Στο σπίτι, στο δρόμο, στη σχολή, στη δουλειά θέλουμε να είμαστε ελεύθερες, όχι γενναίες!»
Για επικοινωνία με τις Μαχητικές και Ελεύθερες, μπορείτε να επικοινωνήσετε:
e-mail: [email protected]
facebook: Μαχητικές και Ελεύθερες Βόλου
instagram και twitter: maxitikes.eleftheres.volou
