Του Φοίβου-Σταύρου Μακρίδη
Tο Σεπτέμβρη τα σχολεία άνοιξαν με τραγικές ελλείψεις. Τα βιβλία ακόμα δεν έχουν μοιραστεί, τα κενά στους καθηγητές είναι πολλά, το Υπουργείο Παιδείας έκλεισε ακόμα και τις 700 σχολικές βιβλιοθήκες που υπήρχαν σ’ όλη την Ελλάδα. Αυτά τα προβλήματα έρχονται να προστεθούν στο κλείσιμο 1.000 σχολείων και των αθλητικών γυμνασίων – λυκείων, στην κατάργηση της ενισχυτικής διδασκαλίας και στην υποχρηματοδότηση της παιδείας στο 2,75% του ΑΕΠ, όταν ο μέσος όρος στην ΕΕ είναι 5,25%.
Να, λοιπόν, ποιος υποκινεί τις μαθητικές καταλήψεις! Τα ίδια τα προβλήματα της παιδείας. Οι μαθητές πρώτη φορά ξεκίνησαν τις καταλήψεις τους από τόσο νωρίς, ύστερα από συνελεύσεις και ψηφοφορίες, ενώ οι γονείς στέκονται υπέρ των καταλήψεων περισσότερο από τα προηγούμενα χρόνια. Τα αιτήματά τους αφορούν τις παραπάνω ελλείψεις. Επίσης, δείχνουν ξεκάθαρα ότι δεν έχουν τη διάθεση να δώσουν ούτε 1€ για τις φωτοτυπίες ή για τη θέρμανση των σχολείων τους, όπως θα τους ζητηθεί, αφού η κυβέρνηση θέλει να εφαρμόσει τον Καλλικράτη στην παιδεία, πετώντας το μπαλάκι της ευθύνης στους δήμους και στις σχολικές επιτροπές, χωρίς να τους δίνει τα απαραίτητα κονδύλια.
Η κυβέρνηση στην καταστολή
Απέναντι σ’ αυτό το μαθητικό κίνημα, η κυβέρνηση δεν άργησε να σηκώσει τα μανίκια και να πιάσει δουλειά. Όχι ότι υλοποίησε άμεσα τα αιτήματα των μαθητών… Το Υπ. Παιδείας ξεκίνησε τις απειλές. Αν δεν κλείσουν οι καταλήψεις, προειδοποιεί ότι θα γίνονται μαθήματα τις αργίες, ότι θα χαθούν οι εκδρομές, ενώ άφησε να εννοηθεί ότι μπορεί να αναβληθούν οι πανελλαδικές εξετάσεις.
Αυτό το «παιδαγωγικό» έργο του Υπουργείου Παιδείας, να τρομοκρατήσει τους μαθητές που αγωνίζονται, στηρίζουν ορισμένοι διευθυντές, που δε διστάζουν να πιαστούν ακόμα και στα χέρια με μαθητές. Σε κάτι τέτοιους πρέπει να δώσουμε πολλά «συγχαρητήρια» για τον παιδαγωγικό τους ρόλο!
Μαζί κι η εισαγγελία του Αρείου Πάγου, που ανάβει το πράσινο φως για εισαγγελική παρέμβαση εναντίον όχι μόνο μαθητών και μαθητριών που είναι μπροστά στις καταλήψεις, αλλά και των ίδιων των γονέων τους για… «παραμέληση ανηλίκου»!
Και, φυσικά, τα μεγάλα ΜΜΕ δε θα μπορούσαν να μην αναπαράγουν ειδήσεις για «βάνδαλους εξωσχολικούς». Και θα είχαν δίκιο, αν εννοούσαν το Υπουργείο Παιδείας, που κλείνει μια και καλή σχολεία, που μοιράζει φωτοτυπίες και cd, αντί για βιβλία. Η κυβέρνηση και το ΔΝΤ είναι αυτοί που πραγματικά καταστρέφουν την παιδεία κι όχι οι μαθητικοί αγώνες!
Πώς να προχωρήσει το μαθητικό κίνημα;
Οι καταλήψεις πρέπει να είναι διαρκείας. Κανένας αγώνας δεν μπορεί να κερδίσει μέσα σε 2-3 βδομάδες. Όταν οι μαθητές ψηφίζουν υπέρ της κατάληψης, πρέπει να εκλέγουν μία επιτροπή κατάληψης, για να βγάλει κείμενο με τα αιτήματα, να το μοιράσει στη γειτονιά, να συντονιστεί με τα υπόλοιπα σχολεία, με τους φοιτητές, με τους καθηγητές και τους εργαζομένους που είτε απεργούν είτε κάνουν κι αυτοί κατάληψη σε υπουργεία ή εργασιακούς χώρους.
Άμεση ανάγκη είναι να οργανωθεί η περιφρούρηση των σχολείων, από φθορές και καταστροφές. Αυτό μπορεί να γίνει με τη μαζική συμμετοχή και εκδηλώσεις μέσα στα σχολεία πχ από κοινού στο σχολικό χώρο, μαζί με τους γονείς και τους καθηγητές.
Παράλληλα, στις καταλήψεις το σχολείο πρέπει να μεταμορφώνεται σε ένα ζωντανό χώρο, να οργανώνονται ψυχαγωγικές δραστηριότητες, αθλητικοί αγώνες κλπ.
Το μαθητικό κίνημα με την αγωνιστικότητά του, τον ενθουσιασμό και τον παλμό του μπορεί να εμπνεύσει τους εργαζομένους και τα φτωχά στρώματα της κοινωνίας. Για να το πετύχει αυτό, χρειάζεται διάρκεια- οργάνωση και συντονισμός!
