Ανακοίνωση της «Συνδικαλιστικής Αγωνιστικής Κίνησης – Νέα Πορεία»
Σισμανόγλειο, 11 Οκτώβρη 2011

           «ΦΟΝΙΑΔΕΣ ΤΟΥ ΛΑΟΥ» – ΤΡΟΪΚΑΝΟΙ

Όχι στο πολυνομοσχέδιο σφαγής των δικαιωμάτων των εργαζομένων

Το Πολυνομοσχέδιο για το νέο μισθολόγιο–φτωχολόγιο,  την εργασιακή εφεδρεία και το προσυνταξιοδοτικό καθεστώς στο Δημόσιο οδηγεί στη μεγαλύτερη σφαγή των δικαιωμάτων των εργαζομένων και στη διάλυση του Δημόσιου Τομέα.

Οι βασικοί μισθοί που προβλέπονται βρίσκονται πολύ κάτω από τις τακτικές βασικές αποδοχές,  τα γενικά και ειδικά επιδόματα καταργούνται, καταργείται η αυτόματη μισθολογική εξέλιξη και το επίδομα γάμου,  οι αποδοχές, η μισθολογική και βαθμολογική εξέλιξη συνδέονται με την «αξιολόγηση–χειραγώγηση», με αποτέλεσμα για το σύνολο σχεδόν των εργαζομένων στο Δημόσιο να υπάρχουν δραματικές περικοπές. Το Νέο μισθολόγιο-φτωχολόγιο με ακόμα μεγαλύτερες μειώσεις των αποδοχών μας που ξεπερνούν ακόμα και το 40% ρίχνοντάς μας κάτω ακόμα κι από τα όρια φτώχιας.

Η επανακατάταξη του ήδη υπηρετούντος προσωπικού, οι οποίοι κατατάσσονται αυτόματα στους βαθμούς της κατηγορίας που υπηρετούν, με βάση τον συνολικό χρόνο πραγματικής δημόσιας υπηρεσίας, χάνουν ουσιαστικά έως και δύο βαθμούς. Για παράδειγμα ΤΕ υπάλληλος με 11 χρόνια υπηρεσία ήταν στον βαθμό Β΄ και τώρα κατεβαίνει στο βαθμό Δ΄. Αυτό βεβαίως έχει ως συνέπεια να χάσει από το μισθό του σχεδόν 300 €!! Ή, υπάλληλος ΔΕ με 27 χρόνια υπηρεσία ήταν στο βαθμό Α΄ και τώρα κατεβαίνει στο βαθμό Γ΄ χάνοντας περισσότερα από 300 € κοκ.

Εφεδρεία και συντάξεις

Οι προτάσεις τους για το προσυνταξιοδοτικό καθεστώς και την εφεδρεία οδηγούν στην απόλυση και την εξαθλίωση δεκάδες χιλιάδες οικογένειες εργαζομένων στο Δημόσιο.

Για όσους ενταχθούν στο καθεστώς της εργασιακής εφεδρείας προβλέπεται ότι θα αμείβονται με το 60% του βασικού μισθού του τελευταίου μήνα πριν βγει στην εφεδρία!! Επίσης, για την εργασιακή εφεδρεία και συγκεκριμένα για όσους βρίσκονται κοντά στη σύνταξη, προβλέπεται ότι οι οργανικές θέσεις των υπαλλήλων στο δημόσιο (περιλαμβανομένων ΝΠΔΔ) καταργούνται αυτοδικαίως με την παρέλευση ενός μηνός από την έναρξη ισχύος του νόμου, ενώ οι υπάλληλοι τίθενται σε προσυνταξιοδοτική διαθεσιμότητα από την κατάργηση της θέσης και μέχρι τη συμπλήρωση 35ετούς πραγματικής συντάξιμης δημόσιας υπηρεσίας και του 55ου έτους της ηλικίας. Όσοι δε έχουν συμπληρώσει 35ετία και είναι 55 ετών απολύονται άμεσα.

Από  την εργασιακή εφεδρεία το πολυνομοσχέδιο εξαιρεί τους νοσηλευτές, τους γιατρούς και το παραϊατρικό προσωπικό. Δεν εξαιρεί  όμως από την εφεδρεία και την κατάργηση οργανικών θέσεων,  τους διοικητικούς υπαλλήλους των νοσοκομείων, το τεχνικό προσωπικό των νοσοκομείων και το βοηθητικό προσωπικό.

«Κρατικός» υπάλληλος – χωρίς οργανική θέση

Εισάγει για πρώτη φορά την έννοια του κρατικού υπαλλήλου. Αρχικά αφορά υπαλλήλους  που υπηρετούν σε υπηρεσίες της κεντρικής ή αποκεντρωμένης Διοίκησης, αλλά και αυτή είναι μια «πιλοτική» εφαρμογή που άμεσα είναι σίγουρο ότι  θα επεκταθεί σε όλους τους εργαζόμενους στο στενό δημόσιο τομέα και στα ΝΠΔΔ.

Οι εργαζόμενοι ανήκουν στο Κράτος και διοικούνται από τον υπουργό  Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής  Διακυβέρνησης και τον οικείο υπουργό. Οι υπάλληλοι πλέον  παύουν να ανήκουν αποκλειστικά στα οικεία υπουργεία και επομένως χάνουν και τις οργανικές τους θέσεις.

Αυτή η κυβερνο-τροϊκανή «πρωτοτυπία» έχει πολλαπλούς στόχους. Ο υπάλληλος χωρίς τη συγκεκριμένη οργανική θέση δεν έχει καμία συνταγματικά κατοχυρωμένη μονιμότητα και ανά πάσα στιγμή κινδυνεύει να βρεθεί με την απόλυση στο χέρι. Με τις συνεχείς μετακινήσεις η κυβέρνηση θα προσπαθεί να «μπαλώνει» τα κενά στελέχωσης, χωρίς να προσλαμβάνει μόνιμο προσωπικό ή και συμβασιούχους. Οι «άτακτοι» και μη συμβιβασμένοι υπάλληλοι θα παίρνουν μια «δυσμενή» μετακίνηση-μετάθεση (τάχα μου για «υπηρεσιακές» ανάγκες) για να… «μαζευτούν», εντείνοντας τα ήδη έντονα κομματικά και πελατειακά φαινόμενα στο Δημόσιο, τις διώξεις και το βόλεμα των ημετέρων.

Περικοπή στο εφάπαξ αναδρομικά 15% – 20%. Περικοπή μέχρι και 50% στις επικουρικές συντάξεις. Νέες φορολογικές ρυθμίσεις με 5.000 αφορολόγητο και κατάργηση όλων των φοροελαφρύνσεων.

Μοναδικό φρένο στην ανάπτυξη αγώνων – οι ηγεσίες των συνδικάτων  

Οι ηγεσίες των συνδικάτων  αποτελούν το μοναδικό εμπόδιο στην ανάπτυξη των αγώνων που χρειάζονται για να ανατραπεί αυτή η πολιτική και αυτή η κυβέρνηση αλλά και να ξεκουμπιστεί η Τρόικα!

Οι συνδικαλιστικές ηγεσίες δεν προσφέρουν καμία πολιτική πρόταση για το ποιος πρέπει να πληρώσει την κρίση που περνάμε! Δεν παρουσιάζουν κανένα σχέδιο αγώνα! Δεν έχουν καμία πρόταση για το συντονισμό και την κλιμάκωση των αγώνων!

Οι ξεπουλημένες τακτικές της όλη την προηγούμενη περίοδο και η απόλυτη σύμπραξη τους με τις πολιτικές του μεγάλου κεφαλαίου απογοήτευσαν το κίνημα το οποίο νιώθει τώρα μόνο και εντελώς ανήμπορο να δώσει τις μάχες που χρειάζεται.   

Ποιον πείθει άραγε με την τακτική της και την αυτοκριτική της η ηγεσία της ΠΑΣΚΕ, όπου έχει υπάρξει, η τάχα μου  διαφοροποίηση της από την κεντρική πολιτική της ΠΑΣΚΕ και του ΠΑΣΟΚ; Ποιον νομίζουν ότι μπορούν να κοροϊδέψουν με αυτές τους τις γλυκανάλατες κουβέντες που ο μόνος λόγος που λέγονται είναι για να περισώσουν ότι μπορούν μπροστά στη γενική κατακραυγή των εργαζομένων. Τι σημαίνει «εμείς είμαστε το ΠΑΣΟΚ, οι κυβερνώντες δεν είναι ΠΑΣΟΚ» ; Σε ποιον τα πουλάνε  αυτά και ποιον νομίζουν ότι μπορούν να πείσουν;

Όχι, κύριοι. Το ΠΑΣΟΚ είναι αυτό που κυβερνά! Κι αυτά που κάνει σήμερα δεν είναι τίποτε άλλο από προέκταση των πολιτικών του των προηγούμενων θητειών του, όταν κτυπούσε αλύπητα το εργατικό κίνημα –  κι όταν έβαζε τα ιδιωτικά ιατρεία μέσα στα δημόσια νοσοκομεία μας. Κι αν εσείς θέλετε να διαφοροποιηθείτε, το πρώτο πράγμα που οφείλεται να κάνετε είναι τη δημόσια αυτοκριτική σας και στη συνέχεια να προχωρήσετε στη μαζική διάσπαση αυτού του κόμματος που έχει το θράσος, την αλαζονεία και την αισχρότητα να ονομάζει τον εαυτό του σοσιαλιστικό.

Θέλετε, εσείς, οι συνδικαλιστές του ΠΑΣΟΚ να έρθετε πραγματικά σε σύγκρουση με την κυβέρνηση; Ο τρόπος είναι απλός: Πρώτον, προχωρήστε, αφού εσείς ελέγχεται τα συνδικάτα, σε ένα σχέδιο κλιμάκωσης γενικών απεργιακών κινητοποιήσεων, με στόχο να πέσει η κυβέρνηση των Τροϊκανών, γιατί δεν υπάρχει κανένας άλλος τρόπος να αναχαιτιστεί η βαρβαρότητα που επιβάλλουν. Και δεύτερο, σηκωθείτε και φύγετε απ’ αυτό το κόμμα, και προτείνετε στην κοινωνία μια εναλλακτική πολιτική πρόταση, με πραγματικό σοσιαλιστικό περιεχόμενο, και ένα εναλλακτικό πολιτικό φορέα σ’ αυτό των σοσια-ΛΗΣΤΏΝ. Δεν είστε διατεθειμένοι να τα κάνετε αυτά; Ε, τότε μη μιλάτε!

Οι εργαζόμενοι δεν είναι κουτοί. Μπορεί να είναι απογοητευμένοι αλλά είναι και οργισμένοι – και ξέρουν ότι η ευθύνη για τη σημερινή κατάσταση βρίσκεται στους σοσια-ληστές που κυβερνούν και στους σοσια-ληστές που βρίσκονται στην ηγεσία των συνδικάτων και αρνούνται να οργανώσουν την αντίσταση!

Αυτό ονομάζεται ξεπούλημα κι αυτές οι ηγεσίες ξεπουλημένες! Γιατί τι άλλο μπορεί να είναι όταν ακόμα και στις σημερινές συνθήκες, οι ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ δεν έχουν προχωρήσει σε ουσιαστικές και επαναλαμβανόμενες απεργίες διαρκείας, με στόχο την πτώση της κυβέρνησης και αρκούνται σε τουφεκιές στον αέρα; Απεργίες οι οποίες να συνοδεύονται από καταλήψεις και αποκλεισμούς – υπουργείων, δήμων, λιμανιών, αεροδρομίων, σ΄ όλη την Ελλάδα.

Και τι να πει κανείς για τον πρόεδρο της ΓΣΕΕ, ο οποίος για να δικαιολογήσει την αδράνειά του ανακάλυψε ότι «έχουμε μπροστά μας μαραθώνιο»; Με άλλα λόγια «δεν κάνω τίποτα ουσιαστικό σήμερα, θα περάσουν βέβαια τα μέτρα, αλλά μην ανησυχείτε θα αγωνιστούμε στο μέλλον, γιατί ο αγώνας είναι μαραθώνιος». Ντροπή!

Τα καθήκοντα των αγωνιστών της βάσης

Γι  αυτό οι ανιδιοτελείς ανένταχτοι αγωνιστές δεν έχουν άλλη επιλογή από το να πάρουν πρωτοβουλίες και να κινηθούν στο επίπεδο της βάσης του συνδικαλιστικού κινήματος, σε πρωτοβάθμια σωματεία και ομοσπονδίες, για να θέσουν στους εργαζόμενους μαχητικές προτάσεις πάλης.

Με επαναλαμβανόμενες απεργίες κλάδων και ομοσπονδιών με στόχο απεργιακές κινητοποιήσεις διαρκείας, με συντονισμό των διάφορων χώρων που βρίσκονται σε κινητοποιήσεις, στην κατεύθυνση επαναλαμβανόμενων γενικών απεργιών, με σύνδεση των απεργιών με το «Δεν Πληρώνουμε τα νέα χαράτσια», με σύνδεση της πάλης με τους εργαζόμενους στην υπόλοιπη Ευρώπη. Μόνο έτσι μπορούμε να αναχαιτίσουμε τη βάναυση απάνθρωπη επίθεση. Άλλος δρόμος δεν υπάρχει! Όσο δύσκολο κι αν είναι αυτό, αποτελεί μονόδρομο.