Το τελευταίο διάστημα ακροδεξιές ομάδες στις ΗΠΑ, με την παρότρυνση και στήριξη του Αμερικανού προέδρου Ντόναλτ Τραμπ και του αμερικάνικου κατεστημένου, οργανώνουν συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας, απαιτώντας την άρση των μέτρων που έχουν επιβληθεί σε όλη τη χώρα για τον περιορισμό του κορονοϊού.
Αυτές οι διαδηλώσεις έρχονται την ίδια περίοδο που οι ΗΠΑ βρίσκονται στο επίκεντρο της κρίσης του κορονοϊού, όπου τον τελευταίο μήνα η χώρα θρηνεί πάνω από 1.000 νεκρούς επί καθημερινής βάσης.
Σύμφωνα με ειδικούς, εάν ο Τραμπ δεν είχε υποτιμήσει σε τέτοιο βαθμό την πανδημία και είχε λάβει μέτρα 2 εβδομάδες νωρίτερα, θα μπορούσε να έχει αποφευχθεί μέχρι και το 90% των θανάτων! Αντί όμως το αμερικάνικο κατεστημένο να πάρει κάποιο «μάθημα» από αυτό, ακολουθεί την ίδια εγκληματική στάση που θα σημαίνει δεκάδες χιλιάδες περισσότερους νεκρούς.
Ακροδεξιές διαδηλώσεις
Σε μια σειρά πόλεις και πολιτείες των ΗΠΑ, όπως το Μίσιγκαν, το Οχάιο, το Τέξας, η Καλιφόρνια κ.α., ομάδες ακροδεξιών κινητοποιούνται για να διαμαρτυρηθούν με το πρόσχημα ότι προσβάλλονται τα πολιτικά και συνταγματικά τους δικαιώματα, καθώς, όπως υποστηρίζουν, η καραντίνα αποτελεί μια μορφή «τυραννίας». Παράλληλα προσπαθούν να ασκήσουν πίεση στους κυβερνήτες των πολιτειών για να ανοίξει άμεσα η οικονομία.
Σε αυτές τις συγκεντρώσεις συμμετέχει ένα μεγάλο φάσμα της αμερικανικής ακροδεξιάς. Από συνωμοσιολόγους, μέχρι οπαδούς του Τραμπ αλλά και ένοπλες νεοναζιστικές ομάδες κατεβαίνουν στους δρόμους για να διαδηλώσουν.
Σε μια διαμαρτυρία στο Ιλλινόις, εμφανίστηκε διαδηλωτής με ένα πλακάτ που έγραφε «η εργασία απελευθερώνει». Πρόκειται για μια ανατριχιαστική φράση που βρισκόταν στις πύλες των ναζιστικών στρατοπέδων συγκέντρωσης, όπως του Άουσβιτς. Ενώ οι εικόνες από τη συγκέντρωση στο Μίσιγκαν, με τους ακροδεξιούς να μπαίνουν με τα όπλα στο Καπιτώλιο της πολιτείας την ώρα που ήταν σε εξέλιξη συνεδρίαση, δεν αφήνουν πολλά περιθώρια παρερμηνείας ούτε για την ιδεολογία των συγκεντρωμένων ούτε για τις πρακτικές που θα ακολουθήσουν στο μέλλον.
Με την στήριξη Τραμπ και των media…
Ο Τραμπ από την πλευρά του προσπάθησε να παρουσιάσει τις κινητοποιήσεις ως αυθόρμητες, δηλώνοντας ότι κατανοεί την αγανάκτηση των απλών εργαζομένων:
«Έχουν fever cabin.(σημ.: το σύνδρομο που προκαλείται από μεγάλες περιόδους εγκλεισμού σε κλειστούς χώρους) Θέλουν τη ζωή τους πίσω. Αυτοί οι άνθρωποι αγαπούν τη χώρα μας. Θέλουν να επιστρέψουν στη δουλειά»
Θέλοντας να τους υποστηρίξει, ο σύμβουλος του Λευκού Οίκου, Στίβεν Μουρ, έχει αναφερθεί επανειλημμένα στους ακροδεξιούς διαδηλωτές με τη φράση «η σύγχρονη Ρόζα Παρκς»…
Στο ίδιο μήκος κύματος βρίσκεται και η εφημερίδα του μεγάλου κεφαλαίου «Wall Street Journal» μέσα από το άρθρο της
«Η εξέγερση του περιορισμού: Οι απλοί Αμερικανοί που διαμαρτύρονται για να ανοίξουν ξανά την οικονομία αντιμετωπίζουν μόνο την περιφρόνηση από την ελίτ».
Αλήθεια, για ποια «περιφρόνηση από την ελίτ» μιλάει το μιντιακό κατεστημένο των ΗΠΑ;
…αλλά και με τη χρηματοδότηση από το κατεστημένο
Στην πραγματικότητα, οι συγκεντρώσεις αυτές χρηματοδοτούνται από το αμερικάνικο κατεστημένο.
Η συγκέντρωση στο Μίσιγκαν οργανώθηκε από τον Συντηρητικό Συνασπισμό του Μίσιγκαν, ένα ίδρυμα που χρηματοδοτείται από την οικογένεια της Μπέτσι Ντεβος, η οποία είναι υφυπουργός Παιδείας της κυβέρνησης Τραμπ.
Αντίστοιχα, η συγκέντρωση που πραγματοποιήθηκε στο Αϊντάχο έγινε κάτω από το κάλεσμα του Ρεπουμπλικάνου κυβερνήτη Μπραντ Λιτλ και με τη χρηματοδότηση των ιδρυμάτων Donors Capital Fund και Castle Rock.
Δεν υπάρχει πιο καθαρός τρόπος για να καταλάβει κανείς ότι αυτές οι συγκεντρώσεις πραγματοποιούνται προκειμένου να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντα του τμήματος εκείνου της αμερικανικής άρχουσας τάξης που θέλει το άμεσο άνοιγμα της οικονομίας, με κόστος ανθρώπινες ζωές. Ας σημειώσουμε μόνο ότι οι νεκροί από τον κορονοϊό στις ΗΠΑ μέσα σε περίπου δύο μήνες έχουν ξεπεράσει τους νεκρούς του πολέμου του Βιετνάμ που κράτησε δυο δεκαετίες.
Η αγωνία του Τραμπ και του μεγάλου κεφαλαίου
Ο Τραμπ από την πρώτη στιγμή έτρεξε να ενθαρρύνει τις συγκεντρώσεις αναρτώντας tweet για την «απελευθέρωση» της Μινεσότα, του Μίσιγκαν και της Βιρτζίνια.
Δεν είναι τυχαίο ότι ο Τραμπ ρίχνει το βάρος του στις συγκεκριμένες πολιτείες, στις οποίες οι κυβερνήτες προέρχονται από το κόμμα των Δημοκρατικών. Θέλει με αυτό τον τρόπο να στρέψει τα βέλη του εναντίον των πολιτικών του αντιπάλων. Επιπλέον, αυτές οι τρεις πολιτείες είναι κρίσιμες για την επανεκλογή του στις επερχόμενες εκλογές. Με αυτό τον τρόπο κινητοποιεί τους ψηφοφόρους του ελπίζοντας ότι θα δημιουργήσουν ένα ευνοϊκό κλίμα για να κερδίσει την μάχη των εκλογών.
Το πιο σημαντικό όμως, είναι η εμφανής αγωνία του Τραμπ για να ανοίξει η οικονομία όσο πιο γρήγορα γίνεται. Αυτό δεν είναι κάτι για το οποίο αγωνιά μόνο ο Τραμπ. Μαζί με αυτόν αγωνιά και ο κύριος όγκος του αμερικανικού αλλά και του διεθνούς κεφαλαίου. Έτσι περνάνε σε μια από κοινού επίθεση ενάντια στους περιορισμούς για την προστασία της δημόσιας υγείας, για να διαφυλάξουν τη θέση τους στο διεθνή καπιταλιστικό ανταγωνισμό και, τελικά, τα κέρδη τους.
Άλλωστε δεν είναι τυχαίο ότι αντίστοιχες συγκεντρώσεις, με τη συμμετοχή ακροδεξιών ομάδων, πραγματοποιούνται και σε άλλες χώρες, όπως στη Βραζιλία με τη στήριξη του εκεί προέδρου, Μπολσονάρο, στην Αγγλία κ.α.
Η πομπώδης δήλωση του πολυεκατομμυριούχου ιδιοκτήτη της πολυεθνικής Τέσλα, Έλον Μασκ, «Free America Now» (Απελευθερώστε Τώρα την Αμερική), αντικατοπτρίζει με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο τις προτεραιότητες αυτών των ανθρώπων…
Μπλόκο στην ακροδεξιά και το σύστημα που τη γεννά
Η Αριστερά και το εργατικό κίνημα, πρέπει να αποκαλύψει τους κινδύνους που βρίσκονται πίσω από αυτές τις συγκεντρώσεις. Ο τρόπος με τον οποίο κινητοποιήθηκαν οι νοσηλευτές του Ντένβερ απέναντι σε μια τέτοια συγκέντρωση αποτελεί μια πολύ δυνατή εικόνα. Παρά την κούραση από τη μάχη που δίνουν καθημερινά στα νοσοκομεία τους, αποφάσισαν να σταθούν μπροστά από τα αυτοκίνητα των ακροδεξιών συγκεντρωμένων με στόχο να τους μπλοκάρουν.
Αυτές οι εικόνες αποτελούν έμπνευση για τους αγώνες που έχουμε να δώσουμε μπροστά μας την επόμενη περίοδο. Πρέπει να αποτελέσουν παράδειγμα για το εργατικό κίνημα και τη νεολαία γενικά, στη μάχη ενάντια στην ακροδεξιά, τους νεοναζί και το σύστημα.
