Δημοσιεύουμε άρθρο των Giuliano Brunetti & Massimo Amadori, μελών της Διεθνούς Αντίστασης- Resistenze Internazionali (αδελφή οργάνωση του «Ξ» στην Ιταλία και μέλος της ISA). Τη μετάφραση έκανε η σ. Μαρία Καπαράκη.
Παρά την τραγωδία που λαμβάνει χώρα στην Ιταλία, ο Σύνδεσμος Ιταλών Βιομηχάνων Confindustria (ο αντίστοιχος ΣΕΒ) συνεχίζει να απαιτεί να παραμείνουν ανοιχτά τα εργοστάσια και οι παραγωγικές μονάδες, στάση που τον καθιστά ανοιχτά υπεύθυνο για την εξάπλωση της πανδημίας και την επιδείνωση της κατάστασης στη χώρα.
Με πάνω από 7.500 νεκρούς μέσα σε μόλις ένα μήνα, και πάνω από 74.000 επιβεβαιωμένα κρούσματα, η Ιταλία είναι αυτή τη στιγμή στο επίκεντρο της πανδημίας του κορονοϊού, με 600-700 θανάτους καθημερινά. Και, δυστυχώς, τα νούμερα των επιβεβαιωμένων κρουσμάτων αντικατοπτρίζουν εν μέρει μόνο την πραγματική κατάσταση, δεδομένου ότι δεν υπάρχει η δυνατότητα διενέργειας τεστ σε όλους. Είναι δύσκολο να γίνουν σαφείς εκτιμήσεις, αλλά είναι σίγουρο ότι τα πραγματικά κρούσματα στην Ιταλία αυτή τη στιγμή είναι εκατοντάδες χιλιάδες.
Η απουσία του απαραίτητου εξοπλισμού για τη διενέργεια τεστ, σε συνδυασμό με την παράλογη και χαοτική διαχείριση της κατάστασης, έχει οδηγήσει σε σφοδρή σύγκρουση μεταξύ της κεντρικής κυβέρνησης και των κυβερνώντων διαφόρων περιοχών, όπως η Βενετία και η Τοσκάνη, οι οποίοι απαιτούν τεστ για όλους, όπως συνιστά άλλωστε ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας.
Η οργάνωσή μας Διεθνής Αντίσταση (Resistenze Internazionali) πιστεύει ότι είναι πολύ σημαντικό να γίνουν μαζικά τεστ άμεσα, ξεκινώντας από τους εργαζόμενους στον τομέα της υγείας, όσους δουλεύουν στο λιανεμπόριο και τις συγκοινωνίες, όσους εργαζόμενους είναι σε επαφή με το κοινό, καθώς και τους βιομηχανικούς εργάτες που δουλεύουν σε κλειστούς χώρους. Η διενέργεια τεστ είναι υψίστης σημασίας, έτσι ώστε να εντοπιστούν το συντομότερο δυνατόν τα κρούσματα, να περιοριστούν, να τεθούν υπό παρακολούθηση και να τους προσφερθεί η απαραίτητη ιατρική περίθαλψη. Ταυτόχρονα, οι συνθήκες υγείας θα πρέπει να παρακολουθούνται στενά σε χώρους όπως τα γηροκομεία και οι φυλακές, όπου εκατοντάδες άνθρωποι ζουν πολύ κοντά ο ένας στον άλλο και βρίσκονται σε υψηλό ρίσκο.
Αυτή τη στιγμή το νοσοκομειακό προσωπικό- που έρχεται καθημερινά σε επαφή με ασθενείς του Covid-19- δεν έχει εξεταστεί, την στιγμή που διάφοροι ποδοσφαιριστές, διασημότητες και πολιτικοί φαίνεται να έχουν πρόσβαση στο τεστ χωρίς καμία δυσκολία… Παράλληλα, η είδηση ότι μια ιδιωτική ιταλική εταιρεία εξήγαγε μισό εκατομμύριο τεστ στις ΗΠΑ, έχει προκαλέσει μαζική οργή στον κόσμο.
Το Εθνικό Σύστημα Υγείας της χώρας, αντιμέτωπο με την εξάπλωση της πανδημίας, καταρρέει. Εκατοντάδες εργαζόμενοι στον τομέα της υγείας, νοσηλευτές και γιατροί έχουν ήδη αρρωστήσει ενώ εργάζονται. Οι συντηρητικές εκτιμήσεις είναι ότι το 8% των εργαζομένων στον τομέα της υγείας έχει προσβληθεί από τον ιό. Παρ’ όλα αυτά, όλοι οι εργαζόμενοι στον τομέα της υγείας συνεχίζουν τη δουλειά τους με εξαιρετικό θάρρος και αυτοθυσία (και παρότι χιλιάδες νοσηλευτές δουλεύουν επισφαλώς). Είναι ενδεικτικό ότι αρκετές χιλιάδες γιατροί ανταποκρίθηκαν σε κάλεσμα της κυβέρνησης για τη δημιουργία μιας ομάδας 300 γιατρών που θα αποσταλούν στις πιο πληγείσες περιοχές.
***
Η κατάσταση των νοσοκομείων είναι τραγική στη Λομβαρδία, όπου 9 από τα 10 κρούσματα που καταλήγουν δεν προλαβαίνουν καν να μεταφερθούν σε μονάδες εντατικής θεραπείας. Πολλοί άνθρωποι πεθαίνουν σπίτι τους περιμένοντας για ώρες ένα ασθενοφόρο, ενώ πολλοί άλλοι πεθαίνουν ενώ είναι στο νοσοκομείο περιμένοντας να τους περιθάλψουν. Όλα τα παραπάνω, σε συνδυασμό με την απουσία αναπνευστήρων και κατάλληλου εξοπλισμού για τη θεραπεία της νόσου, είναι οι λόγοι για τους οποίους είναι τόσο υψηλή η θνησιμότητα στη Λομβαρδία.
Οι επιπτώσεις των πολιτικών λιτότητας που έχουν εφαρμοστεί όλα τα τελευταία χρόνια στη δημόσια υγεία είναι πλέον αισθητές. Τα 37 δις ευρώ περικοπών που έγιναν την τελευταία δεκαετία οδήγησαν σε αυτή την τραγική κατάσταση: αφαιρέθηκαν 70.000 κλίνες, εκατοντάδες νοσοκομεία και πτέρυγες έκλεισαν, ενώ χιλιάδες γιατροί και νοσηλευτές απολύθηκαν. Η δημόσια υγεία έχει κατακρεουργηθεί όλα τα τελευταία χρόνια, από όλες τις κυβερνήσεις, την κεντροδεξιά και την κεντροαριστερά, τη Λίγκα και τη Forza Italia, καθώς και από το Δημοκρατικό Κόμμα, και σήμερα πληρώνουμε τις συνέπειες.
Η πολύ κρίσιμη κατάσταση στον τομέα της υγείας και ο πολύ υψηλός αριθμός κρουσμάτων ανάγκασαν την κυβέρνηση να προτείνει με πρωθυπουργικό διάταγμα το κλείσιμο όλων των μη απαραίτητων παραγωγικών δραστηριοτήτων. Αυτό το -καθυστερημένο και ανεπαρκές- μέτρο έπρεπε να τεθεί κανονικά σε ισχύ νωρίτερα. Παρ ‘όλα αυτά, ο Σύνδεσμος Ιταλών Βιομηχάνων Confindustria πιέζει με όλα τα μέσα και τις δυνάμεις του να παραμείνουν ανοικτά όλα τα εργοστάσια, καθυστερώντας την εφαρμογή του διατάγματος. Από την άλλη πλευρά, σημαντικές αντιπροσωπείες εργαζομένων έχουν ήδη δηλώσει ότι εάν το διάταγμα δεν τεθεί σε ισχύ θα καλέσουν άμεσα απεργία.
Ας είμαστε σαφείς: το γεγονός ότι η Confindustria εξακολουθεί να απαιτεί να παραμείνουν ανοιχτά τα εργοστάσια και οι χώροι παραγωγής, σημαίνει ότι δεν κάνει τίποτα για τον περιορισμό της εξάπλωσης της πανδημίας και ότι είναι αντικειμενικά υπεύθυνη για την επιδείνωση της κατάστασης. Τα περιοριστικά και καταναγκαστικά μέτρα που έχουν εξαγγελθεί και έχουν εφαρμοστεί από τους εργαζόμενους και το γενικό πληθυσμό όλες τις τελευταίες ημέρες, ουσιαστικά υποσκάπτονται από τη συνέχιση της λειτουργίας των εργοστασίων, στα οποία εκατομμύρια εργάτες συνεχίζουν να δουλεύουν υπό συνθήκες που πυροδοτούν την εξάπλωση του ιού.
***
Το κύμα απεργιών σε όλη τη χώρα (συχνά ενάντια στη θέληση των συνδικαλιστικών ηγεσιών) οδήγησε στο κλείσιμο αρκετών σημαντικών εργοστασίων, αλλά δεν κατάφερε να σταματήσει την παραγωγή συνολικά. Χωρίς αυτή τη μαζική αντίσταση εκατοντάδων χιλιάδων εργατών που παλεύουν για το κλείσιμο των εργοστασίων και το δικαίωμά τους στην υγεία και την προστασία, είναι βέβαιο ότι η κυβέρνηση δεν θα είχε καν προτείνει το τελευταίο, ανεπαρκές της διάταγμα.
Εάν τα εργοστάσια -των οποίων τα προϊόντα δεν είναι πρώτης ανάγκης σε αυτή τη φάση- είχαν κλείσει πριν δύο βδομάδες, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι θα είχαν αποφύγει τη μόλυνση από τον ιό και ότι χιλιάδες οικογένειες δεν θα θρηνούσαν τους θανάτους των ανθρώπων τους αυτή τη στιγμή. Μόλις τελειώσει η παρούσα κατάσταση έκτακτης ανάγκης, οι ιδιοκτήτες αυτών των εργοστασίων και οι ενώσεις τους θα καλεστούν να λογοδοτήσουν για την τα ιστορικά αυτά εγκλήματα.
Αυτή η τεράστια κρίση για την υγεία, η οποία με τη σειρά της προετοιμάζει μια καταστροφική οικονομική κρίση, προκαλεί μια ριζική αλλαγή στη συνείδηση του κόσμου. Την ίδια στιγμή που οι άνθρωποι φοβούνται τη μόλυνση, υπάρχει μεγάλος θυμός ενάντια στην τρέχουσα διαχείριση της κρίσης από την κυβέρνηση. Παράλληλα, εκατομμύρια εργαζόμενοι ανησυχούν για τη δουλειά και τις οικονομικές τους συνθήκες, καθώς ανακοινώνονται εκατομμύρια απολύσεις.
Επιπλέον, όλο και περισσότεροι εργαζόμενοι αναρωτιούνται για το τι κάνει η Ευρωπαϊκή Ένωση για να βοηθήσει την Ιταλία σε αυτή την κρίσιμη κατάσταση. Την στιγμή που Κουβανέζοι και Κινέζοι γιατροί και νοσηλευτές καταφθάνουν στην Ιταλία για να βοηθήσουν τον πληθυσμό και τους άρρωστους, και η Ρωσία μας στέλνει βοήθεια, χώρες όπως η Γερμανία και η Τσεχία κατάσχουν τις μάσκες που προορίζονται για τη χώρα μας.
Η Ε.Ε., ακριβώς όπως και η Confindustria, θα έρθει αντιμέτωπη την επόμενη μέρα με την εργατική τάξη. Μια εργατική τάξη που σήμερα θυσιάζεται σαν πρόβατο στη σφαγή, και αύριο θα καλεστεί να πληρώσει και πάλι την οικονομική κρίση του καπιταλιστικού συστήματος. Η ώρα της αναμέτρησης θα έρθει, και την ώρα εκείνη θα θυμόμαστε όλους όσους κατέστρεψαν το Εθνικό Σύστημα Υγείας, όσους πίεζαν για ιδιωτικοποίηση της υγείας, όσους εισήγαγαν μέτρα λιτότητας, όσους κράτησαν τα εργοστάσια ανοιχτά για να υπερασπιστούν τα κέρδη τους.
