Το Σάββατο 3 Αυγούστου στο Ελ Πάσο του Τέξας, ένας νεαρός λευκός άντρας, ο Πάτρικ Κρούσιους, μπήκε στο τοπικό πολυκατάστημα της αλυσίδας Wallmart, όπου άρχισε να πυροβολεί, σκοτώνοντας εικοσιδύο ανθρώπους και τραυματίζοντας τουλάχιστον εικοσιτέσσερις. Λίγα λεπτά πριν το μαζικό έγκλημα, είχε αναρτήσει στο διαδίκτυο ένα ρατσιστικό παραλήρημα, με τίτλο «Η άβολη αλήθεια».
Η άβολη αλήθεια: ο ρατσισμός σκοτώνει
Στο κείμενό του, μιλάει για «εισβολή» μεταναστών από χώρες της Λατινικής Αμερικής και κατηγορεί το κόμμα των «Δημοκρατικών» ότι προσπαθεί να κερδίσει ψήφους με την πολιτική των «ανοιχτών συνόρων» και της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης σε «παράνομους». Κατηγορεί όμως εξίσου το κυβερνών κόμμα των «Ρεπουμπλικάνων», αφού κατά τη γνώμη του οι πολιτικές που εφαρμόζει ο Τραμπ και η κυβέρνησή του θα οδηγήσουν σε αύξηση των μεταναστευτικών ροών προς τις ΗΠΑ.
Όπως φαίνεται, για τον Κρούσιους δεν αρκούσαν οι πνιγμένοι μετανάστες στον ποταμό Ρίο Γράντε. Δεν του αρκούσαν οι άθλιες συνθήκες κράτησης στα καμπ που βρίσκονται σύνορα με το Μεξικό, ή η απάνθρωπη πολιτική που χωρίζει μετανάστες γονείς από τα ανήλικα παιδιά τους. Ήθελε κι άλλους νεκρούς, κι άλλους απελπισμένους ανθρώπους, επειδή δεν έτυχε να γεννηθούν λευκοί όπως ο ίδιος. Το παραπάνω περιστατικό όμως δεν προκαλεί έκπληξη, όταν τον «τόνο» δίνει η ίδια η κυβέρνηση, με τον ακραία ρατσιστικό λόγο του Ντόναλντ Τραμπ, ή οι «φύλακες του νόμου και της τάξης».
Ρατσισμός «καβάλα στο άλογο»
Την ίδια μέρα, σε μια άλλη πόλη του Τέξας, το Γκάλβεστον, δύο αστυνομικοί αποφάσισαν να ξυπνήσουν μνήμες από την εποχή της δουλείας. Οι φωτογραφίες που κάνουν το γύρο του διαδικτύου, με δύο λευκούς αστυνομικούς πάνω σε άλογα, να σέρνουν έναν Αφροαμερικανό, δεμένο με σκοινί, έχουν προκαλέσει μαζική οργή και αποτροπιασμό.
Ο 43χρονος Ντόναλντ Νίλι, που θεωρήθηκε ύποπτος από τους αστυνομικούς, σύμφωνα με τις πληροφορίες που κυκλοφόρησαν στα διάφορα ειδησεογραφικά site, είναι άστεγος και πάσχει από διπολική διαταραχή. Η οικογένεια του τον αναζητούσε εδώ και χρόνια και τον ανακάλυψε τελικά εξαιτίας της απερίγραπτης σύλληψής του. Οι αστυνομικοί του πέρασαν χειροπέδες, τον έδεσαν με ένα σκοινί και τον ανάγκασαν να τους ακολουθήσει πεζός, ενώ οι ίδιοι βρίσκονταν πάνω σε άλογα, μέχρι το αστυνομικό τμήμα. Η «δικαιολογία» τους ήταν ότι δεν υπήρχε άμεσα διαθέσιμο περιπολικό για να τον μεταφέρουν.
Οι μαζικές αντιδράσεις οργής για το περιστατικό, ανάγκασαν τον αρχηγό του τοπικού αστυνομικού τμήματος να «απολογηθεί» για την απίστευτη συμπεριφορά των υπαλλήλων του:
«Πρώτα απ όλα, πρέπει να απολογηθώ στον κύριο Νίλι για αυτό τον αχρείαστο εξευτελισμό … πιστεύω ότι οι αστυνομικοί έδειξαν κακή κρίση σε αυτή την περίπτωση και θα μπορούσαν να έχουν περιμένει μέχρι να φτάσει περιπολικό στο σημείο της σύλληψής. Οι αστυνομικοί μου δεν είχαν κακές προθέσεις κατά τη σύλληψη, αλλά έχουμε άμεσα αλλάξει την πολιτική μας για να αποτρέψουμε τη χρήση αυτής της πρακτικής και σκοπεύουμε να αναθεωρήσουμε όλες τις διαδικασίες και τη σχετική εκπαίδευση, ώστε να χρησιμοποιούνται πιο κατάλληλες μέθοδοι».
Η παραπάνω δήλωση όμως, παρά την αρχική απολογία, είναι στην πραγματικότητα προκλητική! Στην ουσία, ο αρχηγός του τμήματος λέει ότι μέχρι και πριν από το περιστατικό, οι αστυνομικοί εκπαιδεύονταν να σέρνουν ανθρώπους πάνω από τις σέλες των αλόγων τους! Όπως σχολιάζουν πολλοί χρήστες των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, αν ο ύποπτος ήταν λευκός, δε θα είχε υποστεί αυτή την εξευτελιστική συμπεριφορά.
«Υπάρχει και η άλλη Αμερική»
Όπως λέει ένα παλιό σύνθημα, «υπάρχει και η άλλη Αμερική». Οι ΗΠΑ δεν είναι μόνο η χώρα του ακραίου ρατσισμού και των διακρίσεων. Από τη μια μεριά έχουμε τη φτώχεια και την ανισότητα, συνεχή περιστατικά ρατσιστικής βίας, ατιμωρησίας της αστυνομίας, απάνθρωπης συμπεριφοράς προς τους μετανάστες και τους πρόσφυγες, σεξισμό και διακρίσεις απέναντι στις γυναίκες και τους ΛΟΑΤ.
Από την άλλη, έχουμε την Αμερική των κινημάτων, της αντίστασης, των γυναικών που βγήκαν κατά εκατομμύρια στους δρόμους τη μέρα της ορκωμοσίας του Τραμπ για να διαδηλώσουν ενάντια στο ρατσισμό και το σεξισμό. Έχουμε τις ΗΠΑ της νεολαίας, που κατά 50% προτιμά το σοσιαλισμό σε σχέση με τον καπιταλισμό. Αυτή η Αμερική δεν τρομάζει, αλλά εξοργίζεται από τα εγκλήματα μίσους και την αστυνομική αυθαιρεσία. Αυτή η Αμερική βρίσκεται τα τελευταία χρόνια όλο και πιο συχνά στους δρόμους, διεκδικώντας ανθρώπινους μισθούς, αξιοπρεπή στέγη, δωρεάν υγεία και παιδεία, ισότητα, σεβασμό, αλληλεγγύη. Αυτή είναι η Αμερική της ελπίδας και της αισιοδοξίας για ένα καλύτερο μέλλον, σε έναν καλύτερο κόσμο.
