Διανύουμε μια κρίσιμη φάση όσον αφορά το μέλλον των κινητοποιήσεων στο χώρο της παιδείας. Η κυβέρνηση αξιοποιώντας το σταμάτημα της απεργίας διαρκείας των δασκάλων αισθάνεται ενισχυμένη στην προσπάθειά της να αποτρέψει ένα πανεκπαιδευτικό ξεσηκωμό και να σταματήσει την εξάπλωση των καταλήψεων σε σχολεία και σχολές ώστε να μπορέσει να περάσει το νέο νόμο πλαίσιο και την αναθεώρηση του άρθρου 16 πιθανά το Γενάρη. Για μας πρέπει να είναι κατανοητό ότι για να σταματήσουμε την κατάθεση και ψήφιση του νέου νόμου πλαίσιο και την αναθεώρηση του άρθρου 16 και για να ανατρέψουμε συνολικά την αντιεκπαιδευτική πολιτική οι κινητοποιήσεις μας θα πρέπει να συνεχιστούν και να οδηγήσουν σε ένα ισχυρό πανεκπαιδευτικό μέτωπο.
Πανεκπαιδευτικός και Πανεργατικός Αγώνας: το κλειδί
Η συνέχιση των καταλήψεων, τα κοινά πανεκπαιδευτικά συλλαλητήρια με δασκάλους, καθηγητές, μαθητές, η σύνδεση του αγώνα με τους εργαζόμενους μέσα από το κάλεσμα καλά οργανωμένων γενικών απεργιών από ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ είναι μονόδρομος.
Η νεολαία στη Γαλλία την περασμένη άνοιξη χρειάστηκε 3 μήνες αγώνα, με καταλήψεις διαρκείας, γενικές απεργίες, κινητοποιήσεις 3 εκατομμυρίων για να αναγκάσει την κυβέρνηση να αποσύρει το νόμο για τη σύμβαση πρώτης απασχόλησης (CPE).
Λάθη και ευθύνες των ηγεσιών
Οι δάσκαλοι στην Ελλάδα έκαναν έναν ηρωικό αγώνα 6 βδομάδων, με μεγάλες οικονομικές θυσίες και δεν κατάφεραν να λυγίσουν την κυβέρνηση ουσιαστικά γιατί στην μεγαλύτερη διάρκεια του αγώνα τους ήταν μόνοι τους. H έναρξη του αγώνα από τις 18 Σεπτέμβρη όταν οι φοιτητές είχαν εξεταστική, οι μαθητές μόλις είχαν ξεκινήσει τα σχολεία και οι καθηγητές της ΟΛΜΕ δεν ήταν έτοιμοι για αγώνα διαρκείας τορπίλισε εξαρχής τις προοπτικές του πανεκπαιδευτικού μετώπου και δημιούργησε τη σημερινή κρίσιμη κατάσταση όπου οι δάσκαλοι σταμάτησαν την στιγμή που μπαίνουν μαθητές και φοιτητές.
Να ξεπεράσουμε τις αδυναμίες του Πανελλαδικού Συντονιστικού
To Πανελλαδικό Συντονιστικό των κατειλημμένων σχολών δεν συνεδρίασε καν από τον περασμένο Ιούνη, με αποτέλεσμα να μην υπάρξει έγκαιρα πρόταση αγώνα , τη στιγμή που η ΔΑΠ είχε ήδη προετοιμαστεί για να εμποδίσει τις καταλήψεις και να βοηθήσει την κυβέρνηση να περάσει την πολιτική της.
Πρέπει να συνεχίσουμε!
Η κυβέρνηση αρνείται να αποσύρει τα μέτρα και να ικανοποιήσει τα αιτήματα του χώρου της εκπαίδευσης. Ταυτόχρονα όμως φοβάται και τρέμει μπροστά στην προοπτική πανεκπαιδευτικού αγώνα. Για αυτό προσπαθεί να διασπάσει τις γραμμές μας μεταφέροντας τη συζήτηση για το άρθρο 16 το Γενάρη (μετά από πρόταση της συμπολίτευσης του ΠΑΣΟΚ) και αφήνοντας ανοιχτό το πότε θα καταθέσει το νέο νόμο πλαίσιο.Τώρα ο μόνος τρόπος να αντιστραφεί η κατάσταση είναι η συνέχιση και η μαζικοποίηση των καταλήψεων σε όλες τις σχολές. Ώστε να κρατήσουν και οι μαθητές, να ξαναπάρουν θάρρος δάσκαλοι-καθηγητές, να δημιουργηθεί το μέτωπο και να αναγκαστεί η κυβέρνηση σε πλήρη υποχώρηση.
Κομβική η ενότητα της αριστεράς
Απέναντι στην απροκάλυπτη προσπάθεια της ΔΑΠ να σπάσει τις καταλήψεις οι δυνάμεις που υποστηρίζουν τις κινητοποιήσεις πρέπει να είναι ενωμένες πάνω στη βάση των κεντρικών αιτημάτων του κινήματος προκειμένου να κερδηθούν οι συνελεύσεις και ταυτόχρονα να πειστεί το στρώμα εκείνο των φοιτητών που θέλει κινητοποιήσεις αλλά όχι κατάληψη προκειμένου να μη χαθεί άλλο εξάμηνο.
ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΓΣ
-Βδομαδιάτικες ΓΣ με ενωτικά πλαίσια των παρατάξεων που είναι υπέρ της συνέχισης του αγώνα
-Συνέχιση των καταλήψεων με 2ήμερη ή 3ήμερη διάρκεια ανά βδομάδα.
-Εκστρατεία ενημέρωσης της κοινωνίας για τα αιτήματά μας με εκδηλώσεις, συναυλίες, παρεμβάσεις σε δημόσιους χώρους.
-Συμμετοχή στα πανεκπαιδευτικά συλλαλητήρια στις 3 & 9/11 καθώς και στον τριήμερο γιορτασμό του Πολυτεχνείου 15-17/11
-Δημιουργία διασυντονιστικού με τη συμμετοχή εκλεγμένων αντιπροσώπων του συντονιστικού των κατειλημμένων σχολών, των συντονιστικών των μαθητών και των ΔΣ των ΔΟΕ-ΟΛΜΕ-ΠΟΣΔΕΠ για το συντονισμό του αγώνα.
