Η βαρβαρότητα συνεχίζεται. Η κυβέρνηση συνεχίζει να προσφέρει πλούτη στους τραπεζίτες την ίδια στιγμή που χτυπά ανελέητα τους εργαζόμενους.
Τα συνολικά ποσά που αυτή τη στιγμή έχουν δοθεί στους τραπεζίτες είτε με τη μορφή ρευστού είτε με τη μορφή εγγυήσεων βρίσκονται στα 78 δισ. € ποσό που αντιστοιχεί στο ένα τρίτο του ΑΕΠ! Αυτά τα χρήματα, που εκτινάσσουν και το έλλειμμα και το χρέος, καλούνται να πληρώσουν τα λαϊκά στρώματα, όπως απαιτούν με ωμότητα και κυνισμό οι κυβερνόντες.
Μετά το αλύπητο χτύπημα του βιοτικού επιπέδου, τη μείωση των μισθών, την κατάργηση του 13ου και 14ου μισθού, τη μείωση των συντάξεων και την αύξηση των ειδικών φόρων και του ΦΠΑ, μπαίνουμε σε νέο γύρο επιθέσεων. Ο ΟΣΕ «σφαγιάζεται», με τα κυβερνητικά ψέματα να μην έχουν ούτε τέλος ούτε όριο για τους υποτιθέμενους ψηλούς μισθούς των εργαζομένων! Στον ίδιο δρόμο οδηγείται η ΔΕΗ! Η παιδεία ξεπουλιέται στους ιδιώτες και για την αξιολόγηση της καλούνται να πάρουν αποφάσεις «διεθνείς οργανισμοί» όπως είναι ο ΟΟΣΑ – δηλαδή οι δηλωμένοι εχθροί της δημόσιας δωρεάν παιδείας! Στο όνομα των «μεγάλων έργων» που θα σώσουν τη χώρα, θυσιάζεται το περιβάλλον με συνοπτικές διαδικασίες!
Καταργούν την τελευταία προστασία: τις συλλογικές συμβάσεις
Και η διαδικασία ολοκληρώνεται με τους νέους νόμους που ετοιμάζει η κυβέρνηση που καταργούν τις συλλογικές συμβάσεις και στην ουσία, δηλαδή, κτυπούν την ίδια την έννοια του συνδικαλισμού. Οι συλλογικές συμβάσεις τις οποίες η κυβέρνηση θέλει να καταργήσει είναι αυτές που στην πραγματικότητα «εγγυώνται» το εισόδημα των 700 € τον μήνα! Δεν φτάνει που η κυβέρνηση έχει νομοθετήσει τα 592 € τον μήνα μικτά, για τους νέους εργαζόμενους, επιδιώκει να το γενικεύσει για όλο το εργατικό κίνημα, επιδιώκει να βάλει τους εξαθλιωμένους από την ανεργία εργαζόμενους σε ένα αδυσώπητο ανταγωνισμό για το ποιος θα «προσφερθεί» με λιγότερα για να πάρει μια θέση εργασίας.
Με τα εύσημα των
Γερμανών τραπεζιτών και
τα εγκώμια των «αγορών»!
Ο Παπανδρέου και η κυβέρνηση του θα περάσουν στην ιστορία σαν η πιο καταστροφική, βάρβαρη, γελοία και υποταγμένη στο διεθνές κεφάλαιο κυβέρνηση στη μεταπολιτευτική περίοδο.
Αυτός ο κύριος που μέχρι και το πρώτο τρίμηνο αυτού του χρόνου πέταγε κορώνες ενάντια στο ΔΝΤ και έλεγε πως λόγω των πολιτικών της Ν.Δ. η χώρα κινδυνεύει να χάσει την εθνική της ανεξαρτησία και αξιοπρέπεια, έχει φτάσει να παρουσιάζει την τρόικα σαν «ευλογία»!
Χωρίς να ντρέπεται πήγε στην Γερμανία (3 Οκτώβρη, στο Βερολίνο) για να βραβευθεί από τον πρόεδρο της Deutsche Bank δηλαδή τον πρόεδρο των Γερμανών τραπεζιτών, Γιόζεφ Άκερμαν, με βραβείο «Ειλικρίνειας και Θάρρους/Δύναμης»! Μαζί του βραβεύτηκε, την ίδια μέρα την ίδια ώρα και στον ίδιο χώρο ο γερμανός υπουργός οικονομικών, ο περιβόητος Σόιμπλε, ο πιο μεγάλος και χυδαίος υβριστής του ελληνικού λαού, ο οποίος μέχρι τον περασμένο Μάη δήλωνε σε όλους τους τόνους ότι δεν πρέπει να δοθεί ούτε ένα ευρώ ενίσχυσης στην Ελλάδα, γιατί οι Έλληνες είναι διεφθαρμένοι και τεμπέληδες!
Μαζί με τους Γερμανούς τραπεζίτες, τον Έλληνα πρωθυπουργό στηρίζουν και του δίνουν συγχαρητήρια όλοι οι διεθνείς χρηματοπιστωτικοί οργανισμοί, τα διεθνή ΜΜΕ και οι «αγορές». Όλοι οι εχθροί, δηλαδή, του ελληνικού λαού και των Ελλήνων εργαζομένων, του πλέκουν το εγκώμιο! Αυτό τα λέει όλα!
Πουλημένη
συνδικαλιστική ηγεσία
Το μεγαλύτερο σκάνδαλο όμως είναι η στάση της ηγεσίας των συνδικάτων – ιδιαίτερα του προέδρου της ΓΣΕΕ.
Πιο ξεδιάντροπος, ακόμα και από τον πρόεδρο του κόμματός του, ο Παναγόπουλος μιλώντας στα διεθνή μέσα ενημέρωσης είπε καθαρά (23/9/10) ότι δεν χρειάζονται άλλες απεργίες στην Ελλάδα γιατί έτσι και αλλιώς δεν βγαίνει τίποτα (βλ www.xekinima.org 24/9/10)!
Αποδεικνύει έτσι ότι ποτέ δεν ενδιαφέρθηκε για την ανατροπή των πολιτικών της κυβέρνησης. Ποτέ δεν ενδιαφέρθηκε για να αναπτυχθεί ένα κίνημα που να εμποδίσει την κυβέρνηση να επιβάλει τη διάλυση του βιοτικού επιπέδου και των κατακτήσεων δεκαετιών – που στην ουσία οδηγούν στην πλήρη διάλυση του κοινωνικού ιστού.
Πιστός στον δρόμο των προκατόχων του, που από τον συνδικαλισμό προήχθησαν σε βουλευτές και στη συνέχεια σε υπουργούς, ο κύριος αυτός δεν κρατάει ούτε τα προσχήματα!
Έτσι ένα πράγμα γίνεται ξεκάθαρο με ακόμη μεγαλύτερη σαφήνεια: Το ελληνικό εργατικό κίνημα είναι υποχρεωμένο να δώσει τη μάχη ενάντια στις πολιτικές της τρόικας και των κυβερνώντων, με τις κεντρικές συνδικαλιστικές ηγεσίες να λειτουργούν σαν φρένο στον αγώνα του! Αυτό το συμπέρασμα πρέπει να διαπεράσει κάθε εργαζόμενο!
Πρωτοβουλίες από τη βάση!
Η σκυτάλη πρέπει να δωθεί στη βάση του εργατικού και του συνδικαλιστικού κινήματος. Δεν έχουμε καμία άλλη επιλογή, οι εργαζόμενοι, από το να επιδιώξουμε με τον πιο συνειδητό τρόπο και μεθοδικά, να προτείνουμε συγκεκριμένες μορφές δράσης στο κίνημα σπρώχνοντας σωματεία και ομοσπονδίες σε μαχητικές, συντονισμένες και κλιμακούμενες κινητοποιήσεις, με στόχο την αναχαίτιση της επίθεσης.
Ιδιαίτερα αυτή την περίοδο, ο συντονισμός των ομοσπονδιών των ΔΕΚΟ όπως των εργαζομένων στον ΟΣΕ, στις Συγκοινωνίες και στην ΔΕΗ, είναι εκ των ουκ άνευ. Άλλοι κλάδοι που δέχονται άμεσα ή σύντομα θα δεχτούν επίθεση, πρέπει επίσης να συντονιστούν. Η Παιδεία είναι ένας εύφλεκτος χώρος στον οποίο η «Έμπορος της Παιδείας», Α. Διαμαντοπούλου, ετοιμάζεται να ανοίξει τις πόρτες στο ιδιωτικό κεφάλαιο και τους «διεθνείς» οίκους αξιολόγησης. Καταλήψεις διαρκείας είναι η μόνη απάντηση! Τα ΕΛΤΑ και η ΕΥΔΑΠ ακολουθούν κατά πόδας, με στόχο την διάλυση και ιδιωτικοποίησή τους.
Συντονισμός σε επίπεδο σωματείων και ομοσπονδιών! Είναι ο μόνος δρόμος που υπάρχει για το εργατικό κίνημα. Οργάνωση των αγωνιστών της βάσης, συνδικαλιστικά και πολιτικά, από τα κάτω, για την αναγέννηση του συνδικαλιστικού κινήματος και της αριστεράς, για την ανατροπή των πολιτικών του βάρβαρου καπιταλισμού και με στόχο μια εναλλακτική σοσιαλιστική κοινωνία, ελεύθερη και δημοκρατική.
