Αμάντα Κατερίνη, φιλόλογος, εκπαιδευτικός στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση
Στις 17/1 ψηφίστηκε στη Βουλή το νομοσχέδιο του ΥΠΕΠΘ για το νέο σύστημα διορισμών στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Το συντονιστικό των αναπληρωτών δηλώνει με ανακοίνωσή του ότι ο αγώνας θα συνεχιστεί και η εκπαιδευτική αριστερά θα σταθεί δίπλα τους, όχι μόνο γιατί έχουν δίκιο, αλλά και γιατί ο νόμος Γαβρόγλου αποτελεί αντιδραστική τομή στην εκπαίδευση με επιπτώσεις όχι μόνο στους αναπληρωτές, αλλά και σε όλη την εκπαιδευτική κοινότητα.
Σύμφωνα με τον νέο νόμο θα διαμορφώνεται ενιαίος αξιολογικός πίνακας κατάταξης των αναπληρωτών με βάση την προϋπηρεσία, τα ακαδημαϊκά κριτήρια(βαθμός πτυχίου ,2ο πτυχίο, μεταπτυχιακό, διδακτορικό, ξένες γλώσσες, γνώση Η/Υ, σεμινάρια άνω των 300 ωρών)και τα κοινωνικά κριτήρια. Κάθε δύο χρόνια οι αναπληρωτές θα καταθέτουν νέα αίτηση για πρόσληψη.
Οι επιπτώσεις
- Απαξιώνεται το πτυχίο, που θα όφειλε να εξασφαλίζει επαγγελματικά και εργασιακά δικαιώματα. Ενώ δηλ. το πτυχίο μοριοδοτείται με 12,5-25 μονάδες(7-21 είχε προτείνει αρχικά ο Υπουργός)ανάλογα με τον βαθμό(αντιφατικό για το ΥΠΕΠΘ που έχει δηλώσει σε όλους τους τόνους ότι είναι κατά της αριστείας)το μεταπτυχιακό μοριοδοτείται με 20 μονάδες και το διδακτορικό με 40!
- Πλήττεται ο δωρεάν χαρακτήρας της δημόσιας εκπαίδευσης, καθώς τα μεταπτυχιακά και τα σεμινάρια (τα οποία παρέχονται από κάθε είδους φορείς, συχνά αμφίβολης εγκυρότητας)έχουν δίδακτρα. Ήδη τράπεζες διαφημίζουν δάνεια για τον συγκεκριμένο σκοπό. Άρα πρόκειται για ταξική επιλογή αποκλεισμού των μη εχόντων εκπαιδευτικών, που ταυτόχρονα συμβάλλει στην εμπορευματοποίηση της εκπαίδευσης και την κερδοφορία της αγοράς.
- Η μη πρόσληψη εκπαιδευτικών που δουλεύουν χρόνια είναι το άλλο όνομα της απόλυσης και μάλιστα σε ηλικίες που είναι εξαιρετικά δύσκολο οι συνάδελφοι να σχεδιάσουν νέο πλάνο ζωής.
- Η απαξίωση της προϋπηρεσίας συνιστά κρατική αναλγησία, όταν αναπληρωτές περιπλανώμενοι για χρόνια στις εσχατιές της χώρας, με μισθούς που τους αναγκάζουν να σιτίζονται στις στρατιωτικές λέσχες, με ενοίκια δυσθεώρητα στις τουριστικές περιοχές, με τεράστιες επιπτώσεις στην προσωπική τους ζωή να χρειάζεται να κριθούν από την αρχή, χωρίς να υπολογίζεται η εκπαιδευτική αλλά και η κοινωνική τους προσφορά.
- Τα κριτήρια πρόσληψης θα μπορούν να αλλάζουν ανά διετία, όταν οι αναπληρωτές θα καταθέτουν την αίτηση για πρόσληψη. Και είναι βέβαιο ότι θα αλλάξουν, αφού ούτε και ο ΑΣΕΠ που αντικατέστησε την επετηρίδα εξασφαλίζει σήμερα τον διορισμό. Αποτέλεσμα :εργασιακή ομηρία και μόνιμη ανασφάλεια για τον εκπαιδευτικό.
Οι στόχοι του ΥΠΕΠΘ
Η κυβέρνηση με τον συγκεκριμένο νόμο μοιράζει προεκλογικά ψεύτικες ελπίδες για προσλήψεις σε 150000 αδιόριστους, ενώ οι θέσεις είναι ελάχιστες.
- Στην πραγματικότητα ανακυκλώνει την ανεργία, αλλά και την νομιμοποιεί μεταθέτοντας την ευθύνη στον εκπαιδευτικό και υποχρεώνοντάς τον σε ένα δια βίου κυνήγι πιστοποίησης των προσόντων του, ώστε να γίνει άξιος να εργασθεί.
- Διασπά τους εκπαιδευτικούς σε κατηγορίες διαφορετικών συμφερόντων, δημιουργεί ανταγωνισμό που οδηγεί στην ατομική έναντι της συλλογικής διεκδίκησης.
- Εμπεδώνει κουλτούρα αξιολόγησης(καθόλου τυχαία η δημοσίευση της ΥΑ στις 11/1 για την αυτοαξιολόγηση της σχολικής μονάδας)που θα επεκταθεί σε όλους τους εκπαιδευτικούς με στόχο τη χειραγώγησή τους, την αποσύνδεση πτυχίου-επαγγελματικών δικαιωμάτων(με βάση τις οδηγίες του ΟΟΣΑ)και εν τέλει την κατηγοριοποίηση εκπαιδευτικών και σχολείων και την άρση της μονιμότητας.
- Και φυσικά είναι υποκριτικό το επιχείρημα ότι οι πρόσθετοι τίτλοι ζητούνται για να αναβαθμιστεί το εκπαιδευτικό έργο, γιατί αφενός η εξειδίκευση των προσοντούχων αναπληρωτών δεν αξιοποιείται, αφού καλούνται να διδάξουν «ό,τι περισσεύει», αλλά κυρίως γιατί αν υπήρχε τέτοια πρόθεση από το ΥΠΕΠΘ θα παρείχε δωρεάν επιμόρφωση στους εκπαιδευτικούς που είναι υποχρέωση του κράτους.
Δουλειά για όλους
Όλα τα παραπάνω δε σημαίνουν ότι δεν αντιλαμβανόμαστε την αγωνία των νεότερων αδιόριστων και ότι απαξιώνουμε την έρευνα και την εμβάθυνση που έχουν κάνει στο αντικείμενό τους. Το αντίθετο. Υποστηρίζουμε ότι μπορεί και πρέπει να υπάρξει δουλειά για πολύ περισσότερους απ’ ό,τι σήμερα. Τα υπέρογκα πλεονάσματα για τα οποία επαίρεται η κυβέρνηση έχουν προκύψει και από την έλλειψη επενδύσεων σε υγεία και παιδεία που θα άνοιγαν νέες θέσεις εργασίας. Υπάρχουν λοιπόν προτάσεις και πεδίο κοινών αγώνων. Χιλιάδες θέσεις εργασίας θα προκύψουν από
- τη μείωση αριθμού μαθητών ανά τμήμα
- την επαναφορά του ωραρίου των εκπαιδευτικών στα προ του 2013 επίπεδα
- την ενσωμάτωση των προσφύγων στη δημόσια εκπαίδευση
- τη λειτουργία/διεύρυνση υποστηρικτικών δομών: ενισχυτική διδασκαλία, παράλληλη στήριξη, τάξεις υποδοχής, μόνιμες θέσεις για ψυχολόγους/κοινωνικούς λειτουργούς
- την επαναφορά των ορίων συνταξιοδότησης στα προ του 2015 επίπεδα.
Το εκπαιδευτικό κίνημα θα συνεχίσει τη μάχη για την υπεράσπιση του δημόσιου σχολείου και των εργασιακών δικαιωμάτων των εκπαιδευτικών. Άλλωστε, ακόμα και σε μια εποχή πρωτοφανούς επίθεσης του κεφαλαίου στην εργασία, καταφέρνει να δημιουργεί αναχώματα. Απέναντι στο σύστημα που επινοεί διαρκώς διαιρέσεις προτάσσουμε την ενότητα, την αλληλεγγύη, τον συλλογικό αγώνα.
