100 αθλήτριες έχουν καταγγείλει μέχρι στιγμής τον Λόρενς Νάσαρ, ο οποίος κατηγορείται ότι ασέλγησε ακόμη και σε τρία κορίτσια ηλικίας κάτω των 13 ετών, κατά τη διάρκεια της δουλειάς του σαν γιατρός της εθνικής ομάδας ενόργανης γυμναστικής.Το σκάνδαλο «αγγίζει» και την ομοσπονδία γυμναστικής των ΗΠΑ, που κατηγορείται ότι γνώριζε τις απεχθείς πράξεις του γιατρού αλλά επέλεγε να μείνει αδρανής.
Η δίκη
Ένα από τα θύματα του Νάσαρ, η Κάιλ Στίβενς, που πρώτη φορά την παρενόχλησε σε ηλικία 6 ετών, ενώ συνέχισε να την κακοποιεί για άλλα έξι χρόνια, κατά τη διάρκεια της δίκης του γιατρού, στάθηκε απέναντι του, τον κοίταξε στα μάτια και με θάρρος του είπε: «Η κακοποίηση τελείωσε, όπως τελείωσε και η ελευθερία σου. Τα μικρά κορίτσια δεν μένουν μικρά για πάντα. Μεγαλώνουν και γίνονται δυνατές γυναίκες που επιστρέφουν για να καταστρέψουν τον κόσμο σας».
Ακόμη μια σημαντική καταγγελία, ήταν αυτή της Μαρόνεϊ,που κέρδισε το χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες το 2012. Χρησιμοποιώντας το διάσημο πλέον hashtag #MeToo ανέβασε στον προσωπικό της λογαριασμό στο Twitter την καταγγελία ότι ο Λόρενς Νασάρ επί 3ετία γιατρός της εθνικής των ΗΠΑ, την κακοποιούσε σεξουαλικά κατ’ εξακολούθηση. Σε κάθε ευκαιρία, σύμφωνα με την καταγγελία της, ο Νάσαρ εφάρμοζε τη «θεραπεία» όπως ονόμαζε τη σεξουαλική κακοποίηση, αγγίζοντας την παντού. Σε ηλικία 15 ετών, στο ταξίδι για το παγκόσμιο πρωτάθλημα του Τόκυο (κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στο άλμα) της έδωσε ένα υπνωτικό χάπι στο αεροπλάνο και ξύπνησε στο δωμάτιο του ξενοδοχείου του, στην πιο εφιαλτική εμπειρία της, όπως την ονομάζει η Μαρόνεϊ. Η Αμερικανίδα Ολυμπιονίκης προτρέπει όλες τις γυναίκες που πέφτουν θύματα βίας ή σεξουαλικής παρενόχλησης να μη διστάζουν να τα καταγγείλουν.
98 θύματα
Στη δίκη μίλησαν περίπου 98 θύματα ή και οι γονείς τους για τις πράξεις του γιατρού, αλλά και για το σύστημα που τον προστάτευε.Ο ίδιος ο Νάσαρ δήλωσε ένοχος για τις πράξεις του τον περασμένο Νοέμβριο, παραδέχθηκε ότι εκμεταλλευόταν τη θέση ισχύος του για να κακοποιεί σεξουαλικά νεαρά κορίτσια, ενώ έχει ήδη καταδικαστεί σε φυλάκιση 60 ετών για παιδική πορνογραφία.
Κάποια από τα θύματα είπαν ότι για χρόνια είχαν αμφιβολίες για τον εαυτό τους, υπέφεραν από άγχος, κατάθλιψη και μετατραυματικό στρες. Κάποιες από αυτές απέκτησαν αυτοκαταστροφικές τάσεις, ενώ παράλληλα η κακοποίησή τους είχε δραματικές επιπτώσεις και στα πολύ κοντινά τους πρόσωπα. Όπως είπε η Στίβενς, ο πατέρας της αυτοκτόνησε το 2016 και η ίδια θεωρεί πως αυτό έγινε καθώς ένιωσε ντροπή και απέχθεια για τον εαυτό του, όταν συνειδητοποίησε πως η κόρη του τού έλεγε την αλήθεια για την κακοποίησή της από τον Νάσαρ.
Δεν είναι «μεμονωμένο περιστατικό»
Απέναντι σε τέτοιες πράξεις, δεν μπορούμε να παραμένουμε αδρανείς και να τις θεωρούμε «σπάνιες περιπτώσεις».Καθημερινά συμβαίνουν περιστατικά σεξουαλικής παρενόχλησης στους χώρους δουλειάς, στο δρόμο, ακόμα και στο σπίτι και οι γυναίκες φοβούνται να μιλήσουν για να μην κατηγορηθούν οι ίδιες και στιγματιστούν κοινωνικά. Ακόμη και όταν βρουν τηδύναμη να το καταγγείλουν, πολλές φορές δεγίνονται πιστευτές επειδή η πατριαρχική κοινωνία ορίζει πως ακόμα και το τι φοράει μια γυναίκα. Μπορεί για παράδειγμα να «δικαιολογήσει» την επίθεση σε βάρος της, επειδή κυκλοφορούσε μόνη της, ήταν ντυμένη «προκλητικά», κλπ. Το τελευταίο διάστημα τα θύματα σεξουαλικής παρενόχλησης μιλάνε όλο και πιο συχνά και καταγγέλλουν τους θύτες τους και έτσι πρέπει να συνεχίσουν. Ο διάλογος αυτός οφείλει να ανοίξει προκειμένου να παλέψουμε ενάντια στην καταπίεση, να ακούμε τις γυναίκες και να μην αφήσουμε να συμβεί κάτι τέτοιο ξανά! Δεν ανεχόμαστε κανένας να παραβιάζει τις ελευθερίες μας.
