Του Γιώργου Κασαμπαλάκου
Η ομηρία 250.000 εργαζόμενων υπό το τριτοκοσμικό καθεστώς των συμβάσεων ορισμένου χρόνου συνεχίζεται.
Ότι έκανε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, τώρα κάνει κι αυτή της Νέας Δημοκρατίας. Ο Καραμανλής δήλωνε σε όλους τους τόνους και με κάθε ευκαιρία πως πρώτο του μέλημα σαν πρωθυπουργός θα ήταν η μονιμοποίηση 250.000 συμβασιούχων. Το ‘κανε για να αρπάξει την ψήφο πολλών από μας, μετά το ξέχασε.
Ο πέρα για πέρα δίκαιος αγώνας μας ξεκίνησε αμέσως μετά την εκλογή της νέας κυβέρνησης. Δυστυχώς όμως, δεν υπάρχουν ακόμα οι συνθήκες που θα έδιναν «αέρα» κινήματος και νίκης σε αυτές κινητοποιήσεις. Κι αυτό γιατί στην ηγεσία του συνδικαλιστικού κινήματος βρίσκονται άνθρωποι που, στην πλειοψηφία τους, δεν έχουν όρεξη να παλέψουν πραγματικά.
Ένα μικρό παράδειγμα είναι το τελευταίο «σκάνδαλο» στους Συμβασιούχους του Υπουργείου Πολιτισμού (ΠΟΣΥΠΠΟ): αμέσως μετά την συνέλευση του σωματείου στις 23/9 και τις αποφάσεις για τετραήμερη απεργιακή κινητοποίηση, αποκαλύφθηκε πως η ΔΑΚΕ έστειλε λίστα με 68 «δικούς της» ζητώντας τη μονιμοποίησή τους. Αντί να ασχολείται με την πάλη για την ικανοποίηση των δίκαιων αιτημάτων των χιλιάδων που περιμένουν την απόλυση από μέρα σε μέρα, η ΔΑΚΕ ασχολείται με την τακτοποίηση των «δικών» της, δηλαδή εγκαταλείπει τους υπόλοιπους.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι η στάση των συνδικαλιστικών ηγεσιών της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ. Τίποτα ουσιαστικό δεν κάνουν, πέρα από φραστική υποστήριξη
Κι όμως, αν έχουμε την υποστήριξη του υπόλοιπου εργατικού κινήματος, αν προχωρούσαμε σε συντονισμένο αγώνα με τους υπόλοιπους εργαζόμενους, στο δημόσιο, τους δήμους και αλλού οι πιθανότητες επιτυχίες μας θα ήταν όχι μόνο μεγαλύτερες, θα ήταν εξασφαλισμένες. Και οι μόνιμοι εργαζόμενοι, έχουν κάθε λόγο να μας υποστηρίξουν. Γιατί οι δικές μας απολύσεις θα σημαίνουν, γι’ αυτούς:
– αυξημένο όγκο δουλειάς που σημαίνει νέα εντατικοποίηση, σπαστά ωράρια, βάρδιες κλπ
– νέες ιδιωτικοποιήσεις υπηρεσιών του δημοσίου, πράγμα το οποίο τους διασπά και τους αποδυναμώνει απέναντι στις επιθέσεις της κυβέρνηση
Γι’ αυτό διεκδικούμε και παλεύουμε για:
– Καμιά απόλυση συμβασιούχου – ανάκληση όλων των απολύσεων. Μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων, χωρίς όρους όπως είχε υποσχεθεί ο πρωθυπουργός προεκλογικά
– Διαφάνεια, δημοκρατία, έλεγχο από τη βάση στις γενικές συνελεύσεις των συμβασιούχων. Τακτικές γενικές συνελεύσεις για στενή παρακολούθηση της πορείας του αγώνα μας
– Δημιουργία απεργιακών επιτροπών εκλεγμένων και ανακλητών από τη γενική συνέλευση για τον καλύτερο συντονισμό του αγώνα
– Κάλεσμα στους υπόλοιπους εργαζομένους στο δημόσιο, στους δήμους και αλλού για συμπαράσταση στον αγώνα μας, αφού το αποτέλεσμα επηρεάζει και αυτούς
– Κοινές συντονιστικές επιτροπές με μόνιμους συνάδελφους μας στους χώρους δουλειάς
– Να υιοθετήσουμε δυναμικές μορφές πάλης με καταλήψεις δρόμων, σταθμών και κυβερνητικών γραφείων – να ακουστεί το πρόβλημα μας πιο δυνατά στην κοινωνία
Να ασκήσουμε τη μέγιστη δημόσια πίεση στις ηγεσίες της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ για το κάλεσμα 24ωρης και στη συνέχεια 48ωρης απεργίας στο δημόσιο και τους δήμους για την ικανοποίηση των αιτημάτων μας.
