Ανακοίνωση της «Επαναστατικής Αριστεράς» (Izquierda Revolucionaria), ισπανικού τμήματος της CWI
Στις 17 Αυγούστου, σε μια βίαια τρομοκρατική επίθεση στη περιοχή Λας Ράμπλας στη Βαρκελώνη, ένα φορτηγό πέρασε πάνω από εκατοντάδες ανθρώπους στο διάβα του. Το τραγικό αποτέλεσμα αυτής της επίθεσης ήταν ο θάνατος 13 ανθρώπων, με πάνω από 100 να τραυματίζονται (κάποιοι σοβαρά) και μια γενικευέμενη αναταραχή ανάμεσα στο πληθυσμό της πόλης που είδε μια μέρα διακοπών να μετατρέπεται σε εφιάλτη. Η επίθεση, για την οποία το Ισλαμικό Κράτος έσπευσε άμεσα να αναλάβει την ευθύνη, επαναλήφθηκε μερικές ώρες αργότερα στη πόλη Καμπρίλς της περιοχής της Ταραγονίας, όπου 5 τρομοκράτες σκοτώθηκαν και μια γυναίκα που ένας από αυτούς μαχαίρωσε, έχασε τη ζωή της.
Η «Επαναστατική Αριστερά» και το «Συνδικάτο Σπουδαστών και Μαθητών» επιθυμούν να μοιραστούν τον πόνο, την υποστήριξη και την αλληλεγγύη μας προς τα θύματα, τις οικογένειες τους, τους φίλους τους και όλους όσους έζησαν αυτές τις στιγμές τρόμου και φοβήθηκαν για τη ζωή τους.
Εκατομμύρια εργαζόμενοι και νεολαίοι σε όλο τον κόσμο αισθάνονται ενωμένοι με τα θύματα αυτής της φρικιαστικής τρομοκρατικής επίθεσης και με τους χιλιάδες ανθρώπους που ηγήθηκαν ενός μεγάλου κύματος αλληλεγγύης προς αυτούς: αυτούς που στήθηκαν στην ουρά για ώρες για να δώσουν αίμα, που προσέφεραν τα σπίτια, τα αμάξια, τα ρούχα, τα ταξί και τα καταστήματα τους για να βοηθήσουν τα θύματα. Μια φανταστική επίδειξη αλληλεγγύης με όσους έχουν δει από κοντά τη βαρβαρότητα που χτύπησε επίσης τους δρόμους του Παρισιού, της Νίκαιας, των Βρυξελλών, του Μάντσεστερ, του Ορλάντο κοκ, αλλά που επίσης είναι πολύ οικεία για εκατομμύρια αθώους ανθρώπους σε άλλα μέρη του κόσμου, όπως η Μέση Ανατολή και η Αφρική.
Φυσικά υπήρξε επίσης και η κρατική απάντηση, οι θρήνοι και οι υποκριτικές εκκλήσεις για ενότητα, από εκείνους που υποστήριξαν και προκάλεσαν ιμπεριαλιστικούς πολέμους που κατέστρεψαν ολόκληρες χώρες για να γεμίσουν τις τσέπες μιας χούφτας πολυεθνικών και να εγγυηθούν τα στρατηγικά συμφέροντα των μεγάλων δυνάμεων. Η φαινομενική τους ταραχή για τη σφαγή στη Βαρκελώνη φαίνεται να μην αξίζει για τους χιλιάδες ανθρώπους που πεθαίνουν καθημερινά στη Συρία, το Ιράκ ή το Αφγανιστάν, πόλεμοι στους οποίους το κυβερνών Λαϊκό Κόμμα και άλλοι ηγέτες της δεξιάς στην Ισπανία έχουν υποστηρίξει, μαζί με τους «υπερασπιστές της ειρήνης» στην ΕΕ και τις ΗΠΑ.
Η Μέρκελ, ο Ολάντ, ο Μακρόν, η Μέι, ο Τραμπ και ο Ραχόι, συνεχίζουν με τον ίδιο στόχο που είχαν ο Αθνάρ, ο Μπλερ και ο Μπους όταν ξεκίναγαν την εισβολή στο Ιράκ 14 χρόνια πριν. Τα αποτελέσματα είναι σαφή. Αυτοί οι πόλεμοι δεν έφεραν ούτε ειρήνη ούτε ελευθερία, αλλά βαρβαρότητα, θάνατο και καταστροφή, καθώς και εκατομμύρια πρόσφυγες που άφησαν πίσω ανυππόφορες καταστάσεις στις χώρες τους για να γίνουν αντικείμενο απάνθρωπης συμπεριφοράς στις πύλες της Ευρώπης.
Χρησιμοποιώντας τη τρομοκρατία για να διαδώσουν το δηλητήριο του ρατσισμού και της ισλαμοφοβίας
Έχουμε δει σε πολλές άλλες περιπτώσεις πως οι υπερασπιστές του συστήματος εκμεταλλεύονται δραματικά γεγονότα όπως οι τρομοκρατικές επιθέσεις σε διάφορες πόλεις. Με λόγια για την «ελευθερία», τη «δημοκρατία» κοκ, χρησιμοποιούν αυτές τις επιθέσεις σαν δικαιολογία για να δικαιολογήσουν μέτρα ενάντια στους εργαζόμενους και τη νεολαία, υπονομεύοντας τα δημοκρατικά μας δικαιώματα και εξαπλώνοντας το δηλητήριο του ρατσισμού και της ξενοφοβίας.
Αυτή ήταν η προσέγγιση των δεξιών μέσων ενημέρωσης, που προωθούν το ρατσισμό και το μίσος προς τους μουσουλμάνους. Άτομα όπως ο Αλφόνσο Ρόχο (σχολιαστής σε ΜΜΕ) δήλωσαν σχολιάζοντας την επίθεση:
«ίσως αυτού που ενθάρρυναν την μετανάστευση ανθρώπων που δεν μιλούν ισπανικά στη Καταλωνία πρέπει να λογοδοτήσουν για αυτό».
Η Ιζαμπέλ Σαν Σεμπάστιαν συνέδεσε ευθέως τους τρομοκράτες με τους μουσουλμάνους λέγοντας:
«τους πετάξαμε έξω από εδώ μια φορά και θα το κάνουμε ξανά».
Αυτές δεν είναι μεμονωμένες δηλώσεις, αντιπροσωπεύουν το συναίσθημα και την άποψη του Λαϊκού Κόμματος και της Δεξιάς.
Την ίδια στιγμή, για τους ηγέτες του Λαϊκού Κόμματος, των Θιουδαδάνος, της μοναρχίας και όλων αυτών που έβγαλαν κέρδη από τους πολέμους και τους θανάτους εκατομμυρίων, η κραυγή τους ενάντια στην τρομοκρατία είναι μόνο ένα προσωπείο, που κρύβει συγκεκριμένα ταξικά συμφέροντα. Κανείς από αυτούς δεν έχει κανένα πρόβλημα με τις μεγάλες πωλήσεις όπλων ανάμεσα στην ισπανική κυβέρνηση και τη Σαουδική Αραβία, παρόλο που είναι γνωστό ότι η Σαουδική Αραβία χρηματοδοτεί το Ισλαμικό Κράτος και πολλά από τα όπλα που πουλήθηκαν σε αυτή τη κυβέρνηση από την Ισπανία χρησιμοποιούνται στον πόλεμο στην Υεμένη. Επίσης δεν έχουν πρόβλημα με το καθεστώς του Ερντογάν στη Τουρκία, το οποίο προστάτευσε το Ισλαμικό Κράτος για πολλά χρόνια και με το οποίο η ΕΕ υπέγραψε μια ξεδιάντροπη συμφωνία για το ζήτημα των προσφύγων.
Οι ισχυρισμοί και η υποκρισία τους για να δικαιολογήσουν εγκληματικούς πολέμους, το φόνο αθώων και το ρατσιστικό μίσος, παρότι είναι τυλιγμένοι με «αντιτρομοκρατική» αγανάκτηση, δεν μας ξεγελούν. Ξέρουμε τα πραγματικά κίνητρα των πολιτικών τους, των περικοπών, της λιτότητας και των επιθέσεων στα δημοκρατικά δικαιώματα και τα καταγγέλουμε. Οι εργαζόμενοι και οι νεολαίοι της Βαρκελώνης επίσης τα γνωρίζουν και για αυτό έδιωξαν ομάδες φασιστών από τις συγκεντρώσεις αλληλεγγύης που ακολούθησαν μετά την επίθεση. Δικοί τους οι πόλεμοι, δικοί μας οι νεκροί!
Η τρομοκρατική επίθεση και το καταλανικό κίνημα για αυτοδιάθεση
Οι εκπρόσωποι της άρχουσας τάξης δεν έχουν κάνει μόνο ρατσιστικές και υποκριτικές δηλώσεις. Την επόμενη μέρα μετά την επίθεση, το κεντρικό άρθρο της εφημερίδας Ελ Παϊς άδραξε την ευκαιρία για να επιτεθεί στη «διαδικασία» που συνδέεται με το κίνημα για αυτοδιάθεση στη Καταλωνία. Κάλεσαν την «καταλανική κυβέρνηση και τις καταλανικές πολιτικές δυνάμεις να ασχοληθούν με τα πραγματικά προβλήματα της Καταλωνίας» και να τερματίσουν την «αποσχιστική χίμαιρα». Αυτή η φρικιαστική τρομοκρατική πράξη μπορούσε τώρα να χρησιμοποιηθεί για να χτυπηθεί περαιτέρω το δημοκρατικό δικαίωμα του λαού της Καταλωνίας να αποφασίσει για το μέλλον του.
Αλλόκοτα επιχειρήματα έχουν χρησιμοποιηθεί ενάντια στο δικαίωμα στην αυτοδιάθεση και υπέρ της ποινικοποίησης όλων εκείνων που το υπερασπίζονται. Δεν έχουν διαβάσει κανένα άρθρο στη Ελ ΠαΪς για τα «πραγματικά προβλήματα της Καταλωνίας», όπως λένε. Αυτά τα προβλήματα είναι οι περικοπές στην υγεία και την παιδεία, οι απολύσεις καθηγητών, η καταστολή ενάντια στα κοινωνικά κινήματα και οι εξώσεις. Η υποκρισία τους δεν έχει όρια. Σαν να μην έφτανε το ρατσιστικό δηλητήριο της δεξιάς, προσπαθούν επίσης να διαχωρίσουν τους εργαζόμενους και τους νεολαίους της Καταλωνίας από αυτούς της υπόλοιπης χώρας.
Ο καπιταλισμός χρησιμοποιεί κάθε δικαολογία για να διαιρέσει τους καταπιεσμένους, μέσω του φόβου, της ξενοφοβίας ή οποιουδήποτε άλλου μέσου. Με αυτόν τον τρόπο, έχουν πάντα τον ίδιο στόχο, να μας στρέψουν τον έναν απέναντι στον άλλο, εμάς που έχουμε βγει στους δρόμους ενάντια στις επιθέσεις τόσο του Λαϊκού Κόμματος όσο και των Καταλανών καπιταλιστών και των κομμάτων τους, που επίσης επιδιώκουν μόνο την υπεράσπιση των προνομίων τους. Θέλουν να διασπάσουν αυτούς – την εργατική τάξη και το νεολαιίστικο κίνημα – που έχουν δείξει πως έχουν τη δύναμη να τους νικήσουν.
Ο καπιταλισμός είναι βαρβαρότητα
Οι τρομακτικές δολοφονίες που έλαβαν χώρα στουε δρόμους της Βαρκελώνη και η απωθητική αντίδραση των καπιταλιστών και των ΜΜΕ δείχνουν για άλλη μια φορά την σάπια ηθική στην οποία βασίζεται αυτό το σύστημα και οι εκπρόσωποι του. Όσο κυριαρχούμαστε από τη δεξιά, από την ισπανική, καταλανική ή όποια άλλη άρχουσα τάξη, οι εργαζόμενοι και οι νεολαίοι δεν θα δούμε ποτέ πραγματική πρόοδο. Τα ταξικά συμφέροντα των καπιταλιστών δεν αφήνουν χώρο για δικαιώματα, ελευθερία ή αξιοπρέπεια. Αυτοί που πληρώνουν το κόστος των πολιτικών τους, που υποφέρουν τις συνέπειες της τρομοκρατίας, του πολέμου, της ανεργίας και της φτώχειας πρέπει να ενωθούν ενάντια σε αυτούς που μας καταδικάζουν στη βαρβαρότητα. Μόνο ενώνοντας τις δυνάμεις όλων των καταπιεσμένων κάτω από τη σημαία του διεθνούς σοσιαλισμού, πέρα από εθνικά σύνορα, θρησκείες, χρώμα δέρματος και γλώσσα, μπορούμε να βάλουμε τέλος στον τρόμο και τις καταστροφές που ο καπιταλισμός σημαίνει για την πλειοψηφία της ανθρωπότητας .
