Στις 23/3 διεξήχθησαν οι εκλογές για τον εκπρόσωπο εργαζομένων στο Διοικητικό Συμβούλιο του Οργανισμού Πολιτισμού Άθλησης και Νεολαίας Δήμου Αθήνας (ΟΠΑΝΔΑ). Στις εκλογές αυτές, στις οποίες συμμετείχε ως υποψήφιος ο σ. Διονύσης Χριστόπουλος, διαπιστώθηκε εκτεταμένη προσπάθεια αλλοίωσης του εκλογικού αποτελέσματος από την παράταξη της ΔΑΚΕ, που κατέβαζε σαν υποψήφιο τον Αποστόλη Στεφανόπουλο (η οποία τελικά κέρδισε τις εκλογές με διαφορά… 1 ψήφου!).
Η δημόσια ανάδειξη του παραπάνω ζητήματος από το σ. Δ. Χριστόπουλο ενόχλησε προφανώς τη ΔΑΚΕ και σαν αποτέλεσμα ένα από τα ηγετικά της στελέχη στο χώρο, ο Αθανάσιος Καράμπαμπας, προχώρησε στην κατάθεση μήνυσης για συκοφαντική δυσφήμιση(!) ενάντια στο Διονύση Χριστόπουλο!
Ακολουθεί συνέντευξη του σ. Διονύση Χριστόπουλου για το θέμα
Διονύση, στέλεχος της ΔΑΚΕ έχει προχωρήσει σε μήνυση εναντίον σου για συκοφαντική δυσφήμιση στο χώρο εργασίας σας. Τι ακριβώς συνέβη;
Στις 19/6 γύρω στις 10.30 το πρωί έγινε τηλεφώνημα στο χώρο εργασίας μου από υπάλληλο του κεντρικού κτιρίου του ΟΠΑΝΔΑ, η οποία με πληροφόρησε ότι με αναζητούσε μία αστυνομικός από το Α.Τ. Εξαρχείων για να μου επιδώσει μια κλήση για μήνυση. Το ίδιο μεσημέρι παρέλαβα την κλήση, η οποία με καλούσε να προσέλθω την επομένη στο 11ο Προανακριτικό Τμήμα του Πταισματοδικείου Αθηνών για να λάβω γνώση της μήνυσης σε βάρος μου, να παραλάβω αντίγραφα της δικογραφίας και να εξετασθώ ανωμοτί.
Η μήνυση είναι για συκοφαντική δυσφήμιση κατ εξακολούθηση και η κατηγορία βασίζεται σε στοιχεία που αντλεί ο μηνυτής Αθ. Καράμπαμπας από την ανοιχτή επιστολή μου προς τους εργαζόμενους του ΟΠΑΝΔΑ για τα γεγονότα των εκλογών της 23ης Μάρτη.
Ποιες ήταν οι αναφορές στην επιστολή που οδήγησαν στη μήνυση εναντίον σου;
Σε αυτή την επιστολή δεν έκανα τίποτα άλλο από το να περιγράψω τα γεγονότα των εκλογών.
Στο τέλος της εκλογικής διαδικασίας, στην οποία αναδείχτηκε νικητής με διαφορά μίας ψήφου (302 – 301) ο Α. Στεφανόπουλος έγινε σαφές ότι υπήρξε προσπάθεια αλλοίωσης του αποτελέσματος.
Υπάρχουν μαρτυρίες για διαφορετική αντιμετώπιση ως προς την ακύρωση ψηφοδελτίων (τα ”ν” αντί σταυρού στη μια περίπτωση προσμετρούνταν ως άκυρα ενώ στην άλλη ως έγκυρα) ενώ δεν υπήρχε αρίθμηση και μονογραφή σε μεγάλο αριθμό ψηφοδελτίων.
Όταν μάλιστα ζήτησα επιτακτικά την επανακαταμέτρηση των ψηφοδελτίων, η πλειοψηφία των μελών της εφορευτικής επιτροπής, αρνήθηκε το αίτημα μου, με τη δικαιολογία ότι αυτό «πρόσβαλλε την αξιοπρέπειά τους»!
Αξίζει να σημειωθεί ότι παράλληλα με την αίτηση για επανακαταμέτρηση διευκρίνισα ότι σε κάθε περίπτωση – ακόμη και στην περίπτωση που η επανακαταμέτρηση με έχριζε νικητή– ζητούσα την επανάληψη της εκλογικής διαδικασίας, επειδή το αποτέλεσμα της είχε παραποιηθεί.
Επαναλαμβάνω ότι υπάρχουν μαρτυρίες για ψηφοδέλτια χωρίς αρίθμηση και μονογραφή, αλλά και για άλλες παρατυπίες και παρόλα αυτά, το αποτέλεσμα που έχει κριθεί με μια μόνο ψήφο διαφορά θεωρήθηκε έγκυρο!
Αν αυτό δεν χαρακτηρίζεται ως αλλοίωση αποτελέσματος, πως αλλιώς μπορεί να χαρακτηριστεί; Στα σύγχρονα ελληνικά, η λέξη που χρησιμοποιείται για την αλλοίωση εκλογικού αποτελέσματος, είναι η λέξη νοθεία.
Επομένως πως προκύπτει η κατηγορία για συκοφαντική δυσφήμιση;
Σε αυτή την ερώτηση μάλλον πρέπει να απαντήσει ο μηνυτής, όπως επίσης θα πρέπει να απαντήσει γιατί ο ίδιος και η παράταξή του αρνήθηκαν την επανακαταμέτρηση.
Τόσο ο μηνυτής, όσο και οι μάρτυρες που χρησιμοποιεί στο φάκελο της δικογραφίας, είναι οι ίδιοι άνθρωποι που αρνήθηκαν το αίτημα μου να επανακαταμετρηθεί το αποτέλεσμα και βέβαια δε λένε κουβέντα για το λόγο για τον οποίο συνέβη αυτό. Εφόσον δεν υπήρχε καμιά παρατυπία στις εκλογές, τι είχαν να φοβηθούν;
Εφόσον όλα όσα καταγγέλλω είναι «συκοφαντική δυσφήμιση» γιατί έχασαν την ευκαιρία να το αποδείξουν την ημέρα των εκλογών; Εδώ πρέπει επίσης να προσθέσω, ότι αρνήθηκα να ορκιστώ στη θέση του αναπληρωτή εκπροσώπου εργαζομένων στο Δ.Σ. του ΟΠΑΝΔΑ, γιατί με τον τρόπο αυτό θα νομιμοποιούσα το αλλοιωμένο εκλογικό αποτέλεσμα.
Πως σκοπεύεις να προχωρήσεις από δω και πέρα;
Από την πρώτη στιγμή που έθεσα τον εαυτό μου στη διαδικασία της συνδικαλιστικής δράσης στο χώρο ήξερα ότι θα βρισκόμουν σε σύγκρουση με ανθρώπους που εδώ και χρόνια θεωρούν την κυριαρχία τους δεδομένη. Επομένως μια μήνυση από αυτή την πλευρά μόνο εντύπωση δεν προκαλεί.
Αυτή η μάχη θα δοθεί μέχρι τέλους, τόσο σε δικαστικό, όσο και σε συνδικαλιστικό επίπεδο, γιατί δεν είναι μια μάχη που αφορά την κατάληψη μιας καρέκλας, αλλά μια μάχη που αφορά το δικαίωμα των εργαζομένων να εκφράζουν ελεύθερα τη βούληση και την ψήφο τους.
