αποσπάσματα από την προκήρυξη του Μαθητικού Ξεκινήματος που μοιράστηκε σε χιλιάδες μαθητές
Πριν 7 χρόνια μας έλεγαν για ελεύθερη πρόσβαση στα πανεπιστήμια (νόμος Αρσένη). Φέτος, με την εφαρμογή του βαθμολογικού πλαφόν του 10, πάνω από 60.000 μαθητές, δηλαδή οι μισοί, μένουν έξω από τα πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ.
Αυτό δεν γίνεται επειδή αυτοί οι 60.000 μαθητές είναι ‘βλάκες’. Κατ’ αρχήν η βάση εξαρτάται από τη δυσκολία των θεμάτων που μπαίνουν στις πανελλήνιες. Υποτίθεται ότι το ‘εθνικό απολυτήριο’ από μόνο του είναι αυτό που δείχνει την εκπαιδευτική επάρκεια των μαθητών. Και ότι όποιος το εξασφαλίσει δεν είναι ούτε ‘σκράπας’, ούτε ανίκανος. Και υποτίθεται επίσης ότι οι πανελλήνιες εξετάσεις γίνονται για να βγει η σειρά κατάταξης σε ΑΕΙ και ΤΕΙ.
Με την καθιέρωση του πλαφόν το υπουργείο Παιδείας ουσιαστικά αφήνει τους μαθητές να κριθούν όχι για το σύνολο της σχολικής τους παρουσίας, αλλά από μια δίωρη εξέταση που ουσιαστικά βαθμολογεί την ικανότητα παπαγαλίας. Και αλήθεια, πόσο πιο ‘έξυπνος’ και πιο διαβασμένος είναι ο μαθητής του 10 από αυτόν του 9;
Αυτό που στην πράξη κάνει το υπουργείο είναι να σπρώχνει δεκάδες χιλιάδες μαθητές στα ιδιωτικά κολέγια και τα ιδιωτικά ΙΕΚ.
Τα άμεσα αποτελέσματα της καθιέρωσης του πλαφόν επομένως είναι:
1.ένας στους δύο μαθητές μένει εκτός ΑΕΙ και ΤΕΙ
2.κλείσιμο πολλών σχολών και κυρίως πολλών ΤΕΙ
3.στροφή των μαθητών που δεν πέρασαν στην ιδιωτική εκπαίδευση
4.ακόμα περισσότερη δουλειά για τα φροντιστήρια, αφού όσοι θέλουμε να περάσουμε το 10 είμαστε αναγκασμένοι να στραφούμε σε αυτά.
Ο μόνος δρόμος για μια καλύτερη παιδεία είναι:
-Να αγωνιστούμε όλοι μαζί: Μαθητές – φοιτητές – δάσκαλοι – καθηγητές – γονείς με απεργίες, πορείες, καταλήψεις. Μόνο αν όλοι εμείς δημιουργήσουμε ένα μέτωπο στην παιδεία που θα περιλαμβάνει όλους μας μπορούμε να αναγκάσουμε την κυβέρνηση να κάνει πίσω και να διεκδικήσουμε ένα καλύτερο σχολείο και ένα καλύτερο πανεπιστήμιο στα πλαίσια μιας αναβαθμισμένης και πραγματικά δημόσιας και δωρεάν παιδείας
-Να συντονιστούμε μέσα από πραγματικά δημοκρατικά συντονιστικά μαθητών, χωρίς τα καπελώματα από το «Συντονιστικό» Αγώνα Σχολείων Αθήνας (ΣΑΣΑ) που αποτελείται μόνο από μέλη της ΚΝΕ, και να έρθουμε σε επαφή με τους φοιτητές και τους καθηγητές για να συντονίσουμε τον αγώνα μας
-Οι κινητοποιήσεις μας να έχουν σχέδιο, διάρκεια και κλιμάκωση, που να καταλήγουν στην ανατροπή των σχεδίων της κυβέρνησης.
-Να προετοιμαστούμε από τώρα για καταλήψεις, μόλις οι φοιτητές ξαναμπούν στον αγώνα
Μόνο με τέτοιου είδους συντονισμό μπορούμε να προχωρήσουμε και να νικήσουμε. Με τέτοιου είδους κινητοποιήσεις μπορούμε να επαναλάβουμε τις μαζικές κινητοποιήσεις του παρελθόντος, όταν μαθητές, φοιτητές, εκπαιδευτικοί και γονείς ακύρωσαν τα σχέδια της κυβέρνησης το 1990 – 91 και συντάραξαν την κοινωνία μας το 1998 – 99.
_______________________
