Η παγκόσμια ημέρα της γυναίκας, που καθιερώθηκε στη μνήμη των γυναικείων αγώνων στα τέλη του 19ου αιώνα στις ΗΠΑ, αποτελεί μέχρι και τις μέρες μας ένα σημείο αναφοράς για το γυναικείο κίνημα.
Από την πλευρά του, το σύστημα προσπαθεί υποκριτικά να «τιμήσει» την 8η Μάρτη. Μακροσκελή αφιερώματα στα μέσα ενημέρωσης, από τη μια παρουσιάζουν τα σοκαριστικά στοιχεία για την ανισότητα που εξακολουθεί να υφίσταται σχεδόν σε όλες τις πτυχές της καθημερινότητας. Από την άλλη, προβάλουν «πετυχημένα» παραδείγματα «πετυχημένων» γυναικών, αφήνοντας να εννοηθεί ότι οι δυνατότητες υπάρχουν για όλες, ότι αυτές που προσπαθούν και δουλεύουν σκληρά, μπορούν να πετύχουν εξίσου με τους άντρες.
Το τελευταίο διάστημα, το γυναικείο κίνημα ξαναβγαίνει στο προσκήνιο σε μια σειρά χώρες του πλανήτη, διεκδικώντας πραγματική ισότητα και δικαιώματα. Απέναντι στην υποκρισία, τα κινήματα αυτά απαιτούν να μπει ένα τέλος στη βαρβαρότητα που επιφυλάσσει το σύστημα για τις γυναίκες του πλανήτη, αλλά και για τον πληθυσμό του συνολικά.
Αν είσαι γυναίκα σήμερα, ζεις σε έναν κόσμο όπου:
- Έχεις πιθανότητα 35% να κακοποιηθείς σωματικά ή σεξουαλικά και σύμφωνα με υπολογισμούς, πιθανότητα 7 προς 10 να δεχτείς κάποιου είδους βία σε κάποια στιγμή της ζωής σου.
- Εάν ζεις στην ΈΈ και είσαι άνω των 15 ετών, έχεις πιθανότητα 1 προς 3 να πέσεις θύμα σωματικής ή σεξουαλικής βίας και πάνω από 50% να πέσεις θύμα σεξουαλικής παρενόχλησης, κυρίως στον χώρο εργασίας σου.
- Εάν ζεις στην Έλλάδα, η πιθανότητα να κακοποιηθείς σωματικά ή σεξουαλικά είναι 1 προς 4, η πιθανότητα να πέσεις θύμα βιασμού ή απόπειρας βιασμού είναι 1 προς 5.
Και ενώ η κακοποίηση είναι η πιο ξεκάθαρη απόδειξη των ανισοτήτων που βιώνει μία γυναίκα, δεν είναι η μόνη:
- Η μέση ωριαία αμοιβή των γυναικών στην Ευρώπη είναι κατά 16,3% χαμηλότερη από την αντίστοιχη των ανδρών, γεγονός που σημαίνει ότι οι γυναίκες εργάζονται χωρίς αμοιβή 59 μέρες περισσότερες σε σχέση με τους άνδρες.
- Το 2015 οι εργαζόμενες γυναίκες στην ΕΕ επιβαρύνθηκαν με τα τρία τέταρτα των υποχρεώσεων του νοικοκυριού και με τα δύο τρίτα της γονικής φροντίδας.
- Στην Ελλάδα της κρίσης και της ανεργίας, αν είσαι γυναίκα είναι ακόμα πιο δύσκολο να βρεις δουλειά, αφού τα ποσοστά απασχόλησης στην Ελλάδα είναι 44,3% για τις γυναίκες έναντι 62,6% για τους άνδρες σε ηλικίες 20-64 ετών.
Όχι άλλη υποκρισία
Το καπιταλιστικό σύστημα, που επιβιώνει γεννώντας και αναπαράγοντας ανισότητες, ξεπλένει τα χέρια του «γιορτάζοντας» κάθε χρόνο την 8η Μάρτη, από τη μια χύνοντας κροκοδείλια δάκρυα για τις ανισότητες και από την άλλη προβάλλοντας τα βήματα που έχουν γίνει μέχρι σήμερα στο επίπεδο των ίσων δικαιωμάτων.
Ετσι, στις 8 Μάρτη, σε ολόκληρο τον κόσμο θα γραφτούν μία σειρά από άρθρα που θα «ανησυχούν» με τα «σοκαριστικά στοιχεία» για τη γυναικεία κακοποίηση, θα γίνουν βαρύγδουπες δηλώσεις για την ανάγκη ίσων δικαιωμάτων και ευκαιριών, αλλά ξημερώνοντας η 9η Μάρτη, όλα θα ξαναπάρουν τον δρόμο τους: εταιρείες θα απολύουν γυναίκες μόλις μείνουν έγκυες, την ίδια ώρα που άλλες γυναίκες θα θέτουν σε κίνδυνο τις ζωές τους κάνοντας παράνομες εκτρώσεις. Σε κάποιο άλλο σημείο του πλανήτη, κάποιο ανήλικο κορίτσι θα υποχρεώνεται να παντρευτεί το βιαστή του, ενώ ένα άλλο θα υφίσταται ακρωτηριασμό των γεννητικών του οργάνων…
Παντού – αγώνας για τα δικαιώματά μας
Την ίδια ώρα όμως, βλέπουμε γυναίκες να αγωνίζονται για τα δικαιώματά τους: σε διάστημα λίγων μόλις μηνών, στην Ισλανδία οι γυναίκες διαδήλωσαν διεκδικώντας ίσους μισθούς με τους άντρες, στην Πολωνία το κίνημα των γυναικών ανάγκασε την κυβέρνηση να πάρει πίσω τον σκληρό νόμο που ήθελε να επιβάλει, ποινικοποιώντας τις εκτρώσεις. Στην Ιρλανδία οι γυναίκες εξακολουθούν να παλεύουν για την κατάργηση αντίστοιχου νόμου, ενώ στην Αργεντινή με το σύνθημα «Καμία λιγότερη» οι γυναίκες βγήκαν στους δρόμους μετά το βιασμό και τη δολοφονία 16χρονης μαθήτριας. Τέλος, στην Τουρκία, μετά από μεγάλες διαδηλώσεις, αποσύρεται ο νόμος που προέβλεπε ότι θα επιτρέπεται στους άνδρες που έχουν κακοποιήσει σεξουαλικά ανήλικα κορίτσια να αποφεύγουν την τιμωρία εάν τα παντρεύονταν.
Όλα τα παραπάνω παραδείγματα είναι ελπιδοφόρα και μπορούν να πετύχουν σημαντικές νίκες για τη βελτίωση της ζωής των γυναικών σε έναν κόσμο που χαρακτηρίζεται από την ανισότητα σε όλα τα επίπεδα. Ζούμε σε έναν πλανήτη, όπου ο πλούτος των 62 πλουσιότερων ανθρώπων έχει φτάσει να ισούται με τον πλούτο του 50% των κατοίκων της γης, την ίδια ώρα που 783 εκατομμύρια άνθρωποι –το 11% του παγκόσμιου πληθυσμού– δεν έχουν πρόσβαση σε καθαρό νερό, που ένας στους πέντε ανθρώπους στον κόσμο επιβιώνει με ένα δολάριο την ημέρα!
Κοινοί αγώνες
Σε αυτό τον κόσμο, δε χρειαζόμαστε την υποκρισία που επιδεικνύει το σύστημα με αφορμή τις «παγκόσμιες ημέρες» που καθιερώνει. Χρειαζόμαστε κοινούς αγώνες των εργαζόμενων, ανέργων, φτωχών αντρών και γυναικών, ενάντια στο ίδιο το σύστημα που μας καταπιέζει, μας διδάσκει ότι ο ρόλος της γυναίκας είναι αυτός του «αδύναμου» φύλου απέναντι στο ισχυρό, μας διαχωρίζει βάσει του φύλου, του σεξουαλικού προσανατολισμού και της καταγωγής μας και που στερεί από όλους μας, άντρες και γυναίκες, από βασικά αγαθά μέχρι και το δικαίωμα να ελέγχουμε εμείς τις ζωές και τα σώματα μας!
Ο μόνος τρόπος για να αντισταθούμε αποτελεσματικά είναι να οργανωθούμε!
• Να πάρουμε πρωτοβουλίες στους χώρους μας, στις γειτονιές, τους χώρους εργασίας κλπ, να οργανώσουμε καμπάνιες ενημέρωσης και να αναδείξουμε τα ζητήματα του σεξισμού.
• Να επιδιώξουμε την εμπλοκή μας σε κάθε τοπικό/ κοινωνικό /εργατικό κίνημα, όπου με την παρουσία μας να θέσουμε τα ζητήματα του σεξισμού σαν κομμάτι των διεκδικήσεων του κινήματος.
• Να επιδιώξουμε τη δημιουργία ενός πλατιού μετώπου υπέρ των γυναικείων δικαιωμάτων μέσα από τη σύνδεση όλων των ριζοσπαστικών κινήσεων και οργανώσεων που παλεύουν ενάντια στη γυναικεία καταπίεση και που αντιλαμβάνονται αυτό τον αγώνα σαν κομμάτι της ευρύτερης πάλης της κοινωνίας ενάντια στη λιτότητα, την καταπίεση και το κατεστημένο.
Ιρλανδία
Σε μια χώρα όπου χιλιάδες γυναίκες κάθε χρόνο παίρνουν «παράνομα» το χάπι της άμβλωσης, ή αναγκάζονται να καταφύγουν στο εξωτερικό για να υποβληθούν στην επέμβαση, το κίνημα διεκδικεί νομιμοποίηση των αμβλώσεων, κόντρα στην αναχρονιστική καθολική εκκλησία, που αντιμετωπίζει τις γυναίκες σαν δοχεία αναπαραγωγής. Διαβάστε περισσότερα εδώ
Ρωσία
Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της στατιστικής υπηρεσίας της Ρωσίας, κάθε μία ώρα πεθαίνει μία γυναίκα μετά από κακοποίηση του συζύγου ή του συντρόφου της. Από την ίδια αιτία, καθημερινά πεθαίνουν έξι παιδιά. Την ίδια ώρα, η βουλή νομοθετεί υπέρ της αποποινικοποίησης της ενδοοικογενειακής βίας, προκαλώντας σοκ και οργή σε πλατιά στρώματα της ρωσικής κοινωνίας. Το γυναικείο κίνημα διεκδικεί την απόσυρση του νόμου, που νομιμοποιεί την κακοποίηση μέσα στην οικογένεια. Διαβάστε περισσότερα εδώ
Τουρκία
Το γυναικείο κίνημα, κατάφερε το τελευταίο διάστημα, μετά από μαζικές κινητοποιήσεις να ανατρέψει νομοσχέδιο με βάση το οποίο οι βιαστές ανήλικων κοριτσιών θα μπορούσαν να αποφύγουν την τιμωρία, αν… παντρεύονταν το θύμα τους! Πρόκειται για μια πολύ σημαντική νίκη, σε μια χώρα όπου η γυναίκα υφίσταται καθημερινά την κακοποίηση και την ανισότητα. Ανάμεσα στα υπόλοιπα, κυκλοφόρησε πρόσφατα στις ανατολικές περιοχές της χώρας, ένα εγχειρίδιο γάμου, το οποίο προτρέπει τους άντρες να χτυπάνε τις γυναίκες τους όταν δεν είναι υπάκουες! Διαβάστε περισσότερα εδώ
Αργεντινή
Στην Αργεντινή, όπου κάθε 30 ώρες μια γυναίκα χάνει τη ζωή της από επίθεση με σεξιστικά χαρακτηριστικά, χιλιάδες γυναίκες βγήκαν στο δρόμο τον περασμένο Οκτώβρη, με αφορμή τον βιασμό και τη δολοφονία της 16χρονης μαθήτριας Λουσία Πέρες. Με σύνθημα «Καμιά λιγότερη», το γυναικείο κίνημα στην Αργεντινή διεκδικεί τον τερματισμό της βίας κατά των γυναικών. Διαβάστε περισσότερα εδώ
