Του Karl Debbaut, Gauche Revolutionnaire – γαλλικό τμήμα της CWI
Οι τρεις βασικές συνομοσπονδίες των εργαζομένων στη Γαλλία, η CGT (Γενική Συνομοσπονδία Εργασίας) η FO (Εργατική Δύναμη) και η CFTC (Χριστιανική Συνομοσπονδία Γάλλων Εργαζομένων),κάλεσαν τους εργαζόμενους του ιδιωτικού και δημόσιου τομέα σε απεργιακές κινητοποιήσεις την Τρίτη στις 10 Μαρτίου.
Παρόλο που τα συνδικάτα καλούν σε «στάσεις εργασίας», φαίνεται ότι εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι θα προχωρήσουν σε 24ωρη απεργία εκείνη την ημέρα. Τα συνδικάτα των εκπαιδευτικών, των εργαζομένων στα ταχυδρομεία, στα εργοστάσια παραγωγής ενέργειας, των σιδηροδρομικών και των δημόσιων υπαλλήλων έχουν επίσημα καλέσει για 24ωρη γενική απεργία και όλα δείχνουν ότι θα συμμετάσχουν μαζικά και οι εργαζόμενοι του ιδιωτικού τομέα. Οι συνδικαλιστικές ενώσεις των μαθητών καλούν επίσης στις διαδηλώσεις.
Από την στιγμή που η γαλλική κυβέρνηση ανέλαβε την εξουσία έχει κινηθεί προς την εφαρμογή σκληρών νεοφιλελεύθερων μεταρρυθμίσεων. Οι αλλαγές στο συνταξιοδοτικό το 2003 προκάλεσαν τεράστια κινητοποίηση της εργατικής τάξης, της νεολαίας και των φτωχότερων στρωμάτων της κοινωνίας αλλά ο πρωθυπουργός Ραφαρέν και η κυβέρνηση του σώθηκαν λόγων της απροθυμίας των ηγεσιών των συνδικάτων να καλέσουν γενική απεργία την κρίσιμη στιγμή. Το γεγονός ότι οι αλλαγές στο συνταξιοδοτικό πέρασαν, άνοιξε τον δρόμο για μια σειρά από άλλες μεταρρυθμίσεις που περιλάμβαναν την μερική ιδιωτικοποίηση του τομέα του ηλεκτρισμού και του φυσικού αερίου, χωρίς σημαντικές κινητοποιήσεις των συνδικάτων των εργαζομένων. Όταν από την άλλη υπήρξαν αγώνες, πολλές φορές απομονώθηκαν ιδιαίτερα αυτές που αναπτύχθηκαν ενάντια στον αυξανόμενο αριθμό απολύσεων στον ιδιωτικό τομέα.
Για να εξασφαλίσει ο γαλλικός καπιταλισμός τα κέρδη του δεν μπορεί παρά να επιτεθεί στις εργασιακές συνθήκες και το βιοτικό επίπεδο των εργαζομένων και της νεολαίας. Η γαλλική κυβέρνηση ετοιμάζει την μεγάλη της επίθεση προωθώντας αλλαγές στο εκπαιδευτικό σύστημα, καταργώντας ουσιαστικά το 35ωρο και ετοιμάζοντας την ιδιωτικοποίηση δημόσιων υπηρεσιών όπως τα ταχυδρομεία και τους σιδηροδρόμους.
Οι καθηγητές και οι μαθητές βρίσκονται μπροστά στις κινητοποιήσεις εναντίον της κυβέρνησης. Έχουν απεργήσει επανειλημμένα ενάντια στις προτάσεις της κυβέρνησης που στόχο είχαν να προσαρμόσουν τα σχολεία στις ανάγκες των εργοδοτών και θα μείωναν τον αριθμό των μαθητών που θα είχαν πρόσβαση στην ανώτατη εκπαίδευση.
Παράλληλα, το Σάββατο 5 Φεβρουαρίου περισσότεροι από 500,000 εργαζόμενοι του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα πήραν μέρος στις κινητοποιήσεις για την υπεράσπιση του 35ωρου.
Η κινητοποίηση στις 10 Μαρτίου είναι ένας σημαντικός σταθμός για το χτίσιμο ενός κοινού κινήματος του ιδιωτικού και του δημόσιου τομέα που θα υπερασπιστεί τους μισθούς, θα σταματήσει τις απολύσεις και θα βάλει φραγμούς στις νεοφιλελεύθερες πολιτικές.
Οι σύντροφοι της Gauche Revolutionnaire, του τμήματος της CWI στην Γαλλία, προτείνουν 24ωρη γενική απεργία του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα σαν το επόμενο βήμα του κινήματος ενάντια στην κυβέρνηση του Ραφαρέν.
Για να επιτευχθεί ο συντονισμός των απεργιακών κινητοποιήσεων του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα οι εργαζόμενοι χρειάζεται να προχωρήσουν στην δημιουργία απεργιακών επιτροπών, μέσα από τις γενικές συνελεύσεις του κάθε κλάδου, δημοκρατικά ελεγχόμενες, σαν ένα βήμα προς την δημιουργία κοινών συντονιστικών επιτροπών αγώνα όλων των κλάδων. Αυτές οι επιτροπές θα μπορούν να συζητούν τα κατάλληλα αιτήματα και την κοινή δράση που μπορούν να συντονίσουν τον αγώνα μεταξύ δημόσιου και ιδιωτικού τομέα.
Ένας συντονισμένος αγώνας μπορεί να σταματήσει τις επιθέσεις της κυβέρνησης και της άρχουσας τάξης.
Για να ελευθερωθεί πραγματικά η εργατική τάξη, η νεολαία και τα φτωχά στρώματα θα πρέπει τα αιτήματα και η δράση μας να ξεπεράσουν τα όρια που θέτει ο καπιταλισμός. Το πρόγραμμα δράσης της Gauche Revolutionnaire περιλαμβάνει την ανάγκη για το χτίσιμο μιας νέας μαζικής αριστεράς, στην υπηρεσία των εργαζομένων, με στόχους την ανατροπή της κυβέρνησης Ραφαρέν και τον αγώνα για μια σοσιαλιστική κοινωνία βασισμένη στην κοινωνικοποίηση των βασικών τομέων της οικονομίας και την εργατική δημοκρατία.
Οι κινητοποιήσεις της γαλλικής εργατικής τάξης και της νεολαίας ενάντια στον νεοφιλελευθερισμό και τον καπιταλισμό μπορούν να αποτελέσουν για μια ακόμα φορά έμπνευση για εκατομμύρια ανθρώπους στην Ευρώπη.
