Ζεστοί χειμώνες, κυριολεκτικά καυτά καλοκαίρια, ένταση των ακραίων καιρικών φαινομένων και μεγάλη ξηρασία. Κάπως έτσι διαγράφεται το κλιματικό και συνάμα υδρολογικό μέλλον της Ευρώπης ειδικά όσον αφορά τις νότιες περιοχές της. Οι κλιματικές αλλαγές και η διαφαινόμενη αύξηση της μέσης θερμοκρασίας θα οδηγήσει σε δραματική μείωση των διαθέσιμων υδατικών πόρων έως και 25% έως το 2030, ειδικά στη νότια Ευρώπη, σύμφωνα με μελέτη του Εργαστηρίου Υδρολογίας και Υδατικών πόρων, του Mετσόβιου Πολυτεχνείου.
Όσο για την Ελλάδα, η συγκεκριμένη μελέτη δείχνει ότι η ποσότητα του νερού σε πολλά ποτάμια θα μειωθεί ιδιαίτερα, γεγονός που θα επιδράσει και στην ποιότητα του νερού. Άλλωστε, υπολογίζεται ότι τις επόμενες δεκαετίες το 38% των κατοίκων της Μεσογείου θα ζει σε συνθήκες έλλειψης νερού, επίσης προβλέπεται αύξηση των βροχοπτώσεων στις βόρειες χώρες και μείωση στις νότιες. Ειδικά το καλοκαίρι προβλέπεται μείωση των βροχοπτώσεων από 9-42% σε διάφορες περιοχές της Ευρώπης. Σε παγκόσμιο επίπεδο το νερό είναι επίσης λίγο και βρώμικο. Σύμφωνα με έκθεση του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας που δημοσιεύθηκε στις 22/3, το 18% του παγκόσμιου πληθυσμού δεν έχει πρόσβαση σε ασφαλές πόσιμο νερό ενώ το 40% στερείται εγκαταστάσεων βασικής υγιεινής.
Καθημερινά 6000 άνθρωποι, οι περισσότεροι παιδιά, πεθαίνουν από αίτια που σχετίζονται με το νερό, ενώ παράλληλα ένα δισ. άνθρωποι πίνουν μολυσμένο νερό. Το μολυσμένο νερό προκαλεί παθήσεις όπως διάρροια, ελονοσία και διάφορες παθήσεις του εντέρου. Κάθε χρόνο χάνουν τη ζωή τους περίπου 3 εκατομμύρια άνθρωποι.
Η αλήθεια είναι ότι η παγκόσμια κατανάλωση νερού διπλασιάζεται κάθε 20 χρόνια, αναπτυσσόμενη με διπλάσιους ρυθμούς απ΄ ότι η αύξηση του πληθυσμού. Το γεγονός αυτό πρέπει να αποδοθεί σε δύο παράγοντες. Ο ένας είναι η αυτή η ίδια η αύξηση του πληθυσμού και ο δεύτερος, η βελτίωση των συνθηκών διαβιώσεως, που προϋποθέτει αύξηση της υδατικής καταναλώσεως, καθώς η τελευταία αποτελεί έναν από τους βασικούς δείκτες του επιπέδου ανάπτυξης, ενώ η έλλειψη νερού αποτελεί το κύριο πρόβλημα για μεγάλες περιοχές και μεγάλους πληθυσμούς του πλανήτη μας. Η ποσότητα αλλά και η ποιότητα του νερού που χρησιμοποιούμε εξαρτάται από τους υγρότοπους, οι οποίοι εμπλουτίζουν τα υπόγεια νερά, προσφέρουν προστασία από τη διάβρωση και τις πλημμύρες, φιλτράρουν το νερό, φιλοξενούν πολλά φυτά και ζώα και μας εξασφαλίζουν αγαθά, όπως πόσιμο νερό, ψάρια και αλάτι. Δυστυχώς, ορισμένες ανθρώπινες επεμβάσεις αλλοιώνουν τους υγρότοπους και επεμβαίνουν στον κύκλο του νερού. Τα όλο και πιο πολύπλοκα τεχνικά έργα για την εξασφάλιση νερού (φράγματα, εκτροπή ποταμών, όλο και πιο βαθιές γεωτρήσεις) τελικά δημιουργούν προβλήματα τόσο στο φυσικό περιβάλλον όσο και στον άνθρωπο. Στην Ελλάδα το 87% του νερού καταναλώνεται για γεωργικές ανάγκες (3% για οικιακή χρήση και 11% για βιομηχανικούς σκοπούς) τις περισσότερες φορές σπάταλα. Οι παράνομες αντλήσεις είναι συχνές, ενώ οι ακατάλληλες αρδευτικές μέθοδοι και τα κακοσυντηρημένα δίκτυα οδηγούν σε σημαντικές απώλειες νερού. Παράλληλα, η γεωργία συμβάλλει σε μεγάλο βαθμό στην αύξηση της ρύπανσης των νερών, κυρίως εξαιτίας της χρήσης φυτοφαρμάκων και λιπασμάτων. Οι κλιματικές αλλαγές και η αύξηση της θερμοκρασίας σαφώς επιδρούν στον κύκλο του νερού και επηρεάζουν τους υδατικούς πόρους.
Το πρόβλημα του νερού θα διογκώνεται κάθε χρόνο παγκοσμίως άλλα οι καπιταλιστικές κυβερνήσεις και τα πετρελαϊκά λόμπι φαίνεται να μην κάνουν κάτι ουσιαστικό(π.χ. προώθηση και κατασκευή ανανεώσιμων πηγών ενέργειας), γιατί προτιμούν να φέρουν τον πλανήτη που ζούμε σε ένα τέλμα για να αυξήσουν τα κέρδη αλλά και τα πετρελαϊκά αποθέματα. ‘Ομως αν συνεχιστεί η αλόγιστη χρήση πετρελαίου και των υδάτινων πόρων ο πλανήτης γη δεν θα είναι όπως τον γνωρίζουμε σήμερα.
Κρίτωνας Γούζιος
________________
