Του Paul Newberry, GPR (CWI Πολωνία). Μετάφραση: Αντώνης Δημάκης
Ανάγκη να οργανωθεί γενική απεργία
Μέσα στο πρώτο δεκαήμερο του Νοέμβρη, διακόσιοι συνδικαλιστές του αριστερού πολωνικού συνδικάτου Αύγουστος ΄80, προχώρησαν σε τριήμερη κατάληψη του κοινοβουλευτικού γραφείου του πολωνού πρωθυπουργού. Η διαμαρτυρία τους στρέφονταν ενάντια στα σχέδια κατάργησης της πρόωρης συνταξιοδότησης για εκατοντάδες χιλιάδες εργάτες, ενάντια στην διάλυση των πολωνικών ναυπηγείων και κατά της εμπορευματοποίησης και ιδιωτικοποίησης των υπηρεσιών υγείας. Οι διαδηλωτές κάλεσαν και τα υπόλοιπα συνδικάτα στην κοινή οργάνωση μιας γενικής απεργίας.
Από την άλλη, ο Γιαν Γκουζ, ηγέτης της ΟΡΖΖ, μιας από τις μεγαλύτερες συνδικαλιστικές ομοσπονδίες, τάχθηκε υπέρ της πρωτοβουλίας και των αιτημάτων του Αύγουστος ΄80, όμως ξεκαθάρισε ότι η γενική απεργία πρέπει να καλεστεί μόνο ως ύστατο μέτρο. Πάντως το γεγονός ότι μόλις μετά από μία ημέρα κατάληψης τέθηκε ακόμα και από γραφειοκράτες σαν τον Γιαν Γκουζ το ζήτημα της γενικής απεργίας είναι από μόνο του ένα σημαντικό κατόρθωμα του Αύγουστος ’80.
Οι τρεις μεγαλύτερες συνδικαλιστικές ομοσπονδίες, Αλληλεγγύη, ΟΡΖΖ και Φόρουμ νιώθουν την πίεση από τα κάτω να μεγαλώνει, εξαιτίας της ανικανότητάς τους να υπερασπιστούν αποτελεσματικά τα δικαιώματα των μελών τους.
Μετά τη λήξη της κατάληψης, το ενδιαφέρον στρέφεται στις 8 Δεκεμβρίου, την ημέρα που το Αύγουστος ’80 καλεί τα υπόλοιπα συνδικάτα και ομοσπονδίες να εξαγγείλουν γενική απεργία. Όμως για να οργανωθεί μια γενική απεργία με επιτυχία, οι συνδικαλιστές, πέρα από το να καλούν τις ηγεσίες, πρέπει να κάνουν εκστρατεία ανάμεσα στους εργαζόμενους σε κάθε εργασιακό χώρο, εξηγώντας τα προβλήματα και την ανάγκη για μια γενική απεργία.
