8 Μάρτη: σε 50 χώρες, 400 πόλεις, εκατομμύρια γυναίκες σε όλον τον κόσμο, στους δρόμους

11214088_10206351757130044_5875877040835530685_n-jpg
Της Κατερίνας Κλείτσα

 

 

Για πρώτη φορά, η παγκόσμια ημέρα της γυναίκας πήρε τα χαρακτηριστικά συντονισμού παγκόσμιου καλέσματος για κινητοποίηση των γυναικών, με γυναίκες σε πολλές χώρες να καλούν όχι απλά σε διαδηλώσεις αλλά και σε απεργίες, αναδεικνύοντας τον ρόλο που παίζουν οι γυναίκες στην παραγωγή και την οικονομία. Όπως ανέφερε χαρακτηριστικά η βρετανική εφημερίδα «the Guardian»,

«ήταν μια από τις πιο έντονα φορτισμένες και πολιτικοποιημένες Παγκόσμιες Μέρες Γυναικών που μπορούμε να ανακαλέσουμε στη μνήμη μας».

Η εκλογή, στην προεδρία των ΗΠΑ, του δισεκατομμυριούχου σεξιστή Ντόναλντ Τραμπ κρύβεται ως ένα μεγάλο βαθμό πίσω από αυτή τη σημαντική αλλαγή. Αλλά οι γυναίκες σ’ όλο τον κόσμο είναι επίσης εξοργισμένες εξαιτίας των περικοπών στις κοινωνικές δαπάνες και τις γενικές πολιτικές των κυβερνήσεων, την άρνησή τους να αλλάξουν τις πρακτικές και τους νόμους που γεννούν διακρίσεις σε βάρος τους.

Υποκρισία άρχουσας τάξης

Η υποκρισία των δηλώσεων για την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας από τους ανθρώπους που ηγούνται κυβερνήσεων, τραπεζών και επιχειρήσεων –τόσο των ανδρών, όσο και των γυναικών– βρίσκονται σε πλήρη αντιδιαστολή με τις θαρραλέες πορείες των γυναικών σε χώρες όπως το Πακιστάν, η Τουρκία, η Ινδονησία και αλλού.

Η Κριστίν Λαγκάρντ είναι μια πάμπλουτη γυναίκα που ηγείται του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου – ενός οργανισμού που είναι υπεύθυνος για την διάλυση του κοινωνικού κράτους σε μια σειρά χώρες, μεταξύ των οποίων και η δική μας. Δήλωσε σε μια τηλεοπτική συνέντευξη στις 8/3 πως πιστεύει ότι μια καλύτερη θέση για τις γυναίκες θα προκύψει αν υπάρξουν «περισσότερα» στην οικονομία. Όμως το σύστημα που εκπροσωπεί παράγει «περισσότερα» μόνο για το 1% των πλουσίων ρίχνοντας σε όλο μεγαλύτερη φτώχεια το υπόλοιπο 99% των ανθρώπων – ανδρών και γυναικών.

Ο Βλαντιμίρ Πούτιν έκανε ένα συναισθηματικό τηλεοπτικό διάγγελμα, επαινώντας τις γυναίκες που «κάνουν τόσα πολλά για εμάς»! Κι αυτό μόλις μερικές βδομάδες αφότου το ρωσικό κοινοβούλιο αποφάσισε την ακύρωση της ποινικής ευθύνης για τους άνδρες σε περιπτώσεις ενδοοικογενειακής βίας!

Ο ίδιος ο Ντόναλντ Τραμπ, ο άνθρωπος του οποίου τα υποτιμητικά λόγια για τις γυναίκες, καθώς και η απειλή που αποτελεί για το δικαίωμα στην έκτρωση και την υγειονομική περίθαλψη έχουν εξοργίσει τόσες πολλές γυναίκες όσο και άνδρες, έγραψε στο Twitter πως έχει «μεγάλο σεβασμό για τις γυναίκες»!

50 χώρες, 400 πόλεις

Σε παραπάνω από 50 χώρες και 400 πόλεις σε όλον τον κόσμο, οι γυναίκες ενώθηκαν σε κινητοποιήσεις για τα δικαιώματά τους και ενάντια στις ανισότητες που βιώνουν καθημερινά, ενώ επικεντρώθηκαν και στα συγκεκριμένα προβλήματα που αντιμετωπίζουν στις χώρες τους.

Έτσι, στην Ιρλανδία οι γυναίκες διαδηλώσανε για το δικαίωμά τους στην έκτρωση, ενώ στην Γαλλία κλήθηκαν να σταματήσουν να εργάζονται στις 15:40 συμβολίζοντας τους κατά 26% χαμηλότερους μισθούς τους σε σχέση με των αντρών.

Το κάλεσμα για διεθνή αντίσταση των γυναικών στις 8 Μάρτη ξεκίνησε από τις κινητοποιήσεις στην Πολωνία τον περασμένο Οκτώβρη και πήρε ακόμα μεγαλύτερες διαστάσεις όταν στις ΗΠΑ η εκλογή του Τραμπ αποτέλεσε την αιτία για να βγουν στους δρόμους εκατομμύρια γυναικών και σύντομα μετά η 8η Μάρτη τέθηκε σαν σημείο σταθμός για τις γυναίκες όλου του κόσμου.

ΗΠΑ – για ένα φεμινιστικό κίνημα του 99%

Το κάλεσμα των ακτιβιστριών των ΗΠΑ σε όλες τις γυναίκες να βγουν στους δρόμους και να απεργήσουν, συνδέθηκε με την ανάγκη για το χτίσιμο ενός «νέου φεμινιστικού κινήματος του 99%» εμπνέοντας χιλιάδες γυναίκες της εργατικής τάξης, μετανάστριες και μουσουλμάνες.

Διαδηλώσεις έγιναν συνολικά σε εκατοντάδες πόλεις των ΗΠΑ, με την συμμετοχή στις μεγαλύτερες απ’ αυτές (Νέα Υόρκη, Βοστώνη, Λος Άντζελες, Ουάσιγνκτον, Σιάτλ κ.α.) να κυμαίνονται στις 10.000.

Στο Σιατλ, η Σοσιαλιστική Εναλλακτική (αδελφή οργάνωση του «Ξ») και η Σάμα Σαγουάντ (εκλεγμένη στο Συμβούλιο της πόλης) διοργανώσαν συγκέντρωση και ομιλίες για την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας, όπου ανάμεσα σε άλλες ακτιβίστριες για τα γυναικεία και τα κοινωνικά δικαιώματα, συμμετείχαν οι Pussy Riot.

Η άνοδος της ταξικής συνείδησης την τελευταία περίοδο στις ΗΠΑ είναι εμφανής και αυτό το στοιχείο δεν θα μπορούσε να λείπει από την ομιλία της συντρόφισσας Σάμα που έκλεισε με τα ακόλουθα λόγια:

«Σήμερα η απεργία των γυναικών έφερε στην επιφάνεια το ζήτημα της δύναμης, της δύναμης που έχουμε ως εργαζόμενες γυναίκες. Έχουμε ξεκινήσει μία κρίσιμη συζήτηση για το τί χρειάζεται για να νικήσουμε στη μάχη ενάντια στον Ντόναλντ Τραμπ. Και αυτό είναι η τεράστια δύναμη που απελευθερώνεται με την απεργία. Να χτυπήσουμε τον Τραμπ και τους δισεκατομμυριούχους συμμάχους του εκεί που πονάνε στερώντας τους τα κέρδη τους».

img_3035_92de83bef62856727af45e110a640a31.nbcnews-ux-600-480

Η Rosie και η Beatrice

Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα της ανόδου της συνείδησης στις ΗΠΑ, αποτελεί και το παράδειγμα δυο μικρών αδελφών 8 και 10 χρόνων αντίστοιχα, της Βεατρίκης (Beatrice) και της Ρόουζι (Rosie) στη μαζική διαδήλωση της Νέας Υόρκης – που πήρε αρκετά μεγάλη δημοσιότητα στα αμερικανικά μέσα ενημέρωσης.

Μιλώντας στο δίκτυο NBC εξήγησαν πως η μητέρα τους δεν τις άφησε να πάνε στη διαδήλωση της 21ης Γενάρη αλλά αυτή τη φορά επέμεναν να τις αφήσει να κάνουν κοπάνα από το σχολείο για να πάνε στη συγκέντρωση.

«Ξέρω πως για κάθε δολάριο που βγάζει ένας άντρας από την δουλειά του, μία γυναίκα βγάζει εβδομήντα πέντε σεντς. Γι’ αυτό έγραψα: “με τίποτα” στο πλακάτ μου, γιατί δε μου αρέσει αυτό το γεγονός» δήλωσε η 10χρονη Rosie.

img_2991_9c5d64aa7da9670f0632e903822c3649.nbcnews-ux-600-480

Η Λίντα Σανσούρ προτού συλληφθεί από την αστυνομία στη Νέα Υόρκη

Στο Σέντραλ Παρκ της Νέας Υόρκης τη Λίντα Σαρσούρ (Linda Sarsour) από τους βασικούς οργανωτές της συγκέντρωσης, απάντησε στις κατηγορίες του κατεστημένου ότι όσες γυναίκες απεργούσαν στις 8 Μάρτη είναι προνομιούχες, λέγοντας

«τιμούμε τις γυναίκες που συμμετείχανε στο μποϊκοτάζ των λεωφορείων του Μοντγκόμερι. Ήταν προνομιούχες αυτές οι γυναίκες; Οι εργάτριες στα μεγάλα αγροκτήματα που είπαν δεν θα μαζέψουμε την παραγωγή αν δεν μας παρασχεθούν μέτρα προστασίας την ώρα της εργασίας, είναι κι αυτές προνομιούχες; Τα κινήματα που παλεύουν για κοινωνική δικαιοσύνη δεν βολεύουν το κατεστημένο».

Λίγη ώρα αργότερα η αστυνομία συνέλαβε τη Σανσούρ μαζί με 12 άλλες ακτιβίστριες.

Ευρώπη

«Κοπάνα», έκαναν και εκατοντάδες χιλιάδες φοιτητές/τριες και οι μαθήτριες/ες στην Ισπανία, με οργανωμένο τρόπο, μετά από κάλεσμα για αποχή από την γυναικεία νεολαιίστικη οργάνωση «Μαχητικές και Ελεύθερες» μαζί με το «Συνδικάτο Μαθητών και Σπουδαστών» (περισσότερα εδώ: https://xekinima.org/ispania-ekatondades-hiliades-mathites-kai-spoy/).

IMG-20170308-WA0234

Στο Βερολίνο έλαβε χώρα η μεγαλύτερη διαδήλωση για τη μέρα της γυναίκας των τελευταίων χρόνων, με 10.000 να παίρνουν μέρος.

Στην Ιταλία δράσεις έγιναν σε πάνω από 70 πόλεις – συμπεριλαμβανομένων απεργιών στις μεταφορές, την εκπαίδευση και πολλούς άλλους κλάδους. Η μεγαλύτερη, με 10.000 άτομα έγινε στο Μιλάνο, αλλά πολλές χιλιάδες συμμετείχαν σε μαζικές πορείες στη Νάπολη, τη Ρώμη και αλλού.

Πάνω από 10.000 άνθρωποι, με έντονη την παρουσία της νεολαίας, συμμετείχαν στην πορεία που έλαβε χώρα στο Όσλο, πρωτεύουσα της Νορβηγίας.

Στη Στοκχόλμη, πρωτεύουσα της Σουηδίας, περίπου 2.000 διαδηλώτριες και διαδηλωτές, κυρίως νέοι, πορεύτηκαν μαχητικά. Εξίσου μαζική και νεολαιίστικη ήταν και η διαδήλωση στο Γκέτεμποργκ, που οργανώθηκε από τους συντρόφους του «Σοσιαλιστικού Κόμματος Δικαιοσύνης» (αδελφής οργάνωσης του «Ξ» στη Σουηδία). Συγκεντρώσεις έγιναν και σε μια σειρά άλλες πόλεις όπως το Μάλμο, η Λουντ, η Ουψάλα και η Λούλεα.

Μικρότερες σε μέγεθος κινητοποιήσεις έλαβαν χώρα σε πολλές δεκάδες άλλες ευρωπαϊκές πόλεις.

Για ένα ταξικό, αντικαπιταλιστικό, φεμινιστικό κίνημα

Το γυναικείο κίνημα έχει αρχίσει να πατάει στα πόδια του διεθνώς, να οργανώνεται και να διεκδικεί όσα το καπιταλιστικό σύστημα στερεί από τις γυναίκες. Όταν οι μαύρες τρανς γυναίκες έχουν μέσο όρο ζωής τα 35 χρόνια, όταν στην Βραζιλία μία γυναίκα δολοφονείται κάθε 2 ώρες, όταν στην ΕΕ η μέση ωριαία αμοιβή των γυναικών είναι κατά 16,3% χαμηλότερη από αυτή των αντρών, ο αγώνας για ισότητα έχει πολύ δρόμο μπροστά του και σκληρές μάχες. Το φεμινιστικό και το αντικαπιταλιστικό κίνημα πρέπει να ενωθούν και να δώσουν κοινούς αγώνες ενάντια στις έμφυλες και τις οικονομικές ανισότητες για μια κοινωνία ισότητας και δικαιοσύνης.

 

 

 


Σχετικά άρθρα

Ακολουθήστε το «Ξ» στο Google News για να ενημερώνεστε για τα τελευταία άρθρα μας.

Μπορείτε επίσης να βρείτε αναρτήσεις, φωτογραφίες, γραφικά, βίντεο και ηχητικά μας σε facebook, twitter, instagram, youtube, spotify.

Ενισχύστε οικονομικά το xekinima.org

διαβάστε επίσης:

7,247ΥποστηρικτέςΚάντε Like
1,003ΑκόλουθοιΑκολουθήστε
1,118ΑκόλουθοιΑκολουθήστε
425ΣυνδρομητέςΓίνετε συνδρομητής

Επίκαιρες θεματικές

Πρόσφατα άρθρα