Οι σ. Ειρήνη Εμινίδου και Ζήσης Σούρλας, θύματα της αστυνομικής αυθαιρεσίας και βίας της νύχτας της 17ης Νοέμβρη του 2019 όταν μετά το τέλος της πορείας του Πολυτεχνείου στην Αθήνα, δέχτηκαν αναίτια επίθεση από τα ΜΑΤ, ξυλοκοπήθηκαν και συνελήφθησαν, ενώ στη συνέχεια στήθηκε εναντίον τους ένα εντελώς ψεύτικο κατηγορητήριο που περιλάμβανε ακόμα και βαριά κακουργήματα, γράφουν για τη δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου.
Ζήσης Σούρλας, φοιτητής στο 2ο έτος Μηχανικών Η/Υ και Πληροφορικής στο Πανεπιστήμιο Πατρών
Στις 6 Δεκεμβρίου 2008 μια παρέα μαθητών βρίσκονταν στα Εξάρχεια επί της οδού Μεσολογγίου όταν δέχτηκαν φραστική επίθεση από δύο ειδικούς φρουρούς, τον Επαμεινώνδα Κορκονέα και τον Βασίλη Σαραλιώτη. Ανάμεσα στους μαθητές ήταν ο Αλέξης Γρηγορόπουλος ο οποίος ζήτησε το λόγο για την επίθεση και η απάντηση που πήρε ήταν δύο πυροβολισμοί, ένας εκ των οποίων τον βρήκε στη καρδιά και επέφερε το θάνατο του.
Η δολοφονία του Γρηγορόπουλου ήταν το αποκορύφωμα μιας περιόδου ραγδαίας όξυνσης της καταστολής από την τότε κυβέρνηση της ΝΔ. Η καταστολή χρησιμοποιήθηκε ως απάντηση στην έκφραση της συσσωρευμένης λαϊκής δυσαρέσκειας . Τα αυξανόμενα ποσοστά ανεργίας και η επίθεση στη δημόσια δωρεάν Παιδεία έκαναν τη νεολαία να ασφυκτιά και να νιώθει πως δεν είχε μέλλον σε αυτή τη χωρά.
***
H δολοφονία της 6ης του Δεκέμβρη ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι.
Τις επόμενες δύο εβδομάδες ένα μεγαλειώδες νεολαιίστικο κίνημα ξεχύθηκε στους δρόμους, με πολύ μαζικές διαδηλώσεις, καταλήψεις σχολείων και σχολών και απεργίες (ΟΛΜΕ, Ομοσπονδία Ιδιωτικών Εκπαιδευτικών, ΔΟΕ, Ομοσπονδία Πανεπιστημιακών κ.α.) ενώ ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ προκήρυξαν γενική απεργία η οποία είχε μεγάλη συμμετοχή.
Η τεράστια ορμή του κινήματος ανάγκασε τις Αρχές να ασκήσουν δίωξη ενάντια στους δυο αστυνομικούς, τους οποίους προσπαθούσαν αρχικά να καλύψουν, λέγοντας ψευδώς ότι πυροβόλησαν στον αέρα για εκφοβισμό, αφότου είχαν, δήθεν, δεχτεί επίθεση από ομάδα 30 ατόμων με πέτρες και μολότωφ. Σύντομα τα βίντεο αποκάλυψαν ότι δεν υπήρχαν ούτε πέτρες, ούτε μολότωφ, παρά μόνο μια μικρή παρέα 15χρονων που άραζε στα Εξάρχεια.
Η ορμή του κινήματος ήταν τέτοια που αν ήταν συντονισμένο και με καθαρούς κοινούς στόχους θα μπορούσε να είχε ανατρέψει την κυβέρνηση.
Κοιτώντας τις εξεγέρσεις και τα κινήματα του παρελθόντος, συμπεριλαμβανομένου του 2008, η Ανατρεπτική Αριστερά πρέπει να βγάζει συμπεράσματα και να τα αξιοποιήσει για να βοηθήσει τα νέα κινήματα που θα προκύψουν, να νικήσουν. Ένα πολύ σημαντικό σημείο αποτελεί και η ενότητα στη δράση της Αριστεράς. Δυστυχώς, τον Δεκέμβρη του ’08 η Αριστερά ήταν για μια ακόμη φορά διασπασμένη, με το ΚΚΕ για παράδειγμα, τη μεγαλύτερη δύναμη στις γραμμές της Αριστεράς, να εκπονεί τα δικά του σχέδια και να αρνείται να συντονιστεί με το υπόλοιπο κίνημα, πράγμα που έβαλε όρια στα πράγματα που το κίνημα θα μπορούσε να πετύχει. Προβληματική ήταν και η στάση των ΕΑΑΚ που (χρησιμοποιώντας σαν πρόφαση την «αμεσοδημοκρατία») έπνιγαν τις δημοκρατικές διαδικασίες στα συντονιστικά όργανα που είχαν δημιουργηθεί στις σχολές, καπελώνοντας το κίνημα και στερώντας πολλές φορές ακόμα και το λόγο από τις μικρότερες παρατάξεις.
Χωρίς συντονισμό και δημοκρατία όμως τα κινήματα δεν μπορούν να πετύχουν παρά επί μέρους νίκες.
***
Σήμερα, ζούμε σε μια περίοδο όπου η κυβέρνηση ακολουθεί μια πολιτική επίθεσης στα δημοκρατικά και εργατικά και άλλα δικαιώματα ενώ ταυτόχρονα υπάρχει ραγδαία αύξηση της καταστολής. Επιπλέον η εγκληματική πολιτική της κυβέρνησης όσον αφορά στη διαχείριση της πανδημίας έχει οδηγήσει σε τραγική αύξηση των κρουσμάτων και των νεκρών ενώ το ΕΣΥ είναι πλέον πέρα από τα όριά του. Τα παραπάνω σε συνδυασμό με την νέα οικονομική κρίση που βρίσκεται σε εξέλιξη είναι δεδομένο ότι θα προκαλέσουν για ακόμα μια φορά μαζική λαϊκή δυσαρέσκεια και αργά ή γρήγορα θα ξαναβγάλουν τον κόσμο στους δρόμους.
Η κυβέρνηση το γνωρίζει αυτό και προσπαθεί από τώρα να ετοιμάσει το έδαφος, με νόμους όπως αυτόν για τις συγκεντρώσεις και τις πορείες που πέρασε το καλοκαίρι, τον τελευταίο νόμο Βρούτση που περιορίζει ακόμα περισσότερο τα συνδικαλιστικά δικαιώματα, αλλά και με το όργιο καταστολής όπως έγινε στις 17 Νοεμβρίου, τις συλλήψεις στο σωρό που γίνονται σχεδόν σε κάθε πορεία από την αστυνομία κοκ. Από τη μια με τους νόμους που ποινικοποιούν τους αγώνες και από την άλλη με την αστυνομική τρομοκρατία στους δρόμους προσπαθούν να αποφύγουν αυτό που τελικά όμως είναι αναπόφευκτο. Την ανασυγκρότηση του κινήματος που θα τους αναγκάσει σε υποχωρήσεις και θα αμφισβητήσει τελικά και την ίδια την εξουσία τους.
Ειρήνη Εμινίδου, φοιτήτρια στο ΕΚΠΑ
Η δολοφονία ενός 15χρονου μαθητή από την αστυνομία σόκαρε ολόκληρη την κοινωνία. Δεκάδες χιλιάδες κόσμος κατέκλυσαν τους δρόμους από την επόμενη μέρα και για δυο βδομάδες. Η κυβέρνηση αρχικά προσπάθησε να συγκαλύψει το γεγονός και να το παρουσιάσει σαν ατύχημα. Ότι δήθεν οι αστυνομικοί δέχτηκαν επίθεση από κουκουλοφόρους και πυροβόλησαν στο αέρα για αμυνθούν. Στην προσπάθεια συγκάλυψης μπήκαν ενεργά και τα ΜΜΕ. Χαρακτηριστικά, το Mega πρόβαλλε σε δελτίο ειδήσεων ένα βίντεο από τη δολοφονία του Γρηγορόπουλου το οποίο είχε τραβηχτεί με κινητό, το οποίο όμως αλλοίωσε, προσθέτοντας ήχους από διαδήλωση και σπασμένες βιτρίνες λίγο πριν ακουστούν οι πυροβολισμοί του Κορκονέα!
***
Η δολοφονία του Αλέξη πυροδότησε μια νεολαιίστικη εξέγερση, ένα τεράστιο ποτάμι οργής που ήδη φούσκωνε με τις πολιτικές των κυβερνήσεων ενάντια στην δημόσια και δωρεάν παιδεία, την ανεργία, τις ελαστικές σχέσεις εργασίας και τους χαμηλούς μισθούς και συνολικά την απουσία προοπτικής για τη νέα γενιά.
Παράλληλα με τις διαδηλώσεις άρχισαν να γίνονται καταλήψεις σε Γυμνάσια και Λύκεια σε όλη τη χώρα, καθώς και σε πολλές σχολές στα πανεπιστήμια. Επίσης οι μαθητές άρχισαν να περικυκλώνουν αστυνομικά τμήματα φωνάζοντας συνθήματα και οργανώνοντας δρώμενα όπως το να ξαπλώνουν στο έδαφος σαν νεκροί, καταγγέλλοντας έτσι την ακραία αστυνομική βία.
Τις κινητοποιήσεις στήριξαν οι εκπαιδευτικοί όλων των βαθμίδων που οργάνωσαν απεργία, ενώ 24ωρη γενική απεργία κάλεσαν και η ΓΣΕΕ με την ΑΔΕΔΥ.
***
Η κυβέρνηση αντιμετώπισε το κίνημα με ακραία καταστολή, κάνοντας πολλές συλλήψεις στο σωρό, ρίχνοντας τόνους χημικά και πολύ ξύλο. Συνολικά εκείνες τις 2 βδομάδες έγιναν 250 συλλήψεις. Ανήλικα παιδιά, βρέθηκαν αντιμέτωπα με πολύ βαριές κατηγορίες, βασισμένες στον τρομονόμο, μόνο και μόνο επειδή συμμετείχαν στις διαδηλώσεις.
Ένα ακόμα σημείο που η αστυνομία έριξε ακόμα περισσότερο λάδι στη φωτιά, ήταν στην κηδεία του Αλέξη όπου πήγε χιλιάδες κόσμος. Εκεί ένοπλοι αστυνομικοί της ομάδας Ζ άρχισαν να πυροβολούν στον αέρα για εκφοβισμό, χωρίς φυσικά να έχει προηγηθεί το παραμικρό.
Πέρα όμως από τις κινητοποιήσεις των μαθητών, φοιτητών και εργαζομένων τον Δεκέμβρη του 2008 έγιναν και εκτεταμένα «μπάχαλα». Εκτός από τις ομάδες του αντιεξουσιαστικού χώρου που λανθασμένα θεωρούν τα «μπάχαλα» μορφή επαναστατικού αγώνα, στα σπασίματα, τους εμπρησμούς και τις μολότωφ συμμετείχαν και παρακρατικοί ή ασφαλίτες, όπως αποκαλύφθηκε από φωτογραφίες. Συγκεκριμένα αποκαλύφθηκαν (για μια ακόμα φορά) φωτογραφίες κουκουλοφόρων με σιδηρολοστούς κλπ ανάμεσα σε ομάδες αστυνομικών.
Τα «μπάχαλα» δεν μπορούν να δώσουν απάντηση σε κανένα από τα βασικά ερωτήματα του αγώνα: τα αιτήματα, τους στόχους και με ποιον τρόπο θα νικήσουμε. Αντιθέτως βοηθούν την κυβέρνηση αντί το κίνημα. Και όπως φάνηκε και στην πράξη αυτό που φόβιζε πραγματικά την κυβέρνηση δεν ήταν η καμένη Αθήνα αλλά το μαζικό κίνημα, οι δεκάδες και εκατοντάδες χιλιάδες μαθητές, φοιτητές και εργαζόμενοι που κατέλαβαν τους δρόμους χωρίς σταματημό.
***
12 χρόνια μετά την δολοφονία του Α. Γρηγορόπουλου ο Κορκονέας που πρωτόδικα είχε καταδικαστεί σε ισόβια, σήμερα είναι ελεύθερος, κι αυτό από μόνο του λέει πολλά για τη δικαιοσύνη στην Ελλάδα. Παράλληλα η καταστολή αυξάνει και πάλι επικίνδυνα.
Η επίθεση που δεχόμαστε δεν είναι μόνο στο επίπεδο της αστυνομικής αυθαιρεσίας και καταστολής – ποτέ δεν ήταν μόνο σε αυτό το επίπεδο άλλωστε… Είναι σε όλα τα επίπεδα: της Παιδείας, του βιοτικού επιπέδου μας, των ελευθεριών, του περιβάλλοντος κοκ.
Γι’ αυτό το λόγο ο αγώνας που πρέπει να δώσουμε είναι συνολικός και τελικά πρέπει να στρέφεται και ενάντια στο ίδιο το σύστημα που γεννά και υποθάλπει την αστυνομική αυθαιρεσία, την άγρια καταστολή, το φασισμό, τους δολοφόνους 15χρονών παιδιών.
