Μικρά και Καθημερινά
- Τα ΜΜΕ μας ενημερώνουν ότι, ο Θόδωρος και η Γιάννα Αγγελοπούλου έριξαν «μαύρη πέτρα» πίσω τους, για να πούνε φορολογικό …αντίο στην Ελλάδα.
Οι πλούσιοι, το κεφάλαιο, φεύγουν από τη χώρα ή βγάζουν τα λεφτά τους έξω, δείχνοντας τη συγκίνησή τους και την ανταπόκρισή τους στο κάλεσμα της κυβέρνησης για «δίκαιη ανάπτυξη».
Έφυγαν οικογενειακώς, απολύτως νόμιμα, δηλώνοντας μόνιμοι κάτοικοι εξωτερικού.
Οι δικηγόροι της οικογένειας κατέθεσαν όλα τα απαραίτητα δικαιολογητικά, που βεβαιώνουν ότι είναι πάνω από 183 μέρες (το προβλέπει ο νόμος για να χαρακτηριστείς μόνιμος κάτοικος εξωτερικού) έκαναν όλες τις νόμιμες φορολογικές διατυπώσεις, για να μην έχουν πρόβλημα με τις φορολογικές αρχές, ο Θόδωρος αποχώρησε από μέλος διοικητικών συμβουλίων εταιρειών στα οποία συμμετείχε και η Γιάννα προσκόμισε διακοπή εργασιών από το δικηγορικό σύλλογο – της είχανε δώσει σαν γνήσια Ελληνοπούλα ηγετική θέση στην ολυμπιακή επιτροπή του 2004!
Η αποχώρηση της οικογένειας Αγγελοπούλου μεταφράζεται σε απώλειες για τα κρατικά ταμεία τουλάχιστον 100.000 € που είναι οι ετήσιοι φόροι που κατέβαλλαν.
Ταυτόχρονα χάθηκε και το συνάλλαγμα που έφερνε η οικογένεια στην Ελλάδα.
Κατά τα άλλα μας πρήζουν με την ανάγκη της εθνικής ενότητας για να βγούμε από την κρίση.
- Τα ΜΜΕ μας ενημερώνουν ότι, δώδεκα με δεκατρία ελληνικά ΑΦΜ την ημέρα συνεχίζουν να ανοίγουν στο φορολογικό παράδεισο της Βουλγαρίας (όπου η φορολογία των επιχειρήσεων είναι στο 10% και όχι στο 29% όπως στην Ελλάδα) παρά τις φοβέρες του υπουργείου οικονομικών για ελέγχους και τις επικλήσεις στον πατριωτισμό των Ελλήνων επιχειρηματιών.
Σύμφωνα με την έκθεση του γραφείου οικονομικών και εμπορικών υποθέσεων της πρεσβείας, οι εγγεγραμμένες και ενεργές εταιρείες με ελληνική συμμετοχή στη Βουλγαρία ήταν το πρώτο τετράμηνο του 2016 περίπου 15.000, έναντι 13.500 του 2015 και 9.000 του 2013!
Πολλές από τις εν λόγω εταιρείες έχουν ιδρυθεί με μοναδικό σκοπό την αγορά ακινήτου ή αυτοκινήτου. Γενικά μιλώντας οι επιχειρήσεις αυτές, που ασκούν εμπορική και παραγωγική δραστηριότητα κάποιου είδους, είναι στη συντριπτική τους πλειοψηφία μικρές και μικρομεσαίες.
Το μικρό και μικρομεσαίο κεφάλαιο κινείται πάνω στη λογική του μεγάλου κεφαλαίου που έχει για μοναδικό στόχο το μεγαλύτερο δυνατό κέρδος.
Παρ’ όλα αυτά, βέβαια, η Αριστερά οφείλει να επιδιώκει τη συμμαχία των εργατικών στρωμάτων με τα μικρομεσαία, για να αντιμετωπιστεί το μεγάλο κεφάλαιο και η άρχουσα τάξη: προτείνοντας μέτρα που δεν καλλιεργούν αυταπάτες στους μικρομεσαίους για ένα καπιταλισμό με ανθρώπινο πρόσωπο, αλλά που αποτελούν μέρος του μεταβατικού προγράμματος με στόχο την ανατροπή του καπιταλισμού, τη διεθνιστική πάλη και το σοσιαλιστικό μετασχηματισμό.
