Δημοσιεύουμε ανακοίνωση του Πανελλήνιου Σωματείου Εργαζομένων Vodafone-Πάναφον
Στις 8 Αυγούστου και μόλις 15΄πριν από το κλείσιμο της Βουλής για το καλοκαίρι, κατατέθηκε πραξικοπηματικά από τον Υπουργό Εργασίας μέσα στο νομοσχέδιο που καταργεί το πανεπιστημιακό άσυλο, η αντεργατική τροπολογία που αφορά στην αναδρομική κατάργηση του νόμου για τον «βάσιμο λόγο απόλυσης». Σε αυτό συμπεριλαμβανόταν και η κατάργηση του νόμου για την αλληλέγγυα ευθύνη του επιχειρηματία, που αναθέτει έργο σε εργολάβο μαζί με τον εργολάβο, έναντι του εργαζόμενου. Πρακτικά πρόκειται για την δυνατότητα ένας εργαζόμενος να απαιτήσει ότι δικαιούται όχι από τον άμεσο και κατά τον τύπο εργοδότη του μόνο, αλλά από αυτόν που ουσιαστικά προσφέρει εργασία.
Έτσι η νέα κυβέρνηση εγκαινιάζει την λειτουργία της και δείχνει το πως στην πραγματικότητα αντιλαμβάνεται τις εργασιακές σχέσεις.
Τα μέτρα αυτά είχαν ψηφιστεί τον Μάιο του 2019 και τον Ιούλιο του 2018 αντίστοιχα και ειδικά το πρώτο είχε προεκλογικό χαρακτήρα και ήταν αμφιλεγόμενο καθώς ναι μεν ανάγκαζε τον εργοδότη να καθορίζει βάσιμο λόγο απόλυσης αλλά με αυτόν τον τρόπο ουσιαστικά «υποδείκνυε» στους εργοδότες την αιτιολόγηση του λόγου απόλυσης, μειώνοντας έως και αποκλείοντας την πιθανότητα μία απόλυση εργαζομένου να κριθεί καταχρηστική. Προφανώς τα μέτρα αυτά δεν αποτελούσαν σοβαρό εμπόδιο στους εργοδότες στο να απολύσουν, είτε να χρησιμοποιούν σε ευρεία κλίμακα επινοικιαζόμενους εργαζόμενους, απλά αποτελούσαν έστω και στα χαρτιά μία τυπική προϋπόθεση, ένα ελάχιστο εμπόδιο, το φύλλο συκής για τις κινήσεις τους αυτές. Ωστόσο, οι συγκεκριμένες ρυθμίσεις είχαν ενοχλήσει τις εργοδοτικές ενώσεις και είχαν συγκεντρώσει τις αντιδράσεις του ΣΕΒ και άλλων.
Με τον νόμο για τον βασικό λόγο απόλυσης, για να θεωρηθεί έγκυρη μία απόλυση ο εργοδότης έπρεπε να συμπληρώσει τον λόγο της απόλυσης στο σύστημα Εργάνη μεταξύ τριών προεπιλογών, ενώ πλέον δεν χρειάζεται κανένας λόγος (όπως και πριν) για να θεωρηθεί έγκυρη μια απόλυση.
Ο νόμος για την αλληλέγγυα ευθύνη επιχειρηματία και εργολάβου απέναντι στους εργαζόμενους, αναφέροντας ότι η «συνευθύνη εργοδότη και εργολάβου καταλαμβάνει σε όλα τα πεδία δικαιωμάτων των εργαζομένων» επιχειρούσε πολύ επιφανειακά να καλύψει τα πραγματικά προβλήματα, παρ’ όλα αυτά συνέδεε τον έμμεσο και τον άμεσο εργοδότη, δίνοντας έτσι την δυνατότητα στους εργαζόμενους να διεκδικήσουν τα δικαιώματα τους και από τους δύο, έμμεσο και άμεσο εργοδότη, χωρίς φυσικά να καταπιάνεται με την ουσία, δηλαδή την κατάργηση της επινοικιαζόμενης εργασίας. Πλέον μετά την κατάργηση του νόμου, οι μεγάλες εταιρείες, μεταξύ τους και η Vodafone, θα ισχυρίζονται (ακόμα πιο έντονα) για τους επινοικιαζόμενους συναδέλφους, ότι δεν είναι δικοί τους εργαζόμενοι και καμία ευθύνη δεν φέρουν για αυτούς. Εδώ αναφερόμαστε σε εταιρείες -όπως αυτή που εργαζόμαστε- όπου το μεγαλύτερο μέρος του προσωπικού της είναι επινοικιαζόμενοι συνάδελφοι. Δηλαδή η εταιρεία εύκολα θα επιχειρήσει να αρνηθεί την σχέση που έχει με το μεγαλύτερο μέρος του προσωπικού της.
Για να δικαιολογήσει αυτές τις κινήσεις ο Υπουργός Εργασίας και τα κανάλια που αναπαράγουν τις θέσεις του, επαναλάμβαναν την αστεία δικαιολογία ότι κατήργησαν το «φακέλωμα του εργαζόμενου», επειδή ο εργοδότης είναι ελεύθερος να τον απολύσει χωρίς λόγο!!, ή προσβάλουν ευθέως την νοημοσύνη μας, λέγοντας πως απελευθερώνουν τις απολύσεις για να…τις σταματήσουν!
Για δε τον νόμο της συνευθύνης εργοδότη και εργολάβου έλεγαν ότι πρόκειται περί «τραγελαφικής» και «ιδεοληπτικής» αντίληψης!!!! Την ίδια ώρα, είναι τουλάχιστον προκλητική και υποκριτική η προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ να παρουσιάσει τα παραπάνω ως… «κατάργηση του πυρήνα της φιλεργατικής πολιτικής» της κυβέρνησής του, όταν επί ημερών της ψηφίστηκαν πολύ σκληρά αντεργατικά μνημονιακά μέτρα, και μάλιστα στο όνομα της «αριστεράς» και της «προόδου» σπιλώνοντας την, μέτρα, που άνοιξαν τον δρόμο και την όρεξη στην κυβέρνηση της ΝΔ να συνεχίσει το «έργο»: περιορισμός του δικαιώματος στην απεργία, απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων, ενίσχυση της δράσης των εταιρειών «ενοικίασης» εργαζομένων, κ.ά.
Έτσι η κυβέρνηση της ΝΔ τώρα, κατά παραγγελία του ΣΕΒ, με τον αντιδημοκρατικό τρόπο του κατεπείγοντος, καταργεί ακόμα και αυτές τις τυπικές προϋποθέσεις.
Αυτό πάει μαζί με την περαιτέρω επιβολή του δόγματος «Νόμος και Τάξη», με την απειλή σύλληψης γιατρών στα νοσοκομεία από αστυνομικούς, με την σύλληψη προσφύγων και μεταναστών γυναικόπαιδων από αστυνομικές επιχειρήσεις που συνοδεύονται ακόμα και από τα ελικόπτερα της αστυνομίας.
Εκτιμούμε δε, πως τα μελλοντικά αντεργατικά μέτρα που προβλέπεται να ψηφισθούν από τον Σεπτέμβρη θα είναι ακόμα πιο σκληρά και θα επιχειρήσουν να περιορίσουν τα όποια δημοκρατικά δικαιώματα έχει ο εργαζόμενος στους χώρους εργασίας απέναντι στις πιέσεις των εργοδοτών. Ο μόνος τρόπος για να υποχωρήσουν είναι η συλλογική, οργανωμένη και καλά σχεδιασμένη αντίδραση μας. Μόνο η συλλογική δράση και η διεκδίκηση μέτρων που θα προστατεύουν τον εργαζόμενο απέναντι στον εργοδότη, οι αυξήσεις μισθών, η μείωση της εντατικοποίησης, η αύξηση και ο δημόσιος χαρακτήρας κοινωνικών παροχών (υγεία, κοινωνική ασφάλιση, παιδεία, μετακινήσεις, πολιτισμός), η μείωση της φορολογίας των εργαζομένων, η διεκδίκηση από την κοινωνία μας του να μπορούμε τελικά να ζούμε αξιοπρεπώς από την εργασία μας, είναι αυτή που μπορεί να οδηγήσει σε αναδίπλωση και ανακοπή των αυξανόμενων αντεργατικών μέτρων που βιώνουμε τα τελευταία χρόνια.
To ΔΣ του
Πανελληνίου Σωματείου Εργαζομένων Vodafone-Πάναφον
